Zenuwschuivers & Spanners voor de bovenste ledematen | Neurodynamica van de bovenste ledematen

Ga naar

Vind deze wiki op het Fysiotutors platform Lid worden

Leer

Zenuwschuivers & Spanners voor de bovenste ledematen | Neurodynamica van de bovenste ledematen

Verschillende systematische reviews, onder andere van McKeon et al. en Ellis et al. in het jaar 2008, zijn uitgevoerd om de effectiviteit van neurale mobilisaties te evalueren. Zij laten een positieve trend zien bij de behandeling van carpaal tunnel syndroom, alsmede aanzienlijke voordelen bij diverse aandoeningen van het bewegingsapparaat, zoals lage rugpijn, cervicobrachiale neurogene pijn, en laterale epicondylalgie, hoewel de methodologische kwaliteit van de geïncludeerde trials laag was.

Patiënten met zenuwsensibilisatie ten gevolge van ontsteking zonder aantoonbare zenuwbeschadiging worden beschouwd als een aparte categorie die zeer waarschijnlijk zal reageren op een zenuwmobilisatiebehandeling.

Door gebruik te maken van een Theratube kunnen we een prachtig model maken dat fysiostudenten en patiënten kan helpen om het verloop van de verschillende perifere zenuwen te onthouden en te illustreren wat er gebeurt tijdens zenuwschuivers en -spanners. De eer voor dit idee gaat naar David Butler.

Voor de middenzenuw doe je de Theratube rond je nek en je middelvinger en het mooie aan dit model is dat de Theratube ongeveer even groot is als onze perifere zenuwen. Laten we nu naar de positie van de bovenste ledematen spanning test één gaan. In dit geval kunt u duidelijk zien hoe de nervus medianus maximaal wordt uitgerekt door de contralaterale laterale flexie van mijn nek en de extensie van mijn elleboog en pols, wat in wezen een zenuwspanningstechniek is. Bij een zenuwschuif beweeg ik de zenuw proximaal door mijn pols te buigen en tegelijkertijd mijn nek weg te bewegen en dan de beweging om te keren om de zenuw weer distaal te schuiven.

Om een zenuwspanner en glijder voor de nervus ulnaris te illustreren, kunnen we de Theratube rond onze pink leggen en hem fixeren achter de mediale epicondylus. Voor een spanner zie je dat ik mijn hand naar mijn oor zou moeten brengen in een geproneerde positie met een gestrekte pols en mijn hoofd weg van de hand zou moeten bewegen. Voor een schuiver verminder ik de elleboogflexie of polsextensie en beweeg vervolgens mijn hoofd naar mijn hand toe en verhoog de elleboogflexie, en bestel polsextensie om de zenuw distaal te schuiven.

Voor de radiale zenuw moeten we de buis rond onze bovenarm wikkelen en rond onze wijsvinger leggen. In dit geval kan men duidelijk zien hoe belangrijk het is de schouder en de onderarm in interne rotatie en pronatie te brengen voor een maximale spanning, aangezien in een zenuwspanner om de zenuw proximaal te schuiven men de pols kan strekken en terugschuiven door de pols opnieuw te buigen met gelijktijdige beweging van het hoofd naar de tegenovergestelde zijde.

Zowel de schuifregelaars als de spanners moeten zodanig worden afgesteld dat zij een zacht stretchend gevoel opwekken of dat zij milde symptomen opwekken in het ritme van elke oscillatie.