Cluster van van der Wurff Sacroiliacale Gewrichtspijn

Het cluster van van der Wurff is een testbatterij bestaande uit 5 SI-gewrichtsprovocatietests om vast te stellen of de pijn van uw patiënt afkomstig is van het SI-gewricht. Het heeft volgens van der Wurff zelf (2006) een sensitiviteit van 85% en een specificiteit van 79% voor 3 of meer positieve tests. Dit betekent dat 3 of meer positieve tests van de 5 indicatief zijn voor pijn in het SI-gewricht.

1. Afleidingstest: Voor de afleidingstest legt u de patiënt in rugligging met de aangedane zijde dicht bij de zijkant van de tafel. Ga dan naast de patiënt staan aan de aangedane zijde en oefen kruiselings druk uit op de anterior superior iliac spines (ASIS) gedurende ongeveer 5 seconden in dorsale en laterale richting met de armen opbouwend tot ongeveer 25-30 kg. Pas op dat u de huid van uw patiënt niet uitrekt, dat kan ongemak veroorzaken. Deze test veroorzaakt kloofvorming anterior en compressie posterior.

2. Compressietest (Benaderingsproef): Voor de compressietest legt u de patiënt in zijligging met de aangedane zijde naar boven en de rug naar de zijkant van de behandeltafel. De heupen zijn gebogen tot ongeveer 45° en de knieën zijn gebogen tot ongeveer 90°. Ga dan achter uw patiënt staan, plaats uw gevouwen handen over de voorste rand van de bekkenkam en oefen gedurende 5 seconden een neerwaartse druk uit, waarbij u de druk opbouwt tot ongeveer 25-30 kg. Deze test lokt uit door anterieure compressie en gapping aan de posterieure zijde van het SI-gewricht.

3. Thigh Thrust test (Femoral Shear test): Om de Thigh Thrust of Femoral Shear test uit te voeren, ligt de proefpersoon op de rug met het contralaterale been gestrekt. Terwijl u aan de aangedane zijde staat, buigt u het ipsilaterale been tot ongeveer 90° heupflexie terwijl de knie ontspannen blijft. Vervolgens adduceert hij het dijbeen lichtjes en omsluit de knie met gevouwen handen. Oefen gedurende 5 seconden een getrapte kracht uit via de lange as van het dijbeen en bouw de druk op tot ongeveer 25-30 kg. Dit veroorzaakt een anterieure naar posterieure schuifkracht op het SI-gewricht aan dezelfde kant.

4. Gaenslen test (Pelvic Torsion test): Voor de Gaenslen-test laat u de patiënt in rugligging gaan met de aangedane zijde dicht bij de rand van de behandeltafel. Leid de knieën van de patiënt naar zijn borst totdat de onderrug van de patiënt een fysiologische lordose aanneemt. Fixeer vervolgens het contralaterale been in lichte heupabductie en maximale heupflexie. Vraag uw patiënt vervolgens zijn ipsilaterale been langzaam in heupverlenging te brengen en gedurende 5 seconden een lichte en constante neerwaartse druk van ongeveer 15 kg uit te oefenen. Deze test wordt alleen eenzijdig aan de aangedane zijde uitgevoerd. Het provoceert het SI-gewricht door een tegenkracht te creëren op het ipsilaterale SI-gewricht.

5. Patrick's teken (Faber test): Voor het teken van Patrick laat u de patiënt in rugligging gaan en gaat u naast de patiënt staan aan de aangedane zijde. Vervolgens brengt uw patiënt de ipsilaterale knie in flexie met de mediale zijde van de hiel tegen de knie van het andere been. Terwijl u het contralaterale ASIS fixeert om ervoor te zorgen dat de onderrug in een neutrale positie blijft, laat uw patiënt zijn ipsilaterale been zover mogelijk in de richting van de behandeltafel zakken, terwijl de voet in contact blijft met de behandeltafel. Tenslotte oefent u gedurende 5 seconden een lichte overdruk uit op de knie van uw patiënt van ongeveer 15 kg. Net als de distractietest veroorzaakt de test van Patrick een opening aan de anterieure zijde en compressie aan de posterieure zijde van het ipsilaterale SI-gewricht.

Elk van deze 5 tests is positief als de bekende pijn van de patiënt wordt uitgelokt EN als deze bekende pijn aan de ipsilaterale zijde in de gluteale regio onder wervel L5 werd gevoeld.

Een andere gebruikelijke testbatterij om een symptomatisch sacroiliacaal gewricht te diagnosticeren is de Cluster van Laslett.

21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

van der Wurff, P., Buijs, E. J., & Groen, G. J. (2006). Een multitest-regime van pijnprovocatietesten als hulpmiddel om onnodige minimaal invasieve sacroiliacale gewrichtsprocedures te verminderen. Archives of physical medicine and rehabilitation, 87(1), 10-14.