Skapular Diskinezi | Fizikçiler için Tanı ve Tedavi

Giriş ve Epidemiyoloji

Skapular diskinezi (SICK skapula sendromu olarak da adlandırılabilir), omuz hareketi sırasında skapulanın normal dinlenme veya aktif pozisyonunda bir değişiklik veya sapmadır. Bazen skapular diskinezi, Skapular malpozisyon, İnferior medial sınır belirginliği, Korakoid ağrısı ve malpozisyonu ve skapular hareket diskinezisinin kısaltması olan SICK skapula olarak da adlandırılır. Çoğu insanda omuzun tekrarlayan kullanımı nedeniyle kürek kemiği anormal şekillerde hareket eder. Bu nedenle, skapular diskinezinin fonksiyonel bir adaptasyon mu yoksa omuz ağrısı olan hastalarda gördüğümüz patolojik bir model mi olduğu sorusu akla gelebilir.

Buna göre McClure ve diğerleri. (2011)'e göre skapula, ortalama hareket dereceleri (standart sapma dahil) ile birlikte aşağıdaki hareketleri sergiler:

Skapulanın hareketine bakarken önemli bir husus skapulohumeral ritimdir - veya başka bir deyişle - kolun kaldırılması sırasında skapula humerusa göre ne kadar hareket eder? Literatüre göre 'sağlıklı' bir skapulada omuz kuşağında hangi hareketlerin gerçekleştiği hakkında daha fazla bilgi edinmek için aşağıdaki videoyu izleyin:

Fizyoterapistlerin yüzde yetmiş yedisi skapulohumeral oranın 1:2 olmasının normal olduğuna inanmaktadır. Okulda öğrendiğimiz ve videolarımızda da gösterdiğimiz şey budur (Kirby ve diğerleri. 2007). Bununla birlikte, 1:2 oranı ilk olarak 1944 yılında tek bir denekte Inman ve diğerleri. (1996) ve sıkışıp kaldı! Gerçekte, araştırmalar oranların cinsiyete, yaşa, el baskınlığına, hareket düzlemine, iki taraflı veya tek taraflı kol hareketine, hareket hızına, farklı yüklere, hastanın yaptığı farklı sporlara, yorgunluğa ve ağrıya bağlı olarak önemli ölçüde değiştiğini göstermektedir.

Yani aslında "normal "in ne anlama geldiğini güvenilir bir şekilde söyleyemeyiz!

Aşağıdaki videoda skapulaya etki eden farklı kasların işlevleri ve literatürde tanımlanan skapulanın klasik 'işlev bozuklukları' ve bunların altta yatan şüpheli nedenleri hakkında bilgi edineceksiniz:

Skapular diskinezinin baş üstü olmayan sporcularda %33 gibi büyük bir oranda, baş üstü sporcularda ise %61 gibi daha yüksek bir oranda görüldüğünü unutmayın (Burn ve ark. 2016).
Dolayısıyla, birçok vakada skapular diskinezi omuz patolojisine katkıda bulunan bir faktör olmaktan ziyade işlevsel bir adaptasyon olabilir!
Diğer taraftan, Prezioso ve ark. (2018) 661 genç asemptomatik elit yüzücü üzerinde kesitsel bir çalışma yapmış ve skapular diskinezi prevalansını %8,5 gibi düşük bir oranda bulmuşlardır.

Klinik Sunum ve Muayene

Muayene

Kibler ve diğerleri. (2002) skapular diskinezinin sınıflandırılmasında öncülerden biri olmuştur. Günümüze kadar bilimsel çalışmalarda katılımcıların skapular diskinezi gösterip göstermediklerini belirlemek için en sık kullanılan yöntem 4'lü tip sınıflandırmasıdır.
Sınıflandırma hakkında daha ayrıntılı bilgi edinmek istiyorsanız videoyu izleyin:

Aşağıdaki tabloda, 4 farklı tipe ve klinik görünümlerine göre genel bir bakış bulabilirsiniz Kibler ve diğerleri. (2002).

Skapular diskineziyi değerlendirmek için diğer ortopedik testler şunlardır:

• Skapular Yardım Testi
• Skapular Retraksiyon Testi

OMUZ GERÇEKLERINI KURGUDAN AYIRT ETMEYI ÖĞRENMEK

• • İsim*
• • E-posta*

Δ

Tedavi

Skapular hareketi iyileştirmek için motor kontrol eğitimine odaklanmalı mısınız? McQuade ve diğerleri. (2016) skapular stabilizasyona eleştirel ve teorik bir bakış açısı getirmiş ve özetle şunları ifade etmiştir:

"Bazı çalışmalar skapular stabilizasyon egzersizlerinin skapulotorasik (ST) kas aktivasyonunu etkilediğini öne sürse de, ST kas aktivasyonundaki artışların veya aktivasyon oranlarındaki değişikliklerin kalıcı kinematik model iyileşmelerine dönüşüp dönüşmediği bilinmemektedir. Toplamda, skapula motor kontrol eğitiminin skapula kas aktivasyonunu işlevsel olarak etkileyebileceğini gösteren çok az kanıt vardır. Skapula pozisyonunu bilinçli olarak kontrol etmeyi öğrenmek ve görsel biofeedback kullanmak, ST kas aktivasyonunu veya hareketini hemen değiştirmek için iyi yöntemler gibi görünmektedir, ancak uzun vadeli klinik önemi ve günlük fonksiyonel görevlere aktarılabilirliği bilinmemektedir."

