In deze blogpost bespreken we de 5 redenen waarom uw therapie waardeloos is - fouten die we vaak in de praktijk zien en die verhinderen dat we onze patiënten de best mogelijke fysiotherapiesessie bieden. Benieuwd of je een van hen begaat? Laten we ze bekijken! Wil je liever kijken/luisteren, klik dan op onze YouTube-video hieronder:

Allereerst moet ik vermelden dat deze blog niet bedoeld is om collega's te bashen of te zeggen dat wij perfect zijn. Deze video is gebaseerd op wat we de afgelopen jaren in verschillende praktijken hebben gezien en op wat ik hoor van patiënten die vaak al verschillende andere collega's hebben gezien voordat ze uiteindelijk bij mij terechtkomen. En om eerlijk te zijn, ik heb zo'n beetje alle fouten begaan, niet één keer maar meerdere keren door de jaren heen. Laten we beginnen!

Fout nummer 1: Niet op feiten gebaseerd/actueel

Met de enorme hoeveelheid geweldige inhoud die beschikbaar is in gratis kranten en op sociale media, vergeten we soms dat er praktijkmensen zijn die geen kranten lezen en die geen inhoud van sociale media over fysiotherapie consumeren. En ik snap het: 40 uur per week patiënten zien is zwaar en we worden niet betaald om in onze vrije tijd te studeren. Maar niet op de hoogte zijn van de nieuwste gegevens zal zeker leiden tot mindere resultaten, vooral als je blijft doen wat je de afgelopen 30 jaar hebt gedaan. Geen enkele hoeveelheid "ervaring" kan dat vervangen. Ik dring er dus op aan om enkele leiders in het veld te volgen op Twitter of andere kanalen, naar antwoorden te zoeken op Pubmed wanneer je een klinische vraag tegenkomt en een cursus of twee per jaar te boeken om te blijven leren.

Tip: Bekijk regelmatig onze gratis onderzoeken. U kunt ook elke maandag automatisch onze nieuwste onderzoeksoverzichten in uw inbox krijgen.

Fout nr. 2: Focus op winst op korte termijn

We leven in een wereld waarin mensen op zoek zijn naar "het geheim" om in 14 dagen af te vallen, om in één nacht rijk te worden en ook om hun pijn onmiddellijk te verhelpen. Kijk maar naar alle bullshit die je dagelijks ziet op sociale media en in advertenties. De waarheid is: Er zijn geen sluiproutes in het leven - of je nu wilt afvallen, spieren wilt kweken, miljonair wilt worden of een aanhang op sociale media wilt opbouwen. En weer vallen we ten prooi aan het geloof dat we onze patiënten kunnen "genezen" door die ene speciale manipulatietechniek, fascial release, kinesiotape, dry needling, of wat de patiënt denkt dat hem zal genezen.
En nogmaals, ik snap het: Veel patiënten willen een snelle oplossing en het kan veel energie kosten om een patiënt ervan te overtuigen dat hij of zij tijd en moeite moet investeren in hun reis naar gezondheid. Maar ik dring erop aan dat u voet bij stuk houdt en patiënten een revalidatieplan voorlegt waarin zij een actieve rol moeten spelen. Een plan waarin u de coach bent, niet de sterspeler, een plan dat gericht is op het opbouwen van veerkracht en het aanpakken van biopsychosociale problemen in hun leven die hun gezondheid schaden. En natuurlijk lopen patiënten op deze manier weg naar de fysiotherapeut naast hen, die hun de magische placebofix aanbiedt. Maar geloof me, het is een geweldige filter om uiteindelijk te werken met patiënten die gemotiveerd zijn en een goede manier om een burn-out aan jouw kant te voorkomen. Uiteindelijk heb ik vrede met patiënten die een andere overtuiging hebben en die ik niet kon overtuigen van mijn perspectief. En wie weet: Misschien komen ze je op een dag opzoeken als ze klaar zijn voor verandering.

Fout nr. 3: Dingen overcompliceren

Ik weet niet zeker waar dit vandaan komt, maar ik denk dat we onze patiënten en collega's willen laten zien dat we goed geïnformeerd zijn. Misschien is het omdat we soms niet zo gerespecteerd worden als een dokter of andere gezondheidswerkers en we ons ego moeten opkrikken. Of het is omdat er veel verkeerde informatie en guruisme is op de sociale mediakanalen die je volgt. Zo'n te ingewikkelde sessie begint vaak met een zeer uitgebreide beoordeling gericht op een diagnose op basis van weefsel, gevolgd door oefeningen die proberen bepaalde spiergroepen te activeren en andere te deactiveren.

Het gaat door met het overcorrigeren van elke kleine "bewegingsfout" die we zien wanneer onze patiënten een oefening uitvoeren, in plaats van hen te motiveren om überhaupt te gaan oefenen. Denk aan al die keren dat u probeerde een knik in de kont te corrigeren tijdens een squat, uw patiënt de scapula liet indrukken tijdens schouderabductie, een inhaalmanoeuvre van de transversale buikspier tijdens het opstaan uit een stoel, en andere oefeningen waarbij de basisbeginselen van motorisch leren werden veronachtzaamd.
Deze sessies geven patiënten het gevoel dat ze iemand anders nodig hebben om aan hun probleem te werken omdat ze dit nooit zelf zouden kunnen, waardoor ze volledig beroofd worden van hun zelfredzaamheid.

