Het kniegewricht

Inleiding & Epidemiologie

Knieletsels behoren tot de meest voorkomende letsels naast schouder-, lage rug- en nekklachten die in de huisartspraktijk worden waargenomen(Picavet et al. 2003). Ze kunnen worden onderverdeeld in twee logische subgroepen: traumatisch en atraumatisch knieletsels.

Traumatische letsels hebben meestal te maken met een specifiek letselmechanisme, zoals tijdens het sporten, en treden meestal snel op. Atraumatische letsels daarentegen zijn eerder overbelastingsletsels die zich in de loop van de tijd geleidelijk opbouwen met een sluipend begin.

In de eerstelijnsgezondheidszorg is de gerapporteerde incidentie 13,7/1000 en de prevalentie 19/1000 personen per jaar voor knieletsels (van der Linden et al. 2004)

Cursus 

Het verloop van de knieklachten lijkt niet al te gunstig te zijn. Rapporten tonen aan dat bij een follow-up van 12 maanden, 33% van de patiënten met atraumatische kniepijn en 25% van de patiënten met traumatische kniepijn een volledig herstel rapporteren (Wagemakers et al. 2012).

Prognostische factoren

Voor atraumatisch knieletsel waren de volgende prognostische factoren geassocieerd met persisterende knieklachten na 1 jaar(Belo et al. 2009):

• leeftijd >60 jaar
• laag onderwijsniveau
• kinesiofobie
• comorbiditeit van het skelet

Voor traumatisch knieletsel, echter, Wagemakers et al. (2012) rapporteren de volgende prognostische factoren:

• leeftijd >40
• vrouwelijk geslacht
• pijnscore >5
• knallend gevoel tijdens trauma

Multivariate logistische regressie analyse toonde aan dat alleen leeftijd >40 een prognostische factor was voor persisterende klachten bij de 1-jaars follow-up.

Basisbeoordeling

Afhankelijk van het resultaat kan uw basisbeoordeling u de volgende info geven:1) Beperkingen in bewegingsbereik en hun eindgevoel kunnen een leidraad zijn bij de structurele beoordeling (bv. bot tegen bot = artrose, leeg = tendinopathie door pijn)

Het beste is om te beginnen met Actieve Range of Motion Assessment:

De standaardwaarden voor het bewegingsbereik in verschillende richtingen zijn als volgt: 

Flexie: 0-135°

Verlenging: 0-15°

AROM-beoordeling wordt gewoonlijk gevolgd door Passive Range of Motion Assessment (PROM), die u met een klik op de volgende video kunt bekijken:

Tijdens de PROM-evaluatie is het belangrijk om het bewegingsbereik en het eindgevoel van de aangedane knie te vergelijken met de niet-aangedane zijde.

Referenties

Artus, Majid et al. "Generieke prognostische factoren voor musculoskeletale pijn in de eerstelijnszorg: A Systematic Review." BMJ Open 7.1 (2017): e012901. PMC. Web. 6 sept. 2018.

Belo, J. N., et al. "Prognostische factoren bij volwassenen met kniepijn in de huisartsenpraktijk." Arthritis Care & Research 61.2 (2009): 143-151.

Collins NJ, Bierma-Zeinstra SM, Crossley KM, van Linschoten RL, Vicenzino B & van Middelkoop M. (2013) Prognostische factoren voor patellofemorale pijn: een multicentrische observationele analyse. Br J Sports Med. 2013 Mar;47(4):227-33.

Kastelein M, Luijsterburg PA, Wagemakers HP, Bansraj SC, Berger MY, Koes BW, Bierma-Zeinstra SM. Diagnostische waarde van anamnese en lichamelijk onderzoek ter beoordeling van effusie van de knie bij traumatische kniepatiënten in de huisartspraktijk. Archieven van fysische geneeskunde en revalidatie. 2009 Jan 1;90(1):82-6.

Picavet, H. S. J., en J. S. A. G. Schouten. "Spier- en skeletpijn in Nederland: prevalenties, gevolgen en risicogroepen, de DMC3-studie." Pijn 102.1-2 (2003): 167-178.

Van der Linden M, Westert G, Bakker D & Schellevis F. (2004) Tweede Nationale Studie naar ziekten en verrichtingen in de huisartspraktijk. Klachten en aandoeningen in de bevolking en in de huisartspraktijk. Utrecht/Bilthoven: NIVEL/RIVM. 2004

Wagemakers HPA, Luijsterburg PAJ, Heintjes EM, Berger MY, Verhaar JAN, Koes BW & Bierma-Zein- stra SMA. (2012) Voorspellers van persisterende klachten na knieletsel in de eerstelijnszorg. Br J Gen Pract. 2012 Aug;62(601):e561-6.