Stand-Up Test| Posterolaterale Instabiliteit
Posterolaterale roterende instabiliteit, afgekort PLRI, is het meest voorkomende patroon van ellebooginstabiliteit.
PLRI ontstaat gewoonlijk als gevolg van een val op de uitgestrekte arm, waarbij een axiale belasting, een valguskracht en een externe rotatiebeweging (koppel) over de onderarm ten opzichte van het opperarmbeen ontstaan. Hierdoor subluxeren de radiuskop en proximale ellepijp posterolateraal weg van de humerus op een roterende manier, waardoor het laterale collaterale ligamentcomplex in stadium 1 loskomt of scheurt. In een ernstiger stadium 2 verloopt de weefseldisruptie anterior en posterior rond de elleboog naar de mediale zijde en in stadium 3 betreft het letsel het mediale collaterale ligament of zelfs de gemeenschappelijke flexor-pronator oorsprong.
Regan et al. (2006) deed een diagnostisch onderzoek naar de Stand-up test, die ook wel de stoelopdruktest wordt genoemd, en vond een sensitiviteit van 88% met onbekende specificiteit. Daarom geven wij deze test een twijfelachtige klinische waarde in de praktijk.
Bij de stand-up test wordt gebruik gemaakt van het lichaamsgewicht van de patiënt om een axiale belasting en een valguskoppel op de elleboog te creëren, wat leidt tot posterolaterale subluxatie van de elleboog. Om de test uit te voeren laat u uw patiënt zitten op een stoel met armleuningen. Zijn ellebogen zijn beide in 90 graden flexie met geabduceerde schouders en de onderarm supinatie. Vraag de patiënt dan om zich uit de stoel op te drukken.
Deze test is positief als de patiënt ongerust is, een gevoel van instabiliteit of laterale elleboogpijn rapporteert of als de radiuskop daadwerkelijk ontwricht is.
21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK
Andere gebruikelijke orthopedische tests voor PLRI zijn:
- Elleboog draai-zwaai test
- Posterolaterale Roterende Lade Test
- Tabletop Relocation Test
- Prone Push-Up Test
Referenties
