Release Test | Anterior Shoulder Instability Assessment

Het schoudergewricht heeft een enorme beweeglijkheid, waardoor het instabiel kan worden. Terwijl spierkrachten de stabiliteit controleren in het middenbereik van de beweging, treedt klinische instabiliteit op aan het einde van het bewegingsbereik. De instabiliteit wordt duidelijk wanneer een patiënt angst heeft voor subluxatie, aan het eind van de beweging.

De schouderloslatingstest heeft een sensitiviteit van 81,8% en een specificiteit van 86,1% volgens Hegedus et al. (2012). De vrijgavetest is een vervolgtest op de hervestigingstest en heeft als op zichzelf staande test een matige klinische waarde.

Voordat u de loslaat- of verrassingstest kunt gebruiken, moet de patiënt tijdens de schriktest een vrees hebben gehad die tijdens de AP-glide van de verhuistest is verminderd. De "verrassing" komt van het spontaan loslaten van de anterior-posterior gerichte druk op het glenohumerale gewricht. Dit zou moeten resulteren in het opnieuw opwekken van de angst van de patiënt voor luxatie en duidt op een positieve test. Let erop dat u de arm niet verder naar buiten draait of horizontaal abduceert terwijl u de arm loslaat, want dan riskeert u een voorste luxatie!

Andere gebruikelijke tests om de voorste glenohumerale gewrichtsinstabiliteit te beoordelen zijn:

• Relocation Test
• Apprehension Test
• Load and Shift Test

21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Hegedus EJ, Goode AP, Cook CE, Michener L, Myer CA, Myer DM, Wright AA. Welke tests voor lichamelijk onderzoek bieden clinici de meeste waarde bij het onderzoeken van de schouder? Update van een systematische review met meta-analyse van individuele tests. British journal of sports medicine. 2012 Nov 1;46(14):964-78.