Apprehension Test | Anteriore Schouder Instabiliteit Assessment
Het schoudergewricht heeft een enorme mobiliteit, waardoor het gevoelig is voor instabiliteit. Terwijl spierkrachten de stabiliteit in het middenbereik van de beweging controleren, treedt klinische instabiliteit op bij het eindbereik van de beweging. De instabiliteit wordt duidelijk wanneer een patiënt onrust of angst voor subluxatie heeft bij het eindbereik van de beweging.
De shoulder apprehension test heeft volgens Hegedus et al. een sensitiviteit van 65,6% en een specificiteit van 95,4%. (2012) en heeft een sterke klinische waarde voor het opnemen of bevestigen van anterieure instabiliteit.
Om de test uit te voeren, ligt de patiënt in rugligging met de te onderzoeken zijde dicht bij de rand van de bank. De schouder van de patiënt wordt dan in 90° abductie gebracht. De patiënt wordt geïnstrueerd om eventuele bezorgdheid of angst voor subluxatie tijdens de test aan de onderzoeker kenbaar te maken. Vervolgens brengt de onderzoeker de schouder voorzichtig in meer en meer externe rotatie en gaat hij op zoek naar tekenen van angst bij de patiënt.
Bij een positieve test meldt de patiënt angst voor luxatie bij grotere bereiken van externe rotatie.
Biomechanisch is het zinvoller om de arm van de patiënt horizontaal te abduceren om de kop van de humerus naar voren te laten glijden.
Andere gebruikelijke tests om de voorste glenohumerale gewrichtsinstabiliteit te beoordelen zijn:
21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK
Referenties
