Algoritme voor de middenvoetzone | Enkelfractuurbeoordeling bij kinderen
Het algoritme voor de middenvoetzone is ontwikkeld door Dayan et al. (2004). Hun doel was een maximaal gevoelige klinische voorspellingsregel te ontwikkelen om fracturen te identificeren na enkelletsels bij kinderen jonger dan 18 jaar. Dit omvat breuken van de basis van de middenvoetsbeentjes, het naviculare, de calcaneus, het cuboid of het spaakbeen. Zij stellen het belang van een dergelijke nieuwe CPR, aangezien validatiestudies van de Ottawa Enkelvoudige Regels in een populatie van kinderen tegenstrijdige resultaten opleverden.
Een recente systematische review van Barelds et al. (2017) keek naar verschillende klinische voorspellingsregels voor enkel- en middenvoetfracturen en rapporteert een sensitiviteit van 95% en specificiteit van 32% voor het algoritme voor de middenvoetzone.
De CPR moet nog verder worden gevalideerd en de auteurs melden verschillende mogelijke beperkingen, en daarom geven wij er voorlopig een matige klinische waarde aan.
Het algoritme voor de middenvoetzone gaat als volgt en heeft tot doel significante breuken of breuken met een hoog risico op te sporen bij kinderen jonger dan 18 jaar na een acuut verdraaiend enkelletsel.
De enige stap is te controleren op gevoeligheid boven het vijfde middenvoetsbeentje of kuboid. Als dat het geval is, is er een groot risico op een breuk, wat radiografische beeldvorming zou rechtvaardigen.
Dit betekent niet dat er een grote kans is op een breuk (nog steeds minder dan 1 op 3 door de lage gevoeligheid), maar we kunnen een breuk niet met zekerheid uitsluiten.
21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK
Andere gebruikelijke tests om op enkelbreuken te screenen zijn:
Laag risico enkelregel voor enkelfracturen bij kinderen
Malleolaire zone algoritme voor fracturen bij kinderen
Referenties
