Vaak wordt verweten dat de bovenste vaten te strak gespannen zijn, wat leidt tot pijn in de nek en de schouderstreek. Adam Meakins betoogt dat dit onjuist is!
Dit is een reblog van Adam Meakins Blog: De Sport Fysio Eenvoudig, praktisch eerlijk advies
Voor lezers die de voorkeur geven aan een meer beknopte versie in de vorm van een video, bekijk hier onze populaire YouTube-video:
De bovenste trapezius krijgen veel schuld en worden tijdens een fysiotherapeutische behandeling vaak losgemaakt, gemasseerd, krijgen dry-needling en wat al niet meer, terwijl de middelste en onderste vallen veel aandacht krijgen tijdens de training omdat ze vaak zwak zijn. Volgens Adam is de reden waarom de bovenste trapezius strak worden, omdat ze zwak zijn en dus een integraal onderdeel van het krachttrainingsregime moeten zijn in plaats van ze alleen maar los te laten!
Ben je nog steeds de upper traps aan het masseren of ben je al begonnen ze te trainen? Lees het artikel dat je een andere kijk zal geven op de rol van de bovenste trapezius!!!
Er heerst binnen de fysiotherapie een sterke cultuur om een specifieke structuur, of dat nu een spier, ligament, zenuw, fascia enz. is, de schuld te geven wanneer onze patiënten pijn hebben. De bovenste monnikskapspier is zo'n spier die heel wat te verduren krijgt, maar volgens mij ten onrechte en ten onrechte.
Ik hoor de fysio regelmatig tegen patiënten zeggen dat deze spier te strak of 'overactief' is en dus de oorzaak is van hun nek- of schouderpijn. Ik hoor ze uitleggen hoe ze kunnen voelen of zien dat deze spier geknoopt en gespannen is, en uitleggen hoe hij moet worden losgemaakt, losgemaakt en uitgerekt. Ik zie en hoor ook veel therapeuten kiezen voor oefeningen om de activiteit van de bovenste vallen te verminderen, door zich te richten op de onderste vallen om het evenwicht daartussen te herstellen.
Nou, ik stel dat precies de tegenovergestelde aanpak nodig is.
De meeste, zo niet alle pijnlijke upper traps die ik zie zijn zwak en lang, niet strak en kort, en ja ze kunnen strak en gespannen 'voelen', maar ze 'voelen' zo omdat ze overbelast zijn door hun zwakte. Daarom moeten we deze spieren niet rekken of masseren, maar moeten we versterkende oefeningen doen, wat voor sommigen volkomen vreemd en contra-intuïtief is.
De meeste pijnlijke bovenklemmen zijn zwak en lang en strak en gespannen omdat ze overbelast zijn omdat ze zwak zijn.
Ik beweer dat zwakke, inefficiënte bovenste trapezius vaak de boosdoener zijn voor veel schouder- en nekklachten, en ik beweer dat de meeste bovenste trapezius veel meer, veel, veel meer versterkt moeten worden.
Maar laten we eerst eens kijken naar de anatomie en functie van de Upper Traps om ze beter te begrijpen. De trapeziusspier is een grote platte spier die zich aan de zijkant van je nek en bovenop je schouders bevindt. Het is de meest oppervlakkige spier van de bovenrug en loopt van de schedelbasis, langs het puntje van je schouder, helemaal tot het midden van je rug, zie de afbeelding hieronder.
Het wordt gewoonlijk beschreven als bestaande uit drie afzonderlijke delen, de bovenste, middelste en onderste vezel. Deze delen worden in leerboeken vaak beschreven als verschillende functies op de werking van het schouderblad (het schouderblad). De onderste vezels worden beschreven als het indrukken, de middelste vezels trekken het terug, en de bovenste vezels verhogen en opwaarts draaien het.
Dit is echter een zeer simplistische manier om naar een spierfunctie te kijken. Ten eerste werkt geen enkele spier geïsoleerd, alle spieren werken in synergie met andere, en een spier werkt zeker niet in geïsoleerde delen, ze werken meestal als een hele eenheid, zij het dat sommige delen harder werken dan andere tijdens verschillende bewegingen.
Hoe een spier de beweging beïnvloedt, ligt niet alleen aan zijn inserties en origines, maar ook aan de oriëntatie en hoek van zijn spiervezels. Dit is wat Johnson en Bogduk onderzochten in de Trapezius spier in hun artikel uit 1994 .
Wat zij vonden, trok de gangbare gedachten en verklaringen over de werking van de Trapezius in twijfel. Maar hoewel dit document al meer dan 20 jaar oud is, zijn deze bevindingen nog steeds niet zo bekend en bestaan er nog steeds veel mythes over de trapezius.
