Ege's Test / Gewichtdragende McMurray's Test

Ga naar

Vind deze wiki op het Fysiotutors platform Lid worden

Leer

Ege's Test / McMurray's Test met belasting: Meniscus Scheur Beoordeling

Veel orthopedische tests voor meniscusscheuren worden uitgevoerd in niet-gewichtdragende posities, terwijl de meeste symptomen van een gescheurde meniscus optreden tijdens gewichtdragende activiteiten. De test van Ege probeert deze tekortkoming te ondervangen door de test van McMurray na te bootsen in een gewichtdragende positie. Vanwege het provocerende karakter is het niet geschikt voor patiënten in de zeer acute fase na letsel, aangezien zij in staat moeten zijn gewicht te dragen en te hurken zonder pijn en bewegingsbeperkingen.

Een studie van Akseki et al. (2004) evalueerde de test van Ege. Zij vonden een gevoeligheid voor laterale en mediale meniscusscheuren van 64 en 67% en een specificiteit van respectievelijk 90 en 81%. In deze ene, maar goed uitgevoerde studie presteerde de test beter dan de test van McMurray en de tederheid van de gewrichtslijn, maar de bevindingen moeten nog worden bevestigd.
Wij geven deze test daarom een matige klinische waarde.

Om de Ege's Test uit te voeren staat de patiënt met volledig gestrekte knieën en beide voeten 30 tot 40 centimeter uit elkaar. Om een mediale meniscusscheur op te sporen, wordt de patiënt gevraagd te hurken met beide benen in maximale externe rotatie en dan langzaam op te staan. De afstand tussen de knieën neemt toe en elke knie wordt extern geroteerd naarmate de hurkzit vordert. Voor laterale meniscusscheuren worden beide onderste ledematen in maximale interne rotatie gehouden terwijl de patiënt hurkt en opstaat. Een volledige squat in interne rotatie is bijna onmogelijk, zelfs bij gezonde mensen. Dus een iets minder dan volledige hurkzit is vereist bij interne rotatie en de patiënt mag een voorwerp in de buurt gebruiken als steun. In tegenstelling tot de mediale meniscusproef neemt de afstand tussen de knieën af en wordt elke knie inwendig geroteerd naarmate de hurkzit vordert.

Deze test is positief wanneer de patiënt pijn en/of een klik (die soms hoorbaar is voor de onderzoeker) voelt op de betrokken plaats van de gewrichtslijn. Verder hurken wordt gestopt zodra de pijn en/of de klik wordt gevoeld. Als de patiënt pijn ervaart bij het verlaten van de hurkzit, wordt de test ook positief gescoord.

De auteurs vermelden dat de pijn meestal wordt gevoeld rond 90 graden flexie. Anterior gelegen scheuren veroorzaken symptomen in eerdere knieflexie, terwijl scheuren op de achterste hoorn symptomen veroorzaken in meer knieflexie. Terwijl de nauwkeurigheid afnam bij patiënten met degeneratieve artritis en patellofemorale aandoeningen, was de test interessant genoeg nog nauwkeuriger bij ACL-deficiënte knieën en bij knieën met effusie.