Staande vooroverbuigingstest: Vorlauf test: SI-gewrichts disfunctie beoordeling
De Staande Buig Test is ook bekend onder de namen Vorlauf Test of Staande Flexie Test om te beoordelen op sacroiliacale gewrichtsdisfunctie.
Zoals vele andere palpatietests heeft de Standing Bent Over Test een lage betrouwbaarheid en een lage validiteit met een sensitiviteit van 17% en een specificiteit van 79% volgens Levangie et al. (1999).
Bovendien hebben Riddle et al. (2002) vonden een lage interbeoordelaarsbetrouwbaarheid van k = 0,32. Daarom is de waarde van deze test zwak.
Om de test uit te voeren, laat u uw patiënt staan en palpeert u beide PSIS. Vraag uw patiënt vervolgens voorover te buigen naar de middellijn terwijl u beoordeelt of de beweging van beide PSIS symmetrisch of asymmetrisch is.
De test is positief aan de kant waar de PSIS verder craniaal beweegt. De reden hiervoor is dat je bij hypomobiliteit minder nutatie hebt tussen het sacrum en het ilium, waardoor het ilium inclusief de PSIS aan de hypomobiele kant eerder zal moeten bewegen.
In een normaal gewricht verwacht je dat er bij ongeveer 60° flexie counternutatie optreedt, dus vanaf dat punt zal de PSIS meestal naar boven gaan.
Andere orthopedische tests voor disfunctie van het SI-gewricht zijn:
- Shimpi Gezette SI-gewrichtstest
- Gillet / Marching / Sacral Fixation Test
- Sacroiliacaal gewricht Nutatie
- Sacroiliacaal gewricht Counternutatie
Vanwege de lage betrouwbaarheid van de SI-gewrichtsdisfunctietests adviseren wij deze achterwege te laten en ons alleen te richten op SI-gewrichtsprovocatietests zoals de cluster van Laslett.
21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK
Referenties
