Onderzoek
Diagnose & Beeldvorming
28 oktober 2024
Heupkracht en patiëntresultaten bij langdurige heup- en liespijn
Inleiding
Het wordt aanbevolen om inspanningsinterventies voor te schrijven bij mensen met langdurige heup- en liespijn. Hoewel lichaamsbeweging zinvolle veranderingen teweeg kan brengen als het specifiek gericht is op aanpasbare lichamelijke factoren zoals kracht, bewegingsbereik en bewegingspatronen, moeten we op dit moment nog leren hoe dit precies werkt. Deze studie onderzocht hoe heupkracht en patiëntresultaten samenhangen. Het doel van het onderzoek was om inzicht te krijgen in hoe de gerapporteerde symptomen, pijn, dagelijkse activiteiten en algemene levenskwaliteit van deze patiëntengroep beïnvloed zouden kunnen worden door sterkere heupspieren.
Methoden
Deelnemers met langdurige heup- en liespijn werden achtereenvolgens gerekruteerd uit een orthopedische zorgsetting. Zowel patiënten met unilaterale als bilaterale heup- en liespijn langer dan drie maanden kwamen in aanmerking. Tot de belangrijkste uitsluitingscriteria behoorden ernstige artrose, hernia inguinalis of andere aandoeningen aan het bewegingsapparaat.
Het functioneren van de heup en de kwaliteit van leven werden beoordeeld met de Copenhagen Hip and Groin Outcome Score (HAGOS). De vragenlijst bevat zes subschalen waarbij de scores variëren van 0 (slechtst) tot 100 (best).
- Symptomen,
- Pijn,
- Dagelijkse levensverrichtingen (ADL),
- Fysieke functie in sport en recreatie (Sport/Rec),
- Deelname aan fysieke activiteiten (PA),
- Kwaliteit van leven (QoL).
Isometrisch spierkracht in heupadductie en -extensie werd geëvalueerd met een handdynamometer die met een riem werd vastgezet. Kracht werd gemeten in Newton en genormaliseerd naar lichaamsgewicht (Nm/kg). De volgende testprotocollen werden gebruikt:
- Heupadductie: De patiënt lag in rugligging met de contralaterale voet op de tafel. De dynamometer werd 0,1 centimeter proximaal van de mediale malleolus geplaatst. De patiënt werd geïnstrueerd om gedurende 3-5 seconden maximaal te persen terwijl verbale aanmoediging werd gegeven.
- Heupverlenging: De patiënt lag in buikligging en de dynamometer werd op het posterieure aspect van het been geplaatst, 10 centimeter proximaal van de mediale malleolus. Het bekken werd tijdens de test gestabiliseerd met een riem. De maximale kracht van drie herhalingen werd geregistreerd voor analyse.
Resultaten
In totaal werden 81 patiënten (40 vrouwen, 41 mannen) tussen 18 en 55 jaar oud geïncludeerd. Heupgerelateerde intra-articulaire pijn of extra-articulaire pijn werd gediagnosticeerd aan de hand van klinische criteria. Van de 81 geïncludeerde deelnemers hadden er 33 heupgerelateerde pijn, 37 extra-articulaire pijn en 11 werden niet gecategoriseerd vanwege ontbrekende gegevens.
Patiënten gaven aan dat hun heup- en liespijn vooral hun fysieke activiteit en levenskwaliteit beïnvloedde.
De gemiddelde adductorkracht van de heup was 1,58 Nm/kg en de gemiddelde extensie heupkracht was 2,08 Nm/kg. Uit de analyse bleek dat een grotere heupadductorkracht geassocieerd was met betere HAGOS-scores in de subschalen pijn en ADL. Een grotere heup extensie kracht was geassocieerd met betere HAGOS symptomen, pijn en ADL resultaten.
Questions and thoughts
De keuze voor heupadductie- en strekkrachtmetingen was tweeledig. Ten eerste stabiliseert heup extensie kracht het heupgewricht tijdens de push-off fase van activiteiten zoals joggen, traplopen en hurken, terwijl heup adductie kracht het heupgewricht en bekken stabiliseert in het frontale vlak, wat essentieel is voor zijwaartse bewegingen zoals snijden en van richting veranderen. Deze functies zijn nodig voor dagelijks functioneren en sport- en recreatieactiviteiten. Ten tweede werden er in een eerdere studie met hetzelfde studiecohort geen verschillen gezien in de resultaten voor adductie en extensie van de heup tussen mensen met intra- en extra-articulaire heuppathologieën zoals opgenomen in de huidige studie. Dit maakt een vergelijking tussen twee verschillende oorzaken van heuppijn mogelijk.
