Cluster van Wainner Cervical Radiculopathy
De cluster van Wainner et al. (2003) bestaat uit 4 verschillende tests om het cervicaal radiculair syndroom te bevestigen. 3 positieve tests op 4 leveren een positieve likelihood ratio van 6,1 op en 4 positieve tests leiden tot een positieve likelihood ratio van 30,3 .Hoewel dit de post-test waarschijnlijkheid sterk beïnvloedt, heeft de studie verschillende tekortkomingen, en daarom kennen wij dit cluster slechts een matige klinische waarde toe.
1. De eerste test in de cluster van Wainner is de ULTT1, die de beste test is om cervicaal radiculair syndroom uit te sluiten met een sensitiviteit van 97% en een specificiteit van 22%.Om deze test uit te voeren, laat u de patiënt in rugligging liggen. Druk eerst de schouder aan de aangedane zijde in, abduceer tot 110° en breng hem in externe rotatie. Daarna supineert u de onderarm van de patiënt, strekt u de pols en de vingers en strekt u vervolgens langzaam de elleboog. U moet bevestigen dat u zenuwweefsel belast door een deel van de spanning bij de elleboog los te laten en uw patiënt te vragen zijn nek zijwaarts te buigen naar de andere kant, waardoor de symptomen weer zouden moeten toenemen.
Deze test is positief, als de klachten van uw patiënt, zoals pijnscheuten in de arm of tintelingen, worden gereproduceerd.
2. De tweede test is cervicale rotatie. Deze beweging heeft volgens de beschrijving een hoge gevoeligheid van 89% en een lage specificiteit van 49%. Om de test uit te voeren, moet u de patiënt vragen zijn hoofd naar de aangedane zijde te draaien en dit bij voorkeur te meten met een inclinometer of een CROM-apparaat, aangezien deze betrouwbaarder zijn dan een visuele schatting.
Deze test wordt als positief beschouwd bij een rotatie van minder dan 60°.Gemiddeld kan men bij de gezonde bevolking ongeveer 80° verwachten.
3. De derde test is de tractie/distractie test. Naar verluidt heeft het een lage gevoeligheid van 44% en een hoge specificiteit van 90%. Deze test is alleen zinvol als uw patiënt momenteel klaagt over uitstralende pijn of een brandend of tintelend gevoel in de arm. Om deze test uit te voeren, houdt u de patiënt in rugligging en oefent u longitudinale tractie uit met uw vingers die u onder het achterhoofd van de patiënt haakt.
Deze test wordt als positief beschouwd, als de pijn in de arm vermindert.
4. De laatste test in de cluster is Spurling's test A, die wordt beschreven met een lage gevoeligheid van 50% en een goede specificiteit van 86%.Om de test uit te voeren, laat u de patiënt zitten, vraagt u hem zijn nek zijwaarts te buigen naar de aangedane zijde en oefent u een overdruk uit van ongeveer zeven kilogram.
Deze test is positief als de patiënt tijdens de test meer pijn in zijn arm heeft.
Hoewel de Cluster van Wainner algemeen wordt toegepast bij de diagnose van Cervicaal Radiculair Syndroom, heeft hij toch zijn beperkingen:- Het betrouwbaarheidsinterval voor 4 positieve tests is enorm en varieert van 1,7 tot 538,2 als gevolg van een beperkte steekproefgrootte.- Bovendien, hoewel de symptomen als mild tot matig werden gerapporteerd, is het de vraag of deze bevindingen van een studie uitgevoerd in een ziekenhuisomgeving kunnen worden overgebracht naar de eerstelijnszorg.
Andere gebruikelijke tests om cervicale radiculopathie vast te stellen zijn:
21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK
Referenties
