Onderste ledemaat reflex test. Perifeer neurologisch onderzoek.
Reflexonderzoek is een essentieel onderdeel van het neurologisch onderzoek bij vermoeden van radiculopathie, omdat abnormale diepe peesreflexen u kunnen helpen het pathologische discusniveau te identificeren.
Al Nezari et al. (2013) voerden een systematische review en meta-analyse uit van 14 verschillende studies die sensorische, motorische en reflextesten voor lumbale discusherniaties onderzochten.
Uit de resultaten bleek dat reflextesten een gevoeligheid van 25-29% en een specificiteit van 75-78% hadden voor het identificeren van het pathologische discusniveau.
De gepoolde positieve waarschijnlijkheidsverhoudingen voor alle onderdelen van het neurologisch onderzoek varieerden tussen 1,02 en 1,26, dus positieve of negatieve bevindingen verhogen de post-test waarschijnlijkheid helemaal niet veel, en daarom kennen wij deze beoordeling een vrij zwakke klinische waarde toe. Ondanks deze bevindingen, is het nog steeds het beste instrument dat we hebben voor fysieke beoordeling.
De belangrijkste reflexen voor de onderste ledematen zijn de patellapeesreflex voor de segmenten L3 en L4 en de achillespeesreflex voor het segment L5-S1.
Andere onderdelen van het neurologisch onderzoek van het bovenste lidmaat zijn:
- Dermatoomonderzoek (bovenste ledematen)
- Myotoomonderzoek (bovenste ledematen)
- Reflexmetingen (bovenste ledematen)
Voor het onderste lidmaat kan hier het neurologisch onderzoek worden bestudeerd:
21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK
Referenties
