Inleiding

Rotator cuff disease (RCD) is een van de meest voorkomende oorzaken van langdurige schouderpijn bij adolescenten. Vaak wordt het behandeld met een operatie. Dit onderzoek heeft tot doel chirurgische en niet-chirurgische behandelingen voor RCD met of zonder volledige dikkedikte peesscheuren te vergelijken.

Methoden

Patiënten met meer dan 3 maanden schouderpijn werden gerekruteerd uit twee Finse ziekenhuizen. In totaal werden 417 patiënten geïncludeerd. Na inclusie ondergingen de patiënten 15 sessies niet-chirurgische behandeling.

De interventie was als volgt:

• IJs 10-15′ voor de oefeningen indien nodig voor pijnverlichting.
• Oefentherapie
  • 20RM, naar 15RM, naar 10RM over respectievelijk 0, 1 en twee maanden.
  • 3 sets
  • Frequentie 3x/w
  • Progressie in gewicht als het aantal reps haalbaar was.
  • Oefeningen
    • Gebogen rij met halters
    • Biceps curl met dumbells
    • Dumbell benchpress
    • Kabel adductie
    • IR met dumbells aan de zijkant of staand met kabels
    • Idem ER
    • Glenohumerale strekkingen
    • Hangstretches werden aanbevolen voor ROM

• Als de ROM beperkt was, voerde de fysiotherapeut spierenergietechnieken uit in de richting van de beperking.
• Wrijvingsmassage van de manchet

Na drie maanden therapie kregen de kandidaten een MRI. Patiënten die geschikt waren voor chirurgie werden gerandomiseerd naar chirurgische of niet-chirurgische behandeling.

Resultaten

De primaire uitkomstmaat was de gemiddelde VAS. De Constante Score (CS) werd gebruikt als secundair resultaat.

Patiënten zonder cuff scheuren op MRI waren even goed af met de niet-chirurgische en chirurgische behandeling. Dit is in termen van VAS en CS (pijn en functie). De VAS was na twee jaar ongeveer 3-4/10 gedaald.

Patiënten met een volledige manchet scheur deden het minder goed in de conservatieve groep. Chirurgie verminderde de pijn met vier punten en conservatieve behandeling met 2,5. Hetzelfde gold voor de CS-vragenlijst. Ook hier was de follow-up twee jaar.

Talk Nerdy To Me

Een belangrijke beperking van de studie is dat tijdens de tweejarige follow-up slechts 38% van de patiënten fysiotherapie onderging, slechts 46% thuis oefeningen deed, en 8% corticosteroïde injecties kreeg. Dit hield waarschijnlijk verband met het feit dat de patiënten al langer leden en vertrouwd waren met de oefeningen, waarvoor wellicht minder overredingskracht nodig was.

De bevindingen in deze studie komen grotendeels overeen met eerdere proeven. Oefentherapie is niet inferieur aan chirurgie bij afwezigheid van een volledige breuk, maar mogelijk inferieur bij aanwezigheid daarvan. Toch moet waarschijnlijk een conservatieve behandeling worden geadviseerd voordat aan een operatie wordt gedacht, zelfs in gevallen van volledige dikte.

Referentie

Cederqvist, S., Flinkkilä, T., Sormaala, M., Ylinen, J., Kautiainen, H., Irmola, T., ... & Paloneva, J. (2021). Niet-chirurgische en chirurgische behandelingen voor rotator cuff ziekte: een pragmatisch gerandomiseerd klinisch onderzoek met 2 jaar follow-up na initiële revalidatie. Annalen van de reumatische ziekten, 80(6), 796-802.