Omuz Semptom Modifikasyon Prosedürü (SSMP)

Bu konuda oldukça kapsamlı bir dizi yazdık Cools algoritmasına dayalı omuz sıkışması 2008 yılından itibaren. Çeşitli klinik testler kullanarak, hastanızın yaşadığı omuz ağrısının altında yatan patolojik mekanizmayı belirleyebilmeniz gerekir. 

Genellikle, ağrı provokasyon testleriyle ilgili sorun, özgüllük açısından genellikle düşük oranlara sahip olmalarıdır. Başka bir deyişle, tek bir rotator manşet tendonunu subakromiyal boşluktaki innerve bursalar gibi diğer yapılardan izole etmek ve sonuçlardan bir teşhis oluşturmak neredeyse imkansızdır. 

Jeremy Lewis'in (2009) omuz semptomu modifikasyon prosedürü, omuz sıkışmasını mekanik omuz ağrısı olarak tanımlanabilecek bir şekilde ele almaktadır. 

Öykü alma, ROM, kuvvet testleri ve nörolojik testler gibi genel değerlendirme süreci tamamlandıktan sonra, klinisyen ve hasta ağrıya neden olan hareket veya pozisyonları belirleyecektir.

Bundan sonra dört aşamalı bir süreç başlar. Ağrılı hareket gerçekleştirilir ve klinisyen aşağıdaki prosedürlerden oluşan bir algoritma uygular ve semptom modifikasyonu, diğer bir deyişle ağrının azaltılması için değerlendirme yapar. 

Meakins ve diğerleri. (2018 ) SSMP'yi değerlendiriciler arası güvenilirlik açısından değerlendirmiş ve k = 0,47'lik orta düzeyde bir değerlendiriciler arası güvenilirlik bulmuştur.

Diyelim ki omuz fleksiyonu ağrılı. 

SSMP'nin bir aşaması torasik kifozu hedeflemektedir. Hastanız artmış torasik kifoz gösteriyorsa, T-omurgasını aktif olarak uzatmak için 'sternum üzerinde parmak' gibi teknikler kullanılabilir veya bantlama veya manuel terapi gibi pasif teknikler uygulanır ve ardından ağrılı hareket ağrıdaki değişiklik için yeniden değerlendirilir. Torasik manevralar ağrıyı %100 oranında azaltırsa değerlendirme tamamlanmış olur ve torasik omurgayı hedef alan tedaviye başlanır.

Torasik modifikasyon semptomları %100 hafifletmediyse, basit hareketler için manuel teknikler veya karmaşık hareketler için bantlama kullanılarak skapulanın konumu değiştirilir. Bu, birkaç düzlemde gerçekleşebilir, örneğin yükselme veya çıkma veya hareketlerin bir kombinasyonu. 

Bu, skapulanın hareket etmesine yardımcı olduğunuz skapular yardım testinden farklıdır. Skapular modifikasyonda, skapulayı yeni bir başlangıç pozisyonuna yerleştirirsiniz ve yardım almadan bu pozisyondan hareket etmesini sağlarsınız.

Kanatlanma belirginse, manuel stabilizasyon veya bantlama teknikleri kullanılır. Ağrılı hareket daha sonra yeniden değerlendirilir.

Üçüncü aşama, humerus başının glenoid fossa içinde konumlandırılmasıyla ilgilidir. Örneğin: neopren askı veya manuel basınç kullanılarak bir AP veya PA kuvveti uygulanır ve ağrılı hareket yeniden değerlendirilir.

Ayrıca, ağrılı hareket aynı anda çevredeki kaslar, örneğin dış rotatörler veya humerus başı bastırıcıları kasılırken gerçekleştirilir.

KLINIK UYGULAMADA EN YARARLI 21 ORTOPEDIK TEST

• • İsim*
• • E-posta*

Δ

SSMP'de kullanılan veya bu yazıyla ilgili olan ve ilginç bulabileceğiniz birkaç ortopedik test vardır:

• Omuz Sıkışması Açıklaması 
• Skapular Yardım Testi
• Skapular Retraktin Testi
• Skapular Diskinezi Testi
• Skapular Güçlendirme Egzersizleri

Lewis, J. S. (2009). Rotator manşet tendinopatisi/subakromiyal sıkışma sendromu: yeni bir değerlendirme yönteminin zamanı geldi mi? British journal of sports medicine, 43(4), 259-264.

Cools, A. M., Cambier, D., & Witvrouw, E. E. (2008). Sporcunun omzunun sıkışma semptomları açısından taranması: omuz patolojisinin erken tespiti için bir klinik muhakeme algoritması. British journal of sports medicine, 42(8), 628-635.

Meakins, A., May, S., & Littlewood, C. (2018). Omuz Semptom Modifikasyon Prosedürünün güvenilirliği ve seans içi ve seanslar arası değişikliklerin fonksiyonel sonuçlarla ilişkisi. BMJ open sport & exercise medicine, 4(1), e000342.