Interspinous Gap Change | Radiografische Lumbale Instabiliteit & Spondylolisthesis

De Interspinous gap change is een orthopedische test ter beoordeling van lumbale spondylolisthesis en radiografische lumbale instabiliteit.
Ahn et al. (2015) rapporteren een sensitiviteit van 82% en een specificiteit van 61% in vergelijking met lumbale flexie-extensie röntgenfoto's met een cut-off waarde van 10° voor sagittale rotatie en 4mm sagittale translatie. Aangezien er geen consensus bestaat over de classificatie van lumbale instabiliteit en dit de eerste studie is waarin deze test wordt geëvalueerd, is de klinische waarde hoogstens matig.

Om de test uit te voeren staat de patiënt ongeveer een beenlengte van de behandeltafel vandaan met de voeten op schouderbreedte uit elkaar.
De patiënt wordt gevraagd de rug naar voren te buigen met beide handen op de rand van de behandeltafel.
Onderzoek de wervelkolom van de patiënt van boven naar beneden en let op de openingen tussen de doornuitsteeksels. Als een niveau krom lijkt of de tussenwervelschijf breder lijkt, richt u zich in de volgende stap op dat gebied. Ga verder met het palperen van de wervelkolom in craniale tot caudale richting en evalueer de ruimten tussen de doornuitsteeksels en de positie van de bovenste ten opzichte van de onderste doornuitsteeksels.  Indien bij inspectie en palpatie een gebied een bredere superoinferieure of anterioposterieure opening lijkt te hebben, plaats dan een duim op elk van de doornuitsteeksels. Vraag de patiënt vervolgens de wervelkolom te strekken door het bekken naar de behandeltafel te duwen terwijl de onderzoeker de doornuitsteeksels palpeert.

De test wordt als positief beschouwd als de ruimte tussen de wervels abrupt smaller wordt dan die van andere niveaus of als de positie van de bovenste doornuitsteeksels ten opzichte van de onderste doornuitsteeksels anterieur of posterieur verandert ten opzichte van de oorspronkelijke toestand. Voorts wordt meestal tenderness vastgesteld tijdens de flexie-extensie beweging bij het palperen van interspinale ruimten met grote openingen.

21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Er zijn verschillende andere orthopedische tests voor de diagnose van radiografische lumbale instabiliteit:

• Prone Instability Test
• Passieve lumbale extensie test
• Lage middellijn drempelbord

Ahn, K., & Jhun, H. J. (2015). Nieuwe fysieke onderzoekstests voor lumbale spondylolisthesis en instabiliteit: laag midline sill teken en interspinous gap verandering tijdens lumbale flexie-extensie beweging. BMC musculoskeletale aandoeningen, 16(1), 1-6.