Persoonlijk proberen we de dingen zo eenvoudig mogelijk te houden: Sluit ernstige pathologie uit en richt de beoordeling op aanpasbare factoren zoals kracht, uithoudingsvermogen, evenwicht, mobiliteit, enz. Denk na over hoe je het zenuwstelsel van de patiënt op korte termijn kunt kalmeren, maar vooral op lange termijn zelfredzaamheid en veerkracht kunt opbouwen. Dit betekent dat men zich concentreert op oefeningen die het gevoelige lichaamsdeel geleidelijk belasten, in combinatie met basisoefeningen die de capaciteit van de patiënt verbeteren. Uiteindelijk moeten oefeningen relevant en leuk zijn voor uw patiënten, en natuurlijk vindt niet iedereen het leuk om in een sportschool te trainen. Dus als u uw patiënten dagelijks meer kunt laten bewegen, hebt u al veel bereikt!

Fout nr. 4: Chronisch onderbelaste patiënten

Hoewel de meeste fysiotherapeuten hun patiënten wel een oefenprogramma aanbieden, is dat vaak volledig ondergedoseerd, irrelevant en niet progressief. Voor sommige patiënten met een rotator cuff tendinopathie kan een eenvoudige oefening voor externe rotatie van de schouder voldoende zijn om de symptomen te verbeteren, maar het is zeer onwaarschijnlijk dat dit een wedstrijdtennisser zal voorbereiden op zijn of haar toernooiseizoen. Er moet een overgang zijn tussen de oefeningen en de gewaardeerde activiteiten waartoe een patiënt wil terugkeren volgens het principe van specificiteit.  Naar mijn persoonlijke mening zijn fysiotherapeutische programma's te weinig gericht op oefeningen met hoge belasting en heb ik de meeste kennis opgedaan door onderzoek naar kracht en conditie en door zelf op hoog niveau te sporten en te trainen in de sportschool.
De tweede reden waarom we patiënten chronisch onderbelasten is dat we pijn uit de weg gaan, hoewel uit onderzoek blijkt dat aanvaardbare pijnniveaus zelfs gunstig kunnen zijn tijdens revalidatieprogramma's. Het ergste van deze angst voor pijn is waarschijnlijk dat we de overtuiging dat "pijn" inherent slecht is, kunnen overbrengen op onze patiënten.
Dus hoe kunnen we het beter doen? Denk na over de gewaardeerde activiteiten die uw patiënten weer willen gaan doen en probeer het oefenprogramma zo specifiek mogelijk te maken, door de intensiteit, de set, de herhalingen en de moeilijkheidsgraad van de beweging geleidelijk op te voeren. Ga pijn niet uit de weg, maar moedig uw patiënten juist aan om tot het uiterste te gaan zolang hun pijnniveau binnen 24 uur daalt.

Fout nr. 5: Niet op onze taal letten

Wij hebben de waarschijnlijk ergste fout voor het laatst bewaard, namelijk niet op onze taal letten wanneer wij met patiënten communiceren. Termen als "neurologisch", "impingement", "ontsteking" enz. zijn gangbare medische termen, maar ze kunnen door patiënten vaak verkeerd worden geïnterpreteerd en angst inboezemen. Er is veel onderzoek gepubliceerd over de negatieve nocebische effecten die kunnen optreden wanneer wij verouderde termen gebruiken als "slijtage", "gelei donut" voor een discushernia, of "bot op bot". Ten slotte kan diagnostische beeldvorming enorme negatieve gevolgen hebben voor patiënten wanneer de resultaten niet goed worden uitgelegd en geïnterpreteerd in het licht van "afwijkingen" die bij de asymptomatische populatie worden gezien.

Dus wat kunnen we hieraan doen? Train jezelf in het gebruik van eenvoudige taal en vervang mogelijk schadelijke termen als "weefselschade" door positievere alternatieven als "weefselgevoeligheid" of "ontsteking" door "irritatie". Het is altijd een goed idee om de overtuigingen van een patiënt over zijn gezondheidsprobleem te onderzoeken en de beeldvormende bevindingen samen te bespreken.
Een goede manier om uw sessie af te sluiten is uw patiënt uw uitleg over zijn gezondheidsprobleem te laten samenvatten. Zo kunt u er zeker van zijn dat zij u goed begrepen hebben en kunt u eventuele misverstanden eruit pikken.

Online cursus

Orthopedische fysiotherapie van de wervelkolom

• Leer hoe je de meest voorkomende spinale pathologieën kunt diagnosticeren en behandelen.
• Maak klinische patronen, los casussen op & haal de quizzen
• Geaccrediteerd in Nederland (40 punten), België, UK & US

Meer informatie

Samenvatting

Een sessie die zuigt is een sessie die gebaseerd is op verouderd onderzoek en niet de meest effectieve behandelingsoptie biedt op basis van wetenschappelijke literatuur die aansluit bij uw klinische expertise en patiëntenvoorkeur. Het is meer gericht op onmiddellijke pijnverlichting dan op het opbouwen van veerkracht op de lange termijn. Het is te ingewikkeld om zich te richten op het oplossen van problemen waarvan de patiënt niet eens wist dat hij of zij ze had voordat hij of zij naar de fysio ging. Bij een slechte sessie wordt de patiënt chronisch onderbelast uit angst om meer pijn te veroorzaken, in plaats van de patiënt geleidelijk voor te bereiden op de terugkeer naar zijn of haar gewaardeerde activiteiten. Ten slotte laat een slechte sessie de patiënt slechter achter dan voorheen, omdat er met enge termen wordt gegooid zonder adequate uitleg.

Een geweldige sessie daarentegen is gebaseerd op bewijs en richt zich op het vergroten van de veerkracht en de zelfredzaamheid van een patiënt door middel van een eenvoudig progressief belastingsprogramma dat een patiënt voorbereidt op zijn of haar gewaardeerde activiteiten. Het moedigt patiënten aan met positieve taal, terwijl het het gezondheidsprobleem van een patiënt niet bagatelliseert.

Zoals altijd, heel erg bedankt voor het lezen!

Kai