Dit onderzoek geeft een belangrijk inzicht in hoe lichamelijke beperkingen en patiëntgerapporteerde uitkomsten samenhangen bij mensen met langdurige pijn in de heup en lies. Deze studie onderscheidt zich van andere omdat een heterogene patiëntenpopulatie werd onderzocht, waaronder zowel mensen met intra- als extra-articulaire oorzaken van pijn in de heup en lies. Eerdere onderzoeken hadden meestal betrekking op een zeer specifieke populatie of bestudeerden deelnemers die al gepland waren voor een operatie of zich in de postoperatieve fase bevonden. Door een heterogene populatie van regelmatig actieve mensen te includeren die niet (al) op de wachtlijst voor chirurgie staan, biedt deze studie interessante inzichten in een populatie die zich mogelijk vaak in de fysiotherapiepraktijk presenteert. De resultaten zijn daarom goed overdraagbaar op patiënten die u mogelijk tegenkomt. Belangrijk om te weten is dat deze mensen geen matige of ernstige heupartrose hadden.
De auteurs geven aan dat een toename van de heupextensiekracht met 37% de HAGOS-subschaal voor pijn met 10 punten kan doen toenemen, wat binnen de minimale klinisch zinvolle verandering valt. Het beoordelen van de heupkracht en de resultaten voor de patiënt bij aanvang en het aanpakken van deze fysieke beperkingen tijdens de revalidatie kan een belangrijke factor zijn voor succesvolle resultaten bij fysiotherapie.
Talk nerdy to me
Lineaire regressie werd gebruikt om de associatie tussen heupspierkracht (adductie en extensie) en de HAGOS-subschalen te analyseren. Covariaten zoals geslacht, leeftijd, BMI en activiteitsniveau werden opgenomen in de analyse om te controleren op hun mogelijke invloed op de uitkomsten. Terwijl het niet-aangepaste model associaties vond tussen heupsterkte en patiëntuitkomsten, vond het aangepaste model er geen. Dit betekent dat wanneer de analyses worden gecorrigeerd voor geslacht, leeftijd, BMI en activiteitenniveau, er geen associaties tussen heupkracht en patiëntuitkomsten werden gevonden. Het kan erop wijzen dat geslacht, leeftijd, BMI en activiteitenniveaus van patiënten een belangrijke invloed hebben op de door patiënten gerapporteerde uitkomsten. De duur van de klachten van mensen werd niet meegenomen in deze analyse.
Omdat een cross-sectioneel ontwerp werd gebruikt, werden deze verbanden slechts op 1 specifiek tijdstip gemeten. Uit dergelijke analyses kunnen geen causale conclusies worden getrokken, wat betekent dat we het mechanisme achter de bevindingen dat lichaamsbeweging en krachttraining de pijn in deze populatie kunnen verminderen, niet precies kunnen begrijpen.
Beperkingen van het onderzoek zijn onder andere dat 10% van de gegevens met betrekking tot de categorisatie van de bron van heuppijn ontbreekt.
Take home messages
Meer heupkracht in adductie en extensie was gekoppeld aan minder zelfgerapporteerde symptomen, minder pijn en verbeterde ADL-functies bij recreatief actieve patiënten met langdurige heup- en liespijn. Oefenprogramma's bij mensen met langdurige heup- en liespijn die last hebben van een hoge symptomatologie, pijn en een grote impact op het dagelijks functioneren, kunnen gericht zijn op het verbeteren van de kracht van de heupadductoren en -extensoren.
Referentie
DE DIFFERENTIËLE DIAGNOSE BIJ HARDLOOP GERELATEERDE HEUPPIJN OP EEN HOGER NIVEAU BRENGEN - GRATIS!
Loop niet het risico dat u potentiële rode vlaggen over het hoofd ziet of dat u lopers gaat behandelen op basis van een verkeerde diagnose! Deze webinar zal voorkomen dat u dezelfde fouten begaat als veel therapeuten!