Bir RCT'den Turgut ve diğerleri. (2017) omuz kuşağı güçlendirme+germe egzersizleri ile güçlendirme+germe egzersizleri ve skapular stabilizasyon egzersizlerini karşılaştırmıştır. Stabilizasyon grubu dış rotasyon, posterior tilt ve yukarı rotasyonda farklılıklar gösterse de, her iki grup da kendi bildirdikleri ağrı ve sakatlık skorlarında aynı derecede iyileşme göstermiştir. Yani biz (Turgut ve diğerleri. 2017) veya olmayabilir (McQuade ve diğerleri. 2016) skapular kinematiği etkileyebilse de, omuz hastanızın sonucu ile ilgili olmayabilir gibi görünüyor.

Bunun da ötesinde, Shire ve ark. (2017), genel omuz egzersizlerine kıyasla spesifik skapular egzersiz stratejilerini değerlendiren dört çalışma ve spesifik bir propriyoseptif stratejiye sahip iki çalışma ile altı RKÇ'nin sistematik bir incelemesini ve meta-analizini yapmıştır. Bu altı çalışmada tedavi grupları arasında ağrı ve fonksiyon açısından tutarlı bir fark bulunmadığını belirtmektedirler. Bu çalışmaların beşi orta düzeyde kanıt, biri ise düşük düzeyde kanıt olarak değerlendirilmiştir. Bu nedenle, subakromiyal sıkışma sendromunun rehabilitasyonunda spesifik dirençli egzersiz stratejilerinin etkinliğini destekleyecek veya çürütecek yeterli kanıt olmadığı sonucuna varmışlardır.

Sonuç olarak, kişisel yaklaşımımız skapular kinematiğe çok fazla odaklanmamak, daha ziyade rotator manşet ve skapulotorasik kas sisteminin güçlendirilmesine odaklanmaktır. Skapular güçlendirme için erken (ameliyat sonrası) rehabilitasyondan orta düzey rehabilitasyona kadar kademeli bir egzersiz yaklaşımı bulabilirsiniz:

Skapular kasları hedef alan ve aynı zamanda rotator manşeti güçlendiren bir başka egzersiz de Y-lift'tir:

Omuz ağrısı hakkında daha fazla bilgi edinmek ister misiniz? Ardından blog makalelerimize ve araştırma incelemelerimize göz atın:

• Omuz Rehabilitasyonu Neden Lezzetli Bir Pizza Gibi Olmalı?
• Rotator Manşetle İlişkili Omuz Ağrısında Ağrıyı Hafifletmek İçin Ağrıyı İndüklemek mi?
• Üst Tuzaklar - Aşırı Değerlendirilmiş, Aşırı Suçlanmış ve Çok Yanlış Anlaşılmış!
• Muhafazakâr vs. Rotator Manşet Yırtığı Olan Hastaların Cerrahi Yönetimi

Referanslar

Burn, M. B., McCulloch, P. C., Lintner, D. M., Liberman, S. R., & Harris, J. D. (2016). Baş üstü ve baş üstü olmayan sporcularda skapular diskinezinin prevalansı: sistematik bir derleme. Orthopaedic journal of sports medicine, 4(2), 2325967115627608.

Inman, V. T., & Abbott, L. C. (1996). Omuz Ekleminin İşlevi Üzerine Gözlemler. Klinik Ortopedi ve İlgili Araştırmalar (1976-2007), 330, 3-12.

Kirby, K., Showalter, C., & Cook, C. (2007). Glenohumeral periferik mekaniğin öneminin fizyoterapistler tarafından değerlendirilmesi. Physiotherapy Research International, 12(3), 136-146.

McClure, P. W., Michener, L. A., Sennett, B. J., & Karduna, A. R. (2001). İn vivo dinamik hareketler sırasında skapular kinematiğin doğrudan 3 boyutlu ölçümü. Omuz ve Dirsek Cerrahisi Dergisi, 10(3), 269-277.

McQuade, K. J., Borstad, J., & de Oliveira, A. S. (2016). Skapular stabilizasyona eleştirel ve teorik bakış: gerçekten ne anlama geliyor ve doğru yolda mıyız? Fizik Tedavi, 96(8), 1162-1169.

McClure, P., Tate, A. R., Kareha, S., Irwin, D., & Zlupko, E. (2009). Skapular diskineziyi tanımlamak için klinik bir yöntem, bölüm 1: güvenilirlik. Journal of athletic training, 44(2), 160-164.

Preziosi Standoli, J., Fratalocchi, F., Candela, V., Preziosi Standoli, T., Giannicola, G., Bonifazi, M., & Gumina, S. (2018). Genç, asemptomatik elit yüzücülerde skapular diskinezi. Orthopaedic journal of sports medicine, 6(1), 2325967117750814.

Shire, A. R., Stæhr, T. A., Overby, J. B., Bastholm Dahl, M., Sandell Jacobsen, J., & Høyrup Christiansen, D. (2017). Subakromiyal sıkışma sendromu için spesifik veya genel egzersiz stratejisi-önemli mi? Sistematik bir literatür taraması ve meta analiz. BMC musculoskeletal disorders, 18(1), 1-18.

Turgut, E., Düzgün, İ., & Baltacı, G. (2017). Subakromiyal sıkışmada skapular stabilizasyon egzersiz eğitiminin skapular kinematik, sakatlık ve ağrı üzerine etkileri: randomize kontrollü bir çalışma. Archives of physical medicine and rehabilitation, 98(10), 1915-1923.