Johnson en Bogduk ontdekten dat de hoek en oriëntatie van de bovenste vezels van de Trapezius niet in staat zijn een significante elevatie van het schouderblad tot stand te brengen wanneer de arm in neutraal staat. Zij toonden ook aan dat de bovenste vezels de gecoördineerde hulp van de onderste en middelste vezels nodig hebben om de scapula opwaarts te roteren, wat erop wijst dat zij niet geïsoleerd functioneren. Zij ontdekten ook dat de musculus trapezius onvoldoende is om het schouderblad alleen te roteren of op te tillen, maar dat de gekoppelde actie met de Serratus Anterior dat wel doet.
De actie van de Serratus Anterior die de scapula zijdelings rond de borstwand trekt bij ongeveer 30° armheffing is het moment waarop de onderste trapeziusvezels voor het eerst weerstand gaan bieden aan de beweging, waardoor de scapula begint te kantelen in opwaartse rotatie. Zodra deze opwaartse rotatie van het schouderblad is begonnen, helpen de bovenste Trapeziusvezels verder bij de opwaartse rotatie en elevatie ervan.
De bovenste bekken dragen pas echt bij aan de scapula opwaartse rotatie en elevatie als de arm in lichte abductie is!
De Upper Traps dragen pas echt bij tot opwaartse rotatie en elevatie van het schouderblad als de arm in lichte abductie is.
Dit niet algemeen bekende feit heeft volgens mij grote gevolgen voor de oefeningen en bewegingen die door fysio's en trainers worden gegeven en waarvan wordt aangenomen dat zij de activiteit van de Trapezius-spier beïnvloeden. Bijvoorbeeld, zijn standaard schouderophaal- of trekacties bij een neutrale arm gericht op de Upper Traps als Scapula-opwaartse rotators? Niet veel lijkt het, als het al gebeurt.
Nou, dat doen ze, iedereen die zijn schouders heeft opgehaald zal je vertellen dat ze dat doen. Maar pas als de arm in > 30° abductie is en het schouderblad al begint te roteren, beginnen ze echt te werken!
Met de arm in een neutrale positie is er nog een andere belangrijke liftspier van het schouderblad die werkt, de toepasselijke naam Levator Scapulae. Aangezien de Levator Scapulae echter hecht aan de mediale superieure pool van het schouderblad, creëert hij ook neerwaartse scapulaire rotatie, meestal precies de tegenovergestelde beweging die we willen bereiken bij veel schouderproblemen.
Hoe zit het met studies die een 'overactiviteit in de bovenste hersenschors' aantonen en suggereren dat we die moeten verminderen voor schouderproblemen, zoals het onderzoek van Ann Cools et al 2007.
Hoezeer ik het werk van Ann Cools en haar collega's in België ook respecteer en bewonder, ik denk dat ze zich vergissen wat betreft de bovenste trapezius, en dat ze deels verantwoordelijk zijn voor de anti-bovenste traps cultuur in de fysiotherapie.
Ten eerste wordt in deze studies gekeken naar de activiteit van de Trapezius upper met behulp van oppervlakte-elektromyografie of EMG, wat een nuttig instrument is, en ik houd van EMG-onderzoek omdat het mij helpt bij het voorschrijven van oefeningen en het klinisch redeneren doordat het mij inzicht geeft in het activiteitsniveau van een spier. Maar ze hebben problemen, en ze zijn niet onfeilbaar voor fouten, en de informatie uit dergelijke studies moet met voorzichtigheid worden gebruikt.
Bijvoorbeeld, ondanks normalisatieprocedures die bedoeld zijn om het effect van overspraak tussen andere spieren bij gebruik van EMG-apparatuur te beperken, is er altijd wel wat, vooral bij oppervlakte-EMG, en ik vermoed dat op het punt dat vaak wordt gebruikt voor het aflezen van de bovenste Trapezius activiteit ook de Levator Scapulae wordt opgepikt. Ik vermoed dat de Levator Scapulae overspraak de zogenaamde hoge EMG metingen van Upper Trapezius veroorzaakt.
Ik denk ook dat de EMG-metingen van de Bovenste Trapezius "verkeerd geïnterpreteerd" kunnen worden als hoog of "overactief" bij mensen met schouderpijn en disfunctie, vanwege een andere vergeten en over het hoofd geziene actie van deze spier!
Een primaire rol van de bovenste trapezius is het verdelen van de belasting weg van de nek.
De meeste vezels van de boventrapeziusspier hechten in feite aan het distale derde deel van het sleutelbeen en door de oriëntatie van deze vezels roteren zij het sleutelbeen mediaal wanneer zij samentrekken. Deze rotatie van het sleutelbeen drukt het sternoclaviculaire gewricht sterk samen, en dit is een vrij nuttige actie.
