Boven-Cervicale Flexie Test | Boven-Cervicale Instabiliteit Beoordeling

Ga naar

Vind deze wiki op het Fysiotutors platform Lid worden

Leer

Boven-Cervicale Flexie Test | Transverse Ligament Beoordeling

Instabiliteit van de bovenste halswervelkolom heeft een prevalentie van 0,6% volgens Beck et al. (2004) en wordt in verband gebracht met ontstekingsaandoeningen zoals reumatoïde artritis, spondylitis ankylosis, alsook met trauma en aangeboren afwijkingen zoals het syndroom van Down of de ziekte van Marfan. Om manuele therapie technieken veilig te kunnen toepassen op het cervicale gebied, is het nodig om te screenen op mogelijke bovenste cervicale instabiliteit.

Volgens Cattrysse et al. in het jaar 1997, heeft de bovenste cervicale flexie test een intra-beoordelaars betrouwbaarheid van -0.27 tot 1, dus matig tot perfect, en een inter-beoordelaars betrouwbaarheid van Kappa 0.64 tot 1, dus substantieel tot perfect. Deze test is echter niet geëvalueerd door diagnostische studies, en daarom geven wij er een twijfelachtige klinische waarde aan.

Om de test uit te voeren, laat u de patiënt in rugligging liggen en gaat u aan het hoofdeinde van de bank staan. Fixeer wervels C3 met een sleutelgreep in ventrocraniale richting. Plaats uw andere hand hoog op de achterhoofdsknobbel en fixeer het voorhoofd van uw patiënt met uw schouder of borst. Voer nu een zachte buigbeweging uit.

Deze test is positief als uw patiënt symptomen meldt van duracompressie, dat wil zeggen diffuse pijn in verschillende segmenten van de bovenrug en het hoofd, of ruggenmergcompressie, dat wil zeggen een scheur van het transversale ligament.

De fixatie van C3 wijkt af van de gangbare literatuur die een fixatie van C2 beschrijft. Het probleem met een fixatie van C2 is dat we voorkomen dat de dens van C2 naar achteren kantelt en zo de dura mater of het myelum afknelt. De bovencervicale flexietest is echter een provocatietest. Bij een bovenste cervicale knik rollen de condylen van C0 naar voren en schuiven naar achteren, waarbij ze de zeer beweeglijke atlas/C1 in posterior richting meenemen. Wanneer de voorste boog van de atlas tegen de dens botst, wordt de dens van C2 naar achteren gekanteld. Deze achterwaartse kanteling en translatie kan buitensporig zijn in geval van een gescheurd transversaal ligament, waardoor de dura mater of het myelum kan worden afgekneld. Terzijde zij opgemerkt dat de achterwaartse kanteling van de dens van C2, op zijn beurt, een extensiebeweging van C2 op C3 veroorzaakt. De tegenovergestelde beweging treedt op bij bovenste cervicale extensie. In dit geval zal een intact transversaal ligament de dens van C2 anterior kantelen, wat een flexiebeweging tussen C2 en C3 veroorzaakt.