Of het nu in het klaslokaal, de kliniek, op het werk of in de sportschool is, al tientallen jaren wordt beweerd dat tillen met een gebogen ruggengraat inherent slecht is voor de gezondheid van iemands rug. Je hebt de pictogrammen (zie hieronder) en modellen gezien die laten zien wat de veiligste en beste manier is om een voorwerp op te tillen, maar is dat ook echt zo?
In deze blog willen we een blik werpen op recent onderzoek naar dit onderwerp.
Kijk je liever in plaats van te lezen? Bekijk dan hier onze video:
Flexie van de wervelkolom in diermodellen
Het meeste onderzoek dat wordt gebruikt als argument tegen tillen met een gebogen wervelkolom komt van diermodellen die een hoger risico op letsel en "degeneratie" lieten zien wanneer een ruggengraatsegment wordt belast in een gebogen positie ten opzichte van een neutrale positie(Wade et al. 2014, Wade et al. 2017, Berger-Roscher et al. 2017). We kunnen beargumenteren dat deze observaties zich niet vertalen naar een levend en ademend menselijk wezen wiens weefsels in staat zijn om zich aan te passen aan de belastingen waaraan ze worden blootgesteld. Zoals besproken in een ander blogartikel, is lumbale discusdegeneratie een onvermijdelijk en normaal verouderingsproces en is de correlatie met pijn slecht.
Tillen met een gebogen lendenwervelkolom - onvermijdelijk?
Er treedt meer dan 20° lumbale flexie op bij bewegingen met een rechte of neutrale wervelkolom
Ten tweede lijkt de rug in al die pictogrammen misschien recht, maar onderzoek heeft aangetoond dat zelfs als we proberen te tillen zoals een Deadlift of Good Mornings met schijnbaar neutrale ruggengraat, er een aanzienlijke mate van flexie is. Meer dan 20° flexie eigenlijk(Holder 2013, Vigotsky et al. 2015)
Als we dat vergelijken met de flexiebereiken van de wervelkolom van in vitro modellen die als schadelijk werden bestempeld (rond 15-18°), dan lijkt het onmogelijk om het risico op rugletsel te vermijden, ondanks onze inspanningen om neutraal te blijven tijdens het tillen.
Tillen met een gebogen ruggengraat - is dat goed?
Recentelijk hebben Mawston et al. (2021) vroegen zich af hoe verschillen in houdingen van de lumbale wervelkolom de strekkracht van de romp, spieractiviteit en neuromusculaire efficiëntie tijdens maximaal tillen beïnvloeden. In hun onderzoek evalueerden ze 26 jonge, gezonde, pijnvrije proefpersonen. Hun taak was om maximale isometrische kracht te genereren vanuit een tilpositie in drie lumbale houdingen: gestrekt, midden en gebogen zoals te zien is op de foto's hier.
Wat ze ontdekten was dat tillen met een gebogen lumbale wervelkolom resulteerde in significant hogere strekspiermomenten van de romp en lagere oppervlakte EMG-activiteit in vergelijking met de verlengde en midden-lumbale wervelkolom houdingen. Over het geheel genomen was de neuromusculaire efficiëntie het hoogst in de gebogen positie, wat volgens de auteurs de vraag oproept waarom we zo sterk gekant zijn tegen tillen met een gebogen ruggengraat.
Greg Lehman plaatste echter geldige kritiek op deze conclusies op Twitter, omdat het vergelijken van de gemeten EMG-amplitude over verschillende spierposities gebrekkig is, omdat dit de EMG-nauwkeurigheid sterk beïnvloedt, vooral omdat alle proeven maximale inspanning vereisten van de deelnemers, waarvan je zou verwachten dat ze resulteren in maximale EMG-metingen.
Orthopedische fysiotherapie van de wervelkolom
Behandel de meest voorkomende aandoeningen aan de wervelkolom in slechts 40 uur.
Mawston en collega's redeneren dat tillen met een gebogen ruggengraat de lengte-spanningsrelatie van de erector spinae verbetert en profiteert van de elasticiteit van passieve structuren zoals het ligamentum longitudinale posterior. Verhoogde belasting op passieve structuren wordt vaak genoemd als argument tegen tillen met een gebogen lumbale wervelkolom omdat dit kan leiden tot verhoogde schuifkrachten en weefselkruip. De auteurs redeneren echter dat te oordelen naar het relatief kleine verschil in EMG-activiteit van de bovenste en onderste erector spinae, de afhankelijkheid van passieve structuren en het risico op afschuiving hoogstwaarschijnlijk minimaal is.
Dus voegt dit onderzoek iets toe aan het bewijs dat tillen met een gebogen ruggengraat niet moet worden ontmoedigd en koste wat het kost moet worden vermeden? Ja, we geven toe dat de proefpersonen in het onderzoek jong, gezond en pijnvrij waren en dat lumbale flexie vaak pijnlijk is bij patiënten met lage rugpijn. Maar het volledig vermijden van flexie is dus A) anatomisch niet mogelijk en B) blijkbaar ook niet efficiënt. Als flexie van de wervelkolom pijn doet, kunnen we die symptomen veranderen door tijdelijk anders te bewegen en zoals altijd moeten we geleidelijk onze tolerantie opbouwen voor elke herhalende beweging, zodat ons lichaam en weefsels de tijd krijgen om zich aan te passen. Als je ideeën wilt opdoen over hoe je flexie van de wervelkolom kunt herintroduceren bij patiënten die aarzelen om in flexie te gaan, bekijk dan de volgende video
De manier waarop we bewegen verschilt ook per individu en is slechts één stukje van de pijnpuzzel.
Oké, bedankt voor het lezen!
Andreas
Bronnen
