Een oefenprogramma verbetert de uitlijning van de voet bij mensen met een flexibele platvoet
Een oefenprogramma om een platvoet gedurende 6 weken te corrigeren kon de hoogte van de naviculare verbeteren.
De interventie voerde korte voetspier- en bilspieroefeningen uit en verbeterde meer dan de groep die deze niet uitvoerde.
De mediale longitudinale booghoek verbeterde eveneens, wat leidde tot "een verbeterde cosmetische uitstraling van de voet en minder progressie naar een ernstigere platvoet".
Inleiding
De voet moet in het dagelijks leven veel gewicht dragen. Daarom zijn de structuur en dynamiek van de voetbogen essentieel voor een goed functionerende voet. Denk aan schokdemping, overdracht van lichaamsgewicht, voorwaartse voortstuwing en het bieden van een steunbasis. Wanneer de mediale lengteboog afvlakt, is de mediale rand van de voet (bijna volledig) in contact met de grond. Er zijn vele oorzaken, die buiten het bestek van dit overzicht vallen. Maar belangrijk is dat de aanwezigheid van een platvoet omkeerbaar of herstelbaar is. Een omkeerbare platvoet verliest het mediale longitudinale gewelf tijdens closed-chain, maar dit gewelf blijft behouden in niet-dragende omstandigheden. Omdat de voet via de kinematische keten nauw verbonden is met de knie en heup, kan een platvoet leiden tot andere problemen hoger in de kinetische keten. Orthopedische zolen kunnen verlichting bieden, maar kan een actief oefenprogramma om een platvoet te corrigeren ook helpen?
Methode
Om te onderzoeken in hoeverre een oefenprogramma een omkeerbare platvoet kan corrigeren, werd deze trial uitgevoerd. De gerandomiseerde gecontroleerde trial werd uitgevoerd op de afdeling Orthopedische Fysiotherapie van het Pravara Institute of Medical Sciences. Een flexibele platvoet werd gedefinieerd als een voet met een naviculare valhoogte van meer dan 10 mm en een mediale longitudinale booghoek van minder dan 130°. Deze hoek werd berekend door de goniometer te centreren op de tuberositeit van het naviculare en de uiteinden van de goniometer langs de kop van het eerste middenvoetsbeentje en de mediale malleolus te laten lopen. Om de naviculaire druppeltest uit te voeren, kan de volgende video je helpen:
De experimentele groep deed 6 weken lang 3 keer per week actieve oefeningen. De oefeningen bestonden uit actieve plantaire en dorsiflexie, 4 korte voetspieroefeningen, bilspierversterking en kuitstrekkingen. De oefeningen vorderden na 2 weken door de positie waarin de oefeningen werden uitgevoerd te variëren en/of door het aantal herhalingen of de duur van de wachttijden te verhogen.
De controlegroep nam ook deel aan een programma van 6 weken met 3 sessies per week, maar deed alleen actieve plantaire en dorsiflexie-oefeningen en een kuitstretch bij lang zitten.
De uitkomsten werden beoordeeld door de hoogte van de mediale longitudinale boog te meten met behulp van de naviculaire valtest. Ook werd de mediale longitudinale booghoek gemeten.
Resultaten
Dus, kan een trainingsprogramma een omkeerbare platvoet corrigeren? Om deze vraag te beantwoorden werden 52 volwassenen tussen 18 en 21 jaar met een flexibele platvoet geïncludeerd. De groepen waren vergelijkbaar op baseline, zoals te zien is in onderstaande tabel.
De resultaten gaven aan dat in beide groepen de hoogte van de naviculare druppel verbeterde. Het gemiddelde verschil tussen de groepen was echter in het voordeel van de interventie met een 0,4 cm grotere afname van de hoogte van de naviculare. De auteurs meldden dat dit verschil een zeer nauwkeurige schatting was, aangezien het betrouwbaarheidsinterval slechts 0,4 tot 0,5 bedroeg. Hetzelfde werd gezien voor de mediale longitudinale booghoek. In de interventiegroep steeg (en verbeterde) het met 16 graden meer vergeleken met de controlegroep. Ook hier was de schatting nauwkeurig, aangezien het betrouwbaarheidsinterval varieerde van 13-19.
