Onderzoek
Enkel/voet
25 juli 2023
Kunnen fysieke tests helpen om de prognose van Achilles Tendinopathie te bepalen?
Inleiding
Omdat het wordt gekenmerkt door pijn en zwelling, leidt dit tot een vermindering van de draagkracht. Dit zorgt ervoor dat mensen hun wandel- en hardloopafstand verkorten. Bij het onderzoek naar achillestendinopathie zijn verschillende klinische tests beschreven om de aandoening te diagnosticeren en de symptomen te controleren. Het is echter onduidelijk of deze tests voorspellende informatie bevatten. Om de prognose van Achilles tendinopathie uitkomsten te schatten, de associatie tussen fysieke tests uitgevoerd op baseline en uitkomsten in de VISA-A vragenlijst op 24 weken.
Methoden
Dit onderzoek was een secundaire analyse van een gerandomiseerde gecontroleerde trial (RCT) door van der Vlist et al. (2020). In de oorspronkelijke RCT werd de effectiviteit onderzocht van een injectie met hoog volume zonder corticosteroïden met een placebo-injectie (beide gecombineerd met een oefenprogramma) op pijn en functionele uitkomst na 24 weken bij patiënten met chronische achillestendinopathie in het midden van de achillespees.
Deze RCT vond geen voordeel voor de injectie in vergelijking met de placebo-injectie. Toch vond het onderzoek significante verbeteringen in de VISA-A vragenlijst na 24 weken in beide groepen. Aangezien beide groepen deelnamen aan het trainingsprogramma, werden ze in deze secundaire analyse als één homogene groep beschouwd.
De geïncludeerde deelnemers hadden midportie achillestendinopathie van ten minste 2 maanden met onbevredigende resultaten na ten minste 6 weken training. Verder was hun achillespees gevoelig bij palpatie en verdikt.
De patiënten met chronische midportie achillestendinopathie deden mee aan een trainingsprogramma voor de kuitspieren en vulden de VISA-A vragenlijst in op baseline en 2, 6, 12 en 24 weken. Daarnaast voerden ze de volgende fysieke tests uit:
- ROM van dorsaalflexie van de enkel met gebogen knie of gestrekte knie. Dit werd gemeten met de gewichtdragende dorsiflexie lunge test.
- De kracht van de kuitspieren werd gemeten met behulp van een handdynamometer.
- De spronghoogte werd beschouwd als een prestatiemaat en de maximale sprongafstand met één been werd geregistreerd.
- De pijn werd gemeten bij palpatie (VAS, 0-100) en na 10 hoppen (VAS-10 hop).
Er werd onderzocht of de uitgangswaarden van deze fysieke tests geassocieerd waren met verbetering in de VISA-A vragenlijst.
Resultaten
In totaal namen 80 deelnemers deel aan het onderzoek. De mediane leeftijd was 50 jaar en het aantal mannen en vrouwen was bijna gelijk verdeeld. Deze deelnemers hadden symptomen gedurende een mediaan van 63 weken.
Uit de analyse bleek een significant verband tussen de ROM van de enkel in dorsaalflexie (gemeten met gebogen knie) op de basislijn en de verandering in VISA-A. De bètacoëfficiënt was 0,2, wat betekent dat bij elke toename van de ROM in dorsaalflexie met 1°, de VISA-A met 0,2 punten toenam. De pijn werd ook geassocieerd met verbeteringen in VISA-A scores. De Beta-coëfficiënten voor pijn bij palpatie en de pijn na 10 stappen waren respectievelijk -0,2 en -0,3. Deze associaties geven aan dat de resultaten van bepaalde fysieke testen op baseline kunnen helpen bij de prognose van Achilles Tendinopathie uitkomsten op 24 weken.
Questions and thoughts
De associatie tussen ROM van de enkel en de verbetering in VISA-A-uitkomsten was significant. We kunnen echter vraagtekens zetten bij de relevantie van deze associatie als we het uitrekenen. Laten we zeggen dat iemand een spectaculaire toename van 30° in ROM dorsiflexie heeft. De bijbehorende verbetering is 0,2 punten x 30° = 6 punten. Aangezien de maximale ROM van de dorsaalflexie van de enkel ongeveer 30° bedraagt, zal zelfs de grootste winst in dorsaalflexie niet leiden tot het minimaal klinisch relevante verschil van 7 punten van VISA-A. Aangezien deze associatie waarschijnlijk niet klinisch betekenisvol is, moeten we ons dan richten op het verbeteren van het bewegingsbereik van de dorsaalflexie van de enkel? Waarschijnlijk niet.
