Slocum Test | Anterolaterale Rotatoire Instabiliteit

Deze wijziging van de laterale pivot shift test, oorspronkelijk beschreven door Slocum (1976), is een manier om de integriteit van de ACL te testen bij zwaardere patiënten. Hoewel de biomechanische redenering vergelijkbaar is met de laterale pivot shift test, is deze wijziging niet opgenomen in onderzoeken naar diagnostische nauwkeurigheid, zodat de klinische waarde twijfelachtig blijft.

Om de test uit te voeren, ligt de patiënt in zijligging op de niet-aangedane zijde. Het niet-aangedane been is licht gebogen bij de heup en de knie voor stabiliteit. Het bekken wordt ongeveer 30 graden posterieur gedraaid.

In deze houding rust de enkel van het aangedane been op de tafel. De betrokken knie is gebogen tot 10°. Bij een gescheurde ACL zal het scheenbeen inwendig roteren en anterieur subluxeren door de aantrekkingskracht van de zwaartekracht.

Plaats vervolgens één hand boven en één hand onder de knie en oefen een valguskracht uit op de knie terwijl de knie in flexie wordt gebracht. Bij een positieve test zal de tibia plotseling afnemen bij ongeveer 40 graden knieflexie.

21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Andere gebruikelijke tests om rotatoire instabiliteit van de knie vast te stellen zijn:

• Weggeef test
• Kruisproef
• Lemaire Jolt Test
• Reverse Pivot-Shift Test
• Kies Test
• Kikkerpoot test

Slocum, D. B., James, S. L., Larson, R. L., & Singer, K. M. (1976). Klinische test voor anterolaterale roterende instabiliteit van de knie. Klinische orthopedie en aanverwant onderzoek, (118), 63-69.