Long Stride Walking Test | Ischiofemoraal Heup Impingement (IFI)

Pijn in de heup blijft een uitdaging voor clinici. De volgende grafiek uit een artikel van Gomez-Hoyos et al. (2018) toont een overzicht van mogelijke concurrerende diagnoses:

Zoals u ziet, is de differentiële diagnose in het posterolaterale heupgebied niet zo eenvoudig.

In 1977 werd ischiofemoraal impingement, afgekort IFI, voor het eerst beschreven door Johnson en het blijft een betwiste entiteit. In tegenstelling tot femoroacetabulair impingement dat u kent van de CAM en tangvervorming, is IFI een extra-articulaire vorm van impingement.  Torriani et al. (2009) hebben het syndroom gedefinieerd als een afname van de ischiofemorale ruimte tussen het laterale ischium en de kleine trochanter en een afname van de quadratus femoris ruimte tussen de kleine trochanter en de proximale hamstringpezen.

Patiënten klagen vaak over pijn bij het lopen over lange afstanden. De pijn wordt lateraal van het ischium gevoeld tijdens de teen-/voorwaartse loopfase met de heup in terminale extensie, in welke positie de kleine trochanter tegen de laterale rand van het ischium of de oorsprong van de semimembranosuspees schuurt. Sommige patiënten klagen ook over uitstralende pijn in het ipsilaterale been, die kan ontstaan wanneer de nervus ischiadicus bekneld raakt in de ischiofemorale ruimte.

Gómez-Hoyos et al. (2016) evalueerden de nauwkeurigheid van de Long stride walking test en vonden een sensitiviteit van 95% en een specificiteit van 84% om ischiofemoraal impingement te diagnosticeren. De gouden standaard die zij gebruikten was een combinatie van posterieure heuppijn, abnormale MRI-bevindingen, waaronder een verkleinde ischiofemorale ruimte of quadratus femoris ruimte, en ten minste 60% pijnverlichting na een decompressieoperatie. Dit is het enige onderzoek tot nu toe en het is uitgevoerd in een retrospectieve studieopzet, waardoor mogelijk patiënten zijn gemist die geen injectie of operatie hebben ondergaan. Bovendien werd in de studie de intra- en interobserver betrouwbaarheid van deze test niet bepaald. Daarom blijft de klinische waarde van deze test vooralsnog twijfelachtig.

Laat de patiënt met langere passen lopen om de test uit te voeren.  De lange stap zal naar verwachting leiden tot impingement tussen de kleine trochanter en het laterale ischium in terminale heupverlenging. Daarna wordt de patiënt gevraagd weer te lopen met kortere passen om maximale heupstrekking te voorkomen. De bevindingen van deze test worden als positief beschouwd als de posterieure pijn wordt gereproduceerd lateraal van het ischium tijdens het strekken met lange passen, terwijl de pijn vermindert bij het lopen met korte passen.

21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Een andere orthopedische test die het ischiofemorale impingement van de heup vaststelt, is de ischiofemorale impingementtest.

Gómez-Hoyos, J., Martin, R. L., Schröder, R., Palmer, I. J., & Martin, H. D. (2016). Nauwkeurigheid van 2 klinische tests voor ischiofemoraal impingement bij patiënten met posterieure heuppijn en endoscopisch bevestigde diagnose. Arthroscopie: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery, 32(7), 1279-1284.

Johnson, K. A. (1977). Impingement van de kleine trochanter op de ischiale ramus na totale heupartroplastiek. Verslag van drie gevallen. JBJS, 59(2), 268-269.

Gómez-Hoyos, J., Martin, R. L., & Martin, H. D. (2018). Current concepts review: evaluatie en behandeling van posterieure heuppijn. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 26(17), 597-609.

Torriani, M., Souto, S. C., Thomas, B. J., Ouellette, H., & Bredella, M. A. (2009). Ischiofemoraal impingement syndroom: een entiteit met heuppijn en afwijkingen van de m. quadratus femoris. American journal of roentgenology, 193(1), 186-190.

Martin, H. D., Khoury, A., Schröder, R., & Palmer, I. J. (2016). Ischiofemoraal impingement en hamstring syndroom als oorzaken van posterieure heuppijn: hoe nu verder? Clinics in Sports Medicine, 35(3), 469-486.