Wanneer gekeken wordt naar de associatie tussen verbetering in pijn na 10 keer hoppen en VISA-A scores, geven de auteurs aan dat dit zou leiden tot een klinisch relevant verschil tussen de groepen. Laten we het voorbeeld nemen van pijn na 10 hoppen. De bètacoëfficiënt was -0,3. De mediaan van de gerapporteerde pijn na 10 keer springen was 42 en het interkwartielbereik omvatte scores van 23 tot 63 van de 100 op de VAS. Dit geeft een verschil van 40 punten. Dit verschil van 40 punten zou leiden tot een verbetering van de VISA-A score van 12 punten (-0,3×40), wat klinisch relevant zou zijn omdat het de MCID van 7 punten overschrijdt.
Daarom lijkt het erop dat, in plaats van te focussen op het verbeteren van de ROM van de dorsaalflexie van de enkel, het focussen op het verminderen van pijn en gevoeligheid de belangrijkste focus moet zijn om de zelfgerapporteerde uitkomsten te verbeteren bij iemand met een chronische achillestendinopathie in het midden van de achillespees. Het is belangrijk om te weten dat dit onderzoek geen verband vond tussen baseline sterkte en verandering in VISA-A. Het maakt dus niet uit hoe zwak of hoe sterk iemand is aan het begin van de revalidatie voor chronische midportie achillestendinopathie. Welke methode je ook kunt vinden om de prikkelbaarheid te verminderen, dit moet je belangrijkste focus zijn.
Talk nerdy to me
De VISA-A is een door de patiënt gerapporteerd instrument dat vaak wordt gebruikt om de ernst van achillestendinopathie te beoordelen. Het feit dat het geassocieerd is met de VAS-pijnscores is echter niet zo verrassend, aangezien 5 van de 8 vragen van de VISA-A-vragenlijst over pijn gaan.
De fysieke tests werden altijd in dezelfde volgorde uitgevoerd. Beginnend met een warming-up waarbij de deelnemers werd gevraagd 4 trappen op en af te lopen, gevolgd door de gewichtdragende lunge test, krachtbeoordeling, maximale sprong met één been en palpatie voor pijnprovocatie. We kunnen aannemen dat de prikkelbaarheid en pijn verder zouden toenemen tijdens de testprocedures. Dit kan dus voor grotere pijnscores hebben gezorgd, vandaar mogelijk ook de gevonden significante associaties. Het is mogelijk dat als de pijn was beoordeeld voordat de andere tests werden uitgevoerd, de scores lager zouden zijn geweest en mogelijk niet geassocieerd met de verbeteringen in VISA-A. Het is ook mogelijk dat deze bevindingen regressie naar het gemiddelde weerspiegelen, want het is bekend dat hogere scores eerder afvlakken naar lagere scores, terwijl al lage scores niet altijd veel ruimte voor verbetering hebben.
Beide groepen uit de eerdere RCT van van der Vlist in 2020 werden in dit onderzoek samengenomen en als homogeen beschouwd. Bij baseline in deze RCT waren de groepen vergelijkbaar en de resultaten gaven aan dat de injectie met hoog volume zonder corticosteroïden geen toegevoegde waarde had ten opzichte van een oefenprogramma bij patiënten met chronische midportie achillestendinopathie. We kunnen aannemen dat de beslissing om deze groep als één groep te analyseren gerechtvaardigd kan worden.
Take home messages
Het bereik van de dorsaalflexie van de enkel gemeten met gebogen knie en pijnprovocatie bij palpatie en na 10 hops zijn klinische tests die gemakkelijk te meten zijn bij aanvang en die kunnen helpen bij het vaststellen van de prognose van de resultaten van achillestendinopathie na 24 weken. De ROM-meting van de enkel is echter waarschijnlijk niet klinisch relevant. Er lijkt een overlap te zijn in de pijn bij palpatie en de VISA-A vragenlijst waar 5 van de 8 vragen ook naar pijn vragen en dit kan een rol hebben gespeeld in de gevonden associaties.
Referentie
Aanvullende referentie
WAAR MOET JE OP LETTEN OM HAMSTRING-, KUIT- EN QUADRICEPSBLESSURES TE VOORKOMEN?
Of u nu werkt met topsporters of amateursporters, u wilt deze risicofactoren, die hen blootstellen aan een hoger risico op blessures, niet missen. Deze webinar zal u in staat stellen die risicofactoren te herkennen om eraan te werken tijdens de revalidatie!
