Inleiding

De ziekte van Osgood-Schlatter (OSD) is een groei-gerelateerde apofysitis van de knie, die voorkomt bij 1 op de 10 sportende adolescenten. Vroegtijdige specialisatie in sport wordt geassocieerd met een viermaal groter risico op het ontwikkelen van OSD. Zestig procent van de patiënten bij wie OSD werd vastgesteld, rapporteerden pijn na een mediane follow-up van 4 jaar.

Momenteel bestaat er geen onderzoek naar actieve beheersstrategieën voor deze aandoening. Deze prospectieve cohortstudie is de eerste die activiteitmodificatie en krachttraining voor OSD test.

Methoden

Patiënten werden gerekruteerd via sociale media en verschillende scholen volgens de volgende inclusiecriteria:

Insluitingscriteria:

• Pijn gelokaliseerd aan de tuberositas tibialis die toenam bij palpatie
• Pijn bij weerstand biedende isometrische knie extensie

Uitsluitingscriteria:

• Knie effusie
• Patellaire instabiliteit
• Sinding-Larsen-Johansson syndroom
• Gelijktijdig letsel of pijn in de heup, lendenwervelkolom of andere structuren van de knie (bv. tendinopathie, eerdere knieoperatie, of patellofemorale pijn)

Merk op dat er geen radiografieën nodig waren voor inclusie

Uitkomsten

Aangezien dit de eerste proef in het veld is, kon het vermogen niet a priori worden berekend. De primaire uitkomstmaat was de globale rapportage van verandering na 12 weken door de adolescenten. Verscheidene andere uitkomstmaten werden geregistreerd, maar wij zullen daar niet veel over zeggen, aangezien deze verkennend waren.

Oefening interventie

De interventie bestond uit vier bezoeken met een fysiotherapeut gedurende 12 weken.

De eerste vier weken begonnen met een tijdelijke vermindering van sportdeelname en verzwarende activiteiten. Om mogelijk krachtverlies tegen te gaan, werden oefeningen voorzien:

Weken 5-12: 

Het programma was als volgt:

Informatieboekje

Naast deze oefeningen kregen de deelnemers een gedetailleerd boekje over OSD met duidelijke cijfers over het verloop van de activiteiten en de belangrijkste dingen die na vijf weken moesten worden gedaan.

Als u geïnteresseerd bent in het volledige boekje: Download

Resultaten

De adolescenten leden gemiddeld 21 maanden aan OSD-symptomen. Na het aanbieden van de interventie meldde 80% een succesvol resultaat. Succes werd behaald als deelnemers rapporteerden 'verbeterd' of 'veel verbeterd' te zijn op een 7-punts Likert-schaal met 'geen verandering' in het midden. Hoewel dit vrij goed klinkt, klaagde ongeveer de helft van de jongeren na twaalf weken en een jaar nog steeds over kniepijn. Na 12 maanden ging 69% weer sporten, maar velen van hen deden dat met een lager wekelijks volume.

Talk Nerdy to Me

Allereerst moeten we de auteurs prijzen omdat zij de eersten zijn die onderzoek doen naar actieve managementstrategieën voor OSD. Aangezien er geen eerder onderzoek op dit gebied is gedaan, kon er geen vermogensberekening worden gemaakt. Een groot voordeel van dit onderzoek is dat het vooraf is geregistreerd. Dit betekent dat het volledige onderzoeksplan werd gepubliceerd voordat de resultaten bekend waren. Dit klinkt misschien niet zo veel, maar dit zorgt ervoor dat de onderzoekers -in feite- onderzoeken wat ze wilden onderzoeken. Zonder dit kan men wijzigingen aanbrengen, iets anders veronderstellen of blijven zoeken naar andere 'significante' maatregelen om iets te 'bewijzen'.

Het is jullie waarschijnlijk opgevallen dat er geen controlegroep is in deze studie. Dit is vaak het geval bij proeven die betrekking hebben op iets totaal nieuws. Waarom investeren in een controlegroep, en een grotere studie, als je niet eens weet of je hypothese redelijk is om aan te nemen? Dat gezegd hebbende, het gebeurt wel als een eerste proef, en uiteindelijk zouden de onderzoekers een RCT moeten doen wanneer er interessante effecten lijken te zijn.

Met het bovenstaande in gedachten, weten wij niet of de effecten te wijten zijn aan contextuele effecten, placebo, enz. Of misschien hebben de jongeren gewoon meer vertrouwen in hun knie gekregen, waardoor ze "sterker" lijken en meer gaan bewegen, wat leidt tot een afname van de symptomen. Dit is nogal speculatief, een grotere studie met een controlegroep kan misschien wat antwoorden geven.

De resultaten van deze studie zijn veelbelovend. Maar, zoals u hebt gelezen, kniepijn is niet voor iedereen opgelost. Kunnen we aannemen dat we op een dag in staat zullen zijn? Ik weet het niet. Wat het wel laat zien, is dat voortdurende behandeling geïndiceerd kan zijn.

Laten we het over de oefeningen hebben. Versterken' is wat ze doen, zeggen ze - en ze hebben helemaal gelijk, want de kracht van de quadriceps nam met ongeveer 30% toe bij de adolescenten. Het is echter de vraag of een dergelijk programma voldoende krachttoename zal opleveren. Uiteindelijk zullen lichaamsgewichtoefeningen met een dergelijke intensiteit niet werken. In de eerste vier weken werd specifiek quadwerk gedaan (isometrische knie-extensies), maar dit werd daarna vervangen door samengestelde oefeningen. Wat als ze verder gingen met een verzwaarde beenverlenging? Thuis is het waarschijnlijk minder toegankelijk, dus praktisch gezien is dit misschien niet gemakkelijk, maar vanuit theoretisch oogpunt - zou het voldoende kunnen zijn?
Dat is een van de vele vragen die zo'n onderzoek oproept. We hopen de komende jaren nog veel meer te zien.

Take Home Messages

• Belastingbeheer en oefeningen kunnen een nuttige optie zijn in OSD
• Veel onbekend en veel te leren van deze ziekte

Referentie

Rathleff, M. S., Winiarski, L., Krommes, K., Graven-Nielsen, T., Hölmich, P., Olesen, J. L., ... & Thorborg, K. (2020). Activiteitsmodificatie en knieversterking bij de ziekte van osgood-schlatter: een prospectieve cohortstudie. Orthopedisch tijdschrift voor sportgeneeskunde, 8(4), 2325967120911106.