Schouderweerstand isometrische testen

Een weerstandstest van de schouder maakt deel uit van de basisbeoordeling. Het kan u snel vertellen of de musculotendineuze eenheid van spieren van de schoudergordel mogelijk is aangetast. Gewoonlijk wordt het uitgevoerd na beoordeling van de actieve en passieve bewegingsvrijheid. 

Supine

Laat uw patiënt in rugligging liggen met de arm rustend op de bank met lichte abductie en de elleboog gebogen tot 90°. 

Ondersteun de arm rond het distale uiteinde van de humerus. Vraag je patiënt om je bewegingen te weerstaan.

• Flexie: Pas weerstand toe in de richting van het uitstrekken
• Strekken: pas weerstand toe in de richting van flexie
• Adductie: oefen weerstand uit in de richting van abductie.
• Abductie: oefen weerstand uit in de richting van adductie.
• Mediale rotatie: fixeer de humerus en oefen mediale weerstand uit op de pols.
• Laterale rotatie: fixeer de humerus en oefen laterale weerstand uit op de pols.

U moet ook de flexie en extensie van de elleboog beoordelen, aangezien de biceps- en tricepsspieren zich uitstrekken over de elleboog- en schoudergewrichten.

• Elleboog flexie: Pas weerstand toe bij de pols in extensierichting en fixeer de humerus op de bank.
• Elleboogverlenging: pas weerstand toe bij de pols in flexierichting en fixeer de humerus op de bank.

Zittend

• Protractie: weerstand bieden door de acromia naar achteren te trekken.
• Retractie: weerstand bieden door de acromia naar voren te duwen.
• Elevatie: oefen caudale druk uit op het sleutelbeen en het schouderblad.
• Depressie: buig de ellebogen van de patiënt tot 90°, haal de schouders van de patiënt licht op en oefen craniaal gerichte druk uit via de lengteas van de humerus.

Bekijk ook ons bericht over de beoordeling van de actieve en passieve bewegingsmogelijkheden van de schouder.

21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

-