Δοκιμασία FAIR | Σύνδρομο του ιγνυακού μυός | Σύνδρομο του βαθύ γλουτιαίου μυός του ισχίου

Το σύνδρομο βαθιάς γλουτιαίας χώρας, συντομογραφία DGS, ορίζεται ως πόνος στην περιοχή των γλουτών που προκαλείται από μη δισκογενή παγίδευση του ισχιακού νεύρου στον υπογλουτιαίο χώρο.

Οι δομές που μπορεί να εμπλέκονται σε παγίδευση του ισχιακού νεύρου δεν είναι μόνο ο ιγνυακός μυς αλλά και ινώδεις ζώνες που περιέχουν αιμοφόρα αγγεία, γλουτιαίοι μύες, μύες του οπίσθιου μηριαίου μυός, το σύμπλεγμα του έσω γλουτιαίου μυός, αγγειακές ανωμαλίες και χωροκατακτητικές βλάβες. Για το λόγο αυτό, προτιμάται πλέον ο όρος "σύνδρομο του βαθύ γλουτιαίου" αντί του όρου "σύνδρομο pirformis".

Συνήθως αναφερόμενα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο ισχίο ή στους γλουτούς και ευαισθησία στη γλουτιαία και οπισθοτροχαντήρια περιοχή. Ο πόνος περιγράφεται συχνά ως ισχιακός, συχνά μονόπλευρος και επιδεινώνεται με την περιστροφή του ισχίου σε κάμψη και έκταση του γόνατος. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσανεξία στην καθιστή θέση για περισσότερο από 20 έως 30 λεπτά, χωλότητα, διαταραχή ή απώλεια της αίσθησης στο πάσχον άκρο και πόνο τη νύχτα που καλυτερεύει κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Fishman et al. (2002) συνέκρινε το τεστ FAIR με την ικανότητά του να καθυστερεί το αντανακλαστικό Hoffmann, που ονομάζεται επίσης αντανακλαστικό H, το οποίο είναι ένα ευαίσθητο, αλλά όχι ειδικό μέτρο για την αγωγιμότητα των νεύρων. Βρήκαν ευαισθησία 88% και ειδικότητα 83% για τη δοκιμή FAIR όταν χρησιμοποιήθηκε καθυστέρηση 3 τυπικών αποκλίσεων πάνω από το φυσιολογικό αντανακλαστικό Η. Καθώς το H-reflex δεν είναι ένα ακριβές πρότυπο χρυσού και δεν έχουν διεξαχθεί άλλες μελέτες σχετικά με αυτό το τεστ, του δίνουμε μια αμφισβητήσιμη κλινική αξία στην πράξη.

Πριν από τη διενέργεια της εξέτασης, βεβαιωθείτε ότι έχετε εξετάσει και αποκλείσει πιο διαδεδομένες παθολογικές καταστάσεις στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και στην άρθρωση SI που θα μπορούσαν να εξηγήσουν τα συμπτώματα του ασθενούς.
Για να εκτελέσετε τη δοκιμασία όπως φαίνεται στη μελέτη του Fishman, βάλτε τον ασθενή να ξαπλώσει στην ανεπηρέαστη πλευρά με το άνω ισχίο λυγισμένο στις 90 μοίρες, μέγιστη προσαγωγή και το άνω γόνατο λυγισμένο στις 90 μοίρες. Ενώ και οι δύο ακετυλοειδείς σιαγόνες διατηρούνται κατακόρυφες, ασκήστε ανοδική και πλάγια πίεση στην κνήμη, ενώ περιστρέφετε παθητικά το ισχίο εσωτερικά σε 45 μοίρες ή όσο πιο κοντά μπορεί να το ανεχθεί ο ασθενής.

Η εξέταση αυτή είναι θετική εάν ο ασθενής αναφέρει πόνο στη διασταύρωση του ισχιακού νεύρου και του piriformis.

Άλλες συνήθεις εξετάσεις για την αξιολόγηση του συνδρόμου του βαθύ γλουτιαίου οστού είναι:

• Σημάδι Freiberg
• Ελιγμός Pace
• Δοκιμή διαστολής Piriformis σε καθιστή θέση
• Ελιγμός αντιπλευρικού γόνατος με φτέρνα (HCLK) 
• Δοκιμή Piriformis
• Ελιγμός Beatty
• Δοκιμή ενεργού Piriformis

21 ΑΠΌ ΤΙΣ ΠΙΟ ΧΡΉΣΙΜΕΣ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΈΣ ΕΞΕΤΆΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΉ ΠΡΑΚΤΙΚΉ

• • Όνομα*
• • Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο*

Δ

Fishman, L. M., Dombi, G. W., Michaelsen, C., Ringel, S., Rozbruch, J., Rosner, B., & Weber, C. (2002). Σύνδρομο Piriformis: διάγνωση, θεραπεία και αποτελέσματα - μελέτη 10 ετών. Archives of physical medicine and rehabilitation, 83(3), 295-301.

Fishman, L. M., & Zybert, P. A. (1992). Ηλεκτροφυσιολογικές ενδείξεις του συνδρόμου piriformis. Archives of physical medicine and rehabilitation, 73(4), 359-364.

Kirschner, J. S., Foye, P. M., & Cole, J. L. (2009). Σύνδρομο Piriformis, διάγνωση και θεραπεία. Muscle & nerve, 40(1), 10-18.