Onderzoek
Enkel/voet
13 maart 2023
Progressieve achillespeesbelastingen tijdens de revalidatie
Inleiding
Achilles tendinopathie is een veel voorkomende hardloopblessure en kan hardnekkig zijn wat betreft de respons op de behandeling. De belangrijkste oorzaak van onvoldoende progressie is onderbelasting tijdens de revalidatie. Progressieve belasting in combinatie met zorgvuldige pijncontrole zijn de essentiële onderdelen van de behandeling van achillestendinopathie. Toch is het belastingseffect van een bepaalde oefening niet altijd duidelijk. Dit kan een optimale progressie en daarmee samenhangende verbeteringen van deze aandoening belemmeren. Daarom werd in deze studie de belasting van de achillespees bij mannelijke lopers met symptomatische achillestendinopathie onderzocht. Hier presenteren we verschillende oefeningen om de achillespees te belasten tijdens de revalidatie.
Methoden
Er werd een cross-sectionele observationele studie uitgevoerd bij 24 mannelijke recreatieve lopers met symptomatische achillestendinopathie in het midden van de achillespees. De diagnose was pijn gelokaliseerd 2-6 centimeter boven de calcaneus en 's ochtends ongemak van de achillespees. De pijn moest aanwezig zijn in deze regio bij het uitvoeren van 10 herhaalde submaximale hopsessies met één been en de symptomen moesten aanwezig zijn in de laatste 6 weken.
Deze deelnemers ondergingen een testbatterij bestaande uit verschillende oefeningen:
- Dubbele beenverhoging: normaal en langzaam
- Hielverhoging met één been: normaal, langzaam en verzwaard
- Dubbele been sprongen
- Voorwaartse sprong met één been, sprong met één been tot vermoeidheid, sprong met één been met minimale contacttijd
- Overslaan
- Wandelen en hardlopen
De oefeningen worden uitgevoerd volgens onderstaande tabel.
Kinematische en kinetische gegevens werden verzameld om de krachten op de achillespees tijdens deze 12 algemeen voorgeschreven oefeningen te schatten. Na elke oefening werd de gevoelde pijn beoordeeld op een numerieke waarderingsschaal (NRS) van 0-10.
Resultaten
Vierentwintig recreatieve lopers met symptomatische achillestendinopathie werden geïncludeerd. Ze waren gemiddeld 45,9 jaar. Ze voerden de oefeningen willekeurig uit, maar de eerste en laatste oefening was altijd respectievelijk wandelen en huppelen tot vermoeidheid.
De oefeningen resulteerden in de volgende piekkrachten op de achillespees, uitgedrukt in lichaamsgewicht. De oefeningen die resulteerden in ongeveer 1x lichaamsgewicht waren de langzame double-leg heel raise en de normale double-leg heel raise. Lopen en de normale, verzwaarde en langzame hielheffing met één been resulteerden in ongeveer 2 keer de belasting van het lichaamsgewicht op de achillespees.
Hinkelen tot vermoeidheid, hardlopen en dubbelbeenspringen belastten de achillespees met ongeveer 5 keer de belasting van het lichaamsgewicht. De hoogste achillespeesbelasting werd gevonden tijdens huppelen, huppelen met minimale contacttijd en voorwaarts huppelen voor afstand en resulteerde in ongeveer 6 keer de krachten van het lichaamsgewicht.
De pijn werd het minst gevoeld tijdens de volgende oefeningen: lopen (NRS ongeveer 1,5/10), enkelbenige hakverhoging en huppelen (NRS ongeveer 2,5/10), dubbelbenige sprongen, enkelbenige hakverhoging langzaam en met gewichten (NRS ongeveer 3/10).
Hop met minimale contacttijd en hardlopen resulteerde in iets hogere pijnscores (NRS ongeveer 4/10). Voorwaarts springen voor de afstand resulteerde in een pijnscore van ongeveer 4,5/10 op de numerieke beoordelingsschaal. De meest pijnlijke oefening in deze steekproef was hoppen tot vermoeidheid (NRS ongeveer 5,5/10)
Questions and thoughts
Hinkelen tot vermoeidheid was de pijnlijkste oefening, zo bleek tijdens een piloottest van het onderzoek. Daarom werd het altijd als laatste uitgevoerd en dit kan de pijnscore hebben beïnvloed. De onderzoekers hebben geprobeerd cumulatieve vermoeidheid te voorkomen door de deelnemers één trial van 10 herhalingen van elke oefening te laten uitvoeren waarvan de eerste en laatste herhalingen werden uitgesloten van de analyses.
Het huidige onderzoek vond twee categorieën belastingen op de achillespees. De eerste categorie omvatte de langzame double-leg heel raise en de normale double-leg heel raise, lopen, en de normale, verzwaarde en langzame single-leg heel raise. Aan de andere kant behoorden hinkelen tot vermoeidheid, rennen en dubbelbeenspringen, huppelen, huppelen met minimale contacttijd en voorwaarts huppelen voor afstand tot de oefeningen van categorie twee.
Tussen beide categorieën nemen de piekkrachten op de achillespees een reuzensprong. Het neemt toe van ongeveer 2 maal lichaamsgewicht tot ongeveer 5 maal lichaamsgewicht. Dit kan in gedachten worden gehouden bij de progressie van de achillespeesbelasting tijdens de revalidatie. Wat vooral interessant was, was het gebrek aan correlatie tussen de belasting van de achillespees en de pijn.
Talk nerdy to me
Hoewel huppelen en springen met twee benen hoge achillespeesbelastingen opriepen, bevonden ze zich alleen in het lagere pijnspectrum. Deze oefeningen kunnen mogelijk worden gebruikt om de achillespees tijdens de revalidatie zwaarder te belasten, zonder bang te hoeven zijn voor veel pijn. Het huidige onderzoek vond echter geen correlatie tussen pijnniveaus en belasting, wat suggereert dat het verschil in pijn geen verband houdt met hogere belasting. Daarom kun je al vroeg in de revalidatie oefeningen met een hogere kracht toevoegen, die functioneler kunnen zijn.
Veel protocollen passen de progressie van de oefeningen aan het niveau van de symptomen aan. Dit onderzoek bevestigt dat dit bij achillestendinopathie niet altijd nodig is.
Take home messages
Er bestaan twee verschillende belastingscategorieën van achillespeeskrachten en deze worden hier gepresenteerd. De belasting was het laagst tijdens het lopen, dubbelbenig en enkelbenig opheffen van de hiel. De resultaten van het huidige onderzoek kunnen worden gebruikt om oefeningen te selecteren voor progressieve achillespeesbelastingen tijdens de revalidatie van recreatieve lopers met symptomatische achillestendinopathie. Pijn was niet gecorreleerd aan belasting, en de aanbeveling is dan ook om niet te voorzichtig te zijn bij het voorschrijven van meer functionele oefeningen.
Referentie
Meer informatie
Lees:
Kijk:
WAAR MOET JE OP LETTEN OM HAMSTRING-, KUIT- EN QUADRICEPSBLESSURES TE VOORKOMEN?
Of je nu werkt met topsporters of amateursporters, je wilt deze risicofactoren, die hen blootstellen aan een hoger risico op blessures, niet missen. Deze webinar zal u in staat stellen die risicofactoren te herkennen om eraan te werken tijdens de revalidatie!
