Leer
Schouder Symptoom Modificatie Procedure (SSMP)
We hebben een uitgebreide serie geschreven over schouderblessures op basis van het Cools algoritme uit 2008. Aan de hand van verschillende klinische tests moet u het onderliggende pathologische mechanisme voor de schouderpijn van uw patiënt kunnen identificeren.
Het probleem met pijnprovocatietests is doorgaans dat zij weinig specifiek zijn. Met andere woorden, het is praktisch onmogelijk om een enkele rotator cuff pees te isoleren van andere structuren zoals de geïnnerveerde slijmbeurzen in de subacromiale ruimte, en op basis van de resultaten een diagnose te stellen.
De shoulder symptom modification procedure van Jeremy Lewis (2009) bekijkt schouder impingement op een manier die kan worden omschreven als mechanische schouderpijn.
Na de algemene beoordeling, dat wil zeggen: anamnese, ROM, krachttests en neurologische tests, zullen de arts en de patiënt de pijnveroorzakende bewegingen of posities identificeren.
Daarna begint een proces in vier fasen. De pijnlijke beweging wordt uitgevoerd en de clinicus past een algoritme van de volgende procedures toe en beoordeelt op symptoommodificatie, met andere woorden: pijnvermindering.
Meakins et al. (2018) evalueerden de SSMP met betrekking tot de interbeoordelaarsbetrouwbaarheid en vonden een matige interbeoordelaarsbetrouwbaarheid van k = 0,47
Laten we zeggen dat flexie van de schouder pijnlijk is.
Eén fase van de SSMP richt zich op de thoracale kyfose. Als uw patiënt een verhoogde thoracale kyfose vertoont, kunnen technieken worden gebruikt om de T-spine actief te strekken, zoals "vinger op het borstbeen", of passieve technieken zoals tapen of manuele therapie, waarna de pijnlijke beweging opnieuw wordt beoordeeld op verandering in pijn. Als de thoracale manoeuvres de pijn met 100% verminderen, is de beoordeling voltooid en begint de behandeling gericht op de thoracale wervelkolom.
Indien de thoracale modificatie de symptomen niet 100% verlicht, wordt de positie van het schouderblad gewijzigd met behulp van manuele technieken voor eenvoudige bewegingen of taping voor complexe bewegingen. Dit kan in verschillende vlakken gebeuren, bijvoorbeeld elevatie of protractie, of een combinatie van bewegingen.
Dit is anders dan de scapulaire assistentietest waarbij u het schouderblad helpt te bewegen. Bij scapulaire modificatie plaatst u het schouderblad in een nieuwe uitgangspositie, zodat het vanuit die positie zonder hulp kan bewegen.
Als er vleugels ontstaan, worden handmatige stabilisatie- of tapetechnieken toegepast. De pijnlijke beweging wordt dan opnieuw beoordeeld.
De derde fase betreft de positionering van de humeruskop in de fossa glenoideus. Bijvoorbeeld: met behulp van een neopreen sling of manuele druk wordt een AP- of PA-kracht uitgeoefend en wordt de pijnlijke beweging opnieuw beoordeeld.
Bovendien wordt de pijnlijke beweging uitgevoerd terwijl tegelijkertijd de omliggende spieren, bijvoorbeeld de externe rotatoren of de humeruskopdrukkers, worden samengetrokken.
21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK
Er zijn een paar orthopedische tests die worden gebruikt in het SSMP of die verband houden met dit bericht en die u misschien interessant vindt:
- Schouder Impingement uitgelegd
- Scapulaire Bijstand Test
- Scapular Retractinn Test
- Scapulaire Dyskinesis Test
- Versterkende oefeningen voor het schouderblad
Bronnen
Vind je het leuk wat je leert?
KOOP HET VOLLEDIGE FYSIOTOREN BEOORDELINGSBOEK
- 600+ Pagina's e-Boek
- Interactieve inhoud (directe videodemonstratie, PubMed-artikelen)
- Statistische waarden voor alle speciale testen uit het laatste onderzoek
- Beschikbaar in 🇬🇧 🇩🇪 🇫🇷 🇪🇸 🇮🇹 🇵🇹 🇹🇷
- En nog veel meer!