Posterior Tibialis Tendon Dysfunction | Diagnose & Behandeling voor Fysiotherapeuten
Posterior Tibialis Tendon Dysfunction | Diagnose & Behandeling voor Fysio's
Posterior tibialis tendon dysfunctie, afgekort als PTTD, is de belangrijkste oorzaak van een volwassen verworven platvoetmisvorming en mediale enkelpijn. Het wordt veroorzaakt door chronische overbelasting en daaropvolgende peesontsteking die de peesdegeneratie in latere stadia kan belemmeren. De prevalentie van stadium I en II van disfunctie van de achterste tibialispees bedraagt 3,3%-10% bij vrouwen ouder dan 40 jaar. Deze prevalentie neemt toe met de leeftijd.
Een ontstekingsproces in of rond de achterste tibialispees (tendinitis of tenosynovitis) ligt meestal aan de basis van de symptomen. Herhaald microtrauma als gevolg van bijvoorbeeld overpronatie van de voet zou aan de basis liggen van de aandoening.
Dit leidt tot functieverlies van de tibialis posterior pees en instorting van de mediale longitudinale boog. Dit verhoogt de druk op de mediale voet- en enkelbanden. Geleidelijk aan worden de mediale ligamenten (deltoideus ligament en calcaneonaviculair ligament) uitgerekt en ontstaat een platvoetmisvorming. Het kan geleidelijk chronisch worden en gepaard gaan met degeneratieve veranderingen in de pees. Acuut trauma is zelden de oorzaak van PTTD.
Er zijn 4 fasen gedefinieerd:
- Stadium 1 vertoont zwelling en gevoeligheid achter de mediale malleolus langs het verloop van de tibialis posterior pees. De voet is soepel en het mediale lengtegewelf blijft behouden. In dit stadium kan er sprake zijn van een lichte zwakte en pijn bij inversie van de voet.
- Stadium 2 vertoont minder zwelling, maar een verzakking van de mediale lengtevoetboog wordt duidelijk. In dit stadium is de voet flexibel en kan de platvoet worden gecorrigeerd. Het wordt geleidelijk moeilijk of bijna onmogelijk om de voet te draaien en te plantariseren, en het optillen van de hiel met één been kan worden beïnvloed.
- In stadium 3 worden vermoeidheid, pijn in het been en een verminderd loopvermogen duidelijk. De platvoetmisvorming wordt rigide en kan niet worden gecorrigeerd. Verlies van het vermogen om de voet om te draaien en te plantariseren is het kenmerkende teken.
- Bij stadium 4 kan, naast de vaste platvoetmisvorming, laterale enkelpijn ontstaan door fibulaanschade tegen de sinus tarsi. Instabiliteit en hinken kunnen aanwezig zijn.