Questions and thoughts
De auteurs stelden dat "het moeilijk was om het kleinste effect aan te wijzen dat de moeite waard was voor de twee uitkomstmaten in dit onderzoek, omdat het puur biomechanische maatregelen waren in plaats van symptomatische of functionele maatregelen waarover patiënten mogelijk een mening hadden kunnen geven over de klinische waarde van verbetering van verschillende grootte.
Verder onderzochten Nielsen et al. in 2009 de relatie van valhoogte met BMI, geslacht en voetlengte. Ze ontdekten dat de lengte van de voet een significante invloed had op de naviculaire daling bij zowel mannen als vrouwen. Per 10 mm toename in voetlengte, nam de naviculaire daling toe met 0,40 mm voor reuen en 0,31 mm voor teven. Dit leidde tot een voorgestelde afkapwaarde van 8,5 mm om onderscheid te maken tussen een normale naviculaire daling en een abnormale naviculaire daling, aangezien 97,5% van de steekproef in deze studie een dynamische naviculaire daling van minder dan 8,5 mm had. Maar naarmate de voetlengte de val beïnvloedde, namen de bovengrenzen van het betrouwbaarheidsinterval toe van 7,25 mm tot 9,50 mm voor mannen en van 7,8 mm tot 10 mm voor vrouwen. Daarom moeten we rekening houden met de lengte van de voet bij het beoordelen van de mate van naviculare drop. Voor korte voeten (rond 22 cm) kunnen we de cut-off van 8,5 gebruiken, maar langere voeten kunnen nog steeds een normale naviculare drop hebben rond 10 mm. Helaas werd de voetlengte niet gemeten in dit onderzoek. De deelnemers zijn echter hetzelfde, dus dit kan de bevindingen niet hebben beïnvloed.
Talk nerdy to me
De primaire uitkomst van dit onderzoek werd niet gespecificeerd. Bovendien werd er geen steekproefgrootte berekend en werd de proef niet geregistreerd. Dit vormt een belangrijke beperking. Zonder een geregistreerd onderzoek kunnen we niet zeggen of alle vooraf gedefinieerde uitkomsten werden gerapporteerd in deze publicatie of dat dit artikel sommige uitkomsten selectief weergaf. Aangezien de steekproefgrootte niet vooraf was berekend, weten we niet of de geïncludeerde populatie voldoende was om echte verschillen te detecteren. Desondanks wijzen de auteurs op de vondst van zeer nauwkeurige schattingen van het behandeleffect. Er werd geen melding gemaakt van de therapietrouw van patiënten. We kunnen dus niet met zekerheid zeggen of de verbeteringen echt toe te schrijven waren aan de interventie zelf. Misschien waren degenen in de controle-interventie niet erg meegaand. De auteurs rapporteerden de resultaten niet op basis van statistische significantie, wat goed is. Maar behalve de vermelding dat de resultaten werden geanalyseerd op een intention-to-treat basis, werd er zeer weinig informatie verstrekt over het statistische analyseplan.
Take home messages
Dit onderzoek gaf een verbetering aan van de hoogte van de naviculareus in beide groepen. Zo kan een oefenprogramma worden opgesteld om een platvoet te corrigeren. Het gemiddelde verschil tussen de groepen was echter in het voordeel van de interventie met een 0,4 cm grotere afname van de hoogte van de naviculare. Hetzelfde werd gezien voor de mediale longitudinale booghoek. De auteurs meldden dat deze verschillen zeer nauwkeurige schattingen waren. De trial was echter niet geregistreerd en er was geen steekproefgrootte berekend, dus dit zou de hier gerapporteerde resultaten kunnen hebben beïnvloed.
Referentie
WAAR MOET JE OP LETTEN OM HAMSTRING-, KUIT- EN QUADRICEPSBLESSURES TE VOORKOMEN?
Of je nu werkt met topsporters of amateursporters, je wilt deze risicofactoren, die hen blootstellen aan een hoger risico op blessures, niet missen. Deze webinar zal u in staat stellen die risicofactoren te herkennen om eraan te werken tijdens de revalidatie!