In feite is het een verdomd geweldige actie en waarschijnlijk de meest gunstige en vaak over het hoofd geziene actie van de Bovenste Vallen.
De compressie van het sternoclaviculaire gewricht door de bovenste trapezius zorgt ervoor dat krachten en belastingen van de arm en schouder worden weggevoerd van de nek, via het sleutelbeen naar het borstbeen, de ribbenkast en het axiale skelet. Verdomd handig, en misschien goed om te weten voor mensen met nekproblemen?
Hoeveel fysio's geven versterkende oefeningen voor de bovenste nekspieren aan mensen met nekklachten of -problemen?
Zoals ik al zei, bijna alle bovenste Trapezius die ik klinisch zie zijn lang en zwak, en worstelen om de Scapula efficiënt opwaarts te roteren. Het is deze strijd van een zwakke en vermoeide spier die volgens mij ook de "overactieve" metingen op EMG-onderzoeken veroorzaakt.
Dus in plaats van rekken, wrijven en prikken op pijnlijke en pijnlijke Upper Traps, laten we ze sterker, veerkrachtiger en robuuster maken.
In plaats van te rekken, wrijven en prikken in pijnlijke Upper Traps, laten we ze sterker en robuuster maken!
Het lijkt me gewoon idioot om een spier die het schouderblad wil optillen en optillen EN de nek ontlast, te vragen minder te werken! Natuurlijk moeten de Onderste Traps en de Serratus Anterior werken, maar waarom niet ook de Bovenste Traps sterker maken? Naar mijn mening en klinische ervaring lijkt het, wanneer de Upper Traps door oefening veerkrachtiger, robuuster en sterker worden, degenen die ik zie met schouder- en nekklachten alleen maar te helpen, niet te hinderen.
Ik geef regelmatig oefeningen en bewegingen met 'nadruk' op het versterken van de Upper Traps aan patiënten met langdurige nek- en schouderproblemen die al het andere hebben geprobeerd, zoals manuele therapie, houdingscorrectie, rotator cuff werk, scapula setting, enz... Met soms heel goede resultaten.
Enkele voorbeelden van de oefeningen die ik gebruik zijn overhead shrugs, zie video hieronder (soms geef ik de voorkeur aan de elleboog iets meer gebogen zodat de arm niet te hoog in de lucht is, omdat dit een beetje ongemakkelijk of onhaalbaar kan zijn bij mensen met subacromiale pijn of stijfheid).
Een andere oefening die ik vaak geef is er een die ik liefkozend 'Monkey Shrugs' heb genoemd. Dit doe je door je armen langs je zij naar beneden te houden en ze dan langs de zijkant van je lichaam omhoog te schuiven, tot ongeveer taillehoogte, zodat je ellebogen iets naar opzij gebogen zijn. Dan vraag ik de patiënt om vanuit deze positie zijn schouders op te halen. Dit pakt echt de Bovenste Trap-spier aan, omdat het schouderblad al in lichte opwaartse rotatie is en de arm in ongeveer 30-45° abductie is.
Dit zijn slechts enkele van de gerichte oefeningen voor de bovenste traps die er zijn en ze zijn misschien niet geschikt voor iedereen, en er zijn andere gerichte oefeningen voor de bovenste traps zoals Wall Slides, Face Pulls, of zelfs de goede oude Y- of W-lifts, waarvan uit EMG-onderzoeken is gebleken dat ze allemaal een hoge activiteit van de bovenste traps teweegbrengen.
Samenvattend hoop ik dat ik je wat stof tot nadenken heb gegeven over de arme oude spieren van de bovenste luchtpijp en dat je niet zo snel de schuld zult geven aan deze arme onbegrepen spier en wel twee keer nadenkt voordat je er zo snel induikt met massage, stretchoefeningen of naalden!
En ik hoop dat u inziet dat versterking en verbetering van de functie van de bovenste vallen veel nek- en schouderklachten kan verhelpen en dat u kunt overwegen uw patiënten vaker op de bovenste vallen gerichte oefeningen te geven.
Zoals altijd bedankt voor het lezen
Gelukkig gezond sporten
Adam
PS: NEWS FLASH, sinds ik dit stuk meer dan een jaar geleden schreef is er wat onderzoek gedaan dat mijn mening over de bovenste vallen ondersteunt, hoera! Uiteraard ben ik zo bevooroordeeld als de pest en vind ik het een prachtige krant, maar lees zelf maar eens. Daaruit blijkt dat een aangepaste schouderophaalactie, met de arm in ongeveer 30° abductie, een betere scapula-opwaartse rotatie creëert, maar ook een grotere activiteit van de bovenste en onderste vallen... Verdomme, ik heb graag gelijk... waarschijnlijk... mogelijk... ;0) !!!
