Giriş

Bu, cerrahi sonrası menisküs rehabilitasyonuna yönelik kanıta dayalı en son yaklaşımları inceleyen iki makalenin ilkidir ve bu bölümde menisektomi sonrası, onarım ve rekonstrüksiyon yönetimine odaklanılmaktadır. Menisküs yırtıklarının konservatif tedavisine odaklanacak olan bu bölüm, klinik uygulamalar için kapsamlı bir rehber oluşturacaktır.

Menisküs Ameliyatı en sık uygulanan ortopedik prosedürlerden biri olmaya devam etmektedir, ancak rehabilitasyon protokolleri büyük ölçüde farklılık göstermektedir - genellikle cerrah tercihi, bölgesel uygulamalar veya modası geçmiş geleneklerden etkilenmektedir. Çağdaş cerrahi felsefe, menisektomi yerine menisküs korumasına (onarım ve rekonstrüksiyon) öncelik vermeye doğru kaymıştır ve bu gelişen yaklaşımları yansıtan güncellenmiş kanıta dayalı rehabilitasyon stratejileri gerektirmektedir. Bununla birlikte, özellikle ilerleme, yük yönetimi ve fonksiyonel iyileşme olmak üzere ameliyat sonrası bakım için net kılavuzlar eksiktir.

Burada incelenen konsensüsün ilk bölümü, menisküs prosedürlerinden sonra iyileşmeyi optimize etmek için pratik, cerrahiye özgü öneriler sunarken, önümüzdeki hafta yapılacak ikinci inceleme önleme, ameliyat dışı bakım ve spora dönüş kriterlerini kapsayacaktır. Araştırma ve klinik uygulama arasında köprü kuran bu fikir birliği, Fizyoterapistlerin anekdotlara dayalı uygulamaların ötesine geçmelerini ve küresel olarak onaylanmış standartlara uyum sağlamalarını mümkün kılmaktadır.

Yöntemler

Avrupa Spor Travmatolojisi ve Artroskopi Derneği (ESSKA), Amerikan Spor Hekimliği Ortopedi Derneği (AOSSM) ve Amerikan Spor Fizyoterapisi Akademisi (AASPT), ameliyat sonrası menisküs rehabilitasyonu için ilk birleşik AB-ABD kılavuzlarını geliştirmek amacıyla Avrupa ve ABD'den ortopedik cerrahlar, fizyoterapistler ve spor hekimliği uzmanlarından oluşan çeşitli bir paneli bir araya getirdi. Amaçları, kanıta dayalı fikir birliği kullanarak menisektomiden onarım ve rekonstrüksiyona kadar ameliyat sonrası menisküs rehabilitasyon protokollerindeki boşlukları doldurmaktı.

Şeffaf, İki Aşamalı Bir Yaklaşım

Proje, önceki ESSKA uzlaşı çabalarından kanıtlanmış bir metodolojiden yararlanmıştır:

Soru Geliştirme: Bir klinik uzman paneli ilk olarak menisküs yaralanmaları için kritik rehabilitasyon önceliklerini belirlemiştir. Daha sonra, bağımsız bir literatür inceleme ekibi, klinik panel tarafından formüle edilen spesifik araştırma sorularını ele almak için MEDLINE, Web of Science ve Scopus'tan (zaman kısıtlaması olmaksızın) 395'ten fazla çalışmayı sistematik olarak değerlendirmiştir

Kanıt Derecelendirmesi: Öneriler, "soru grubu" tarafından ortaya atılan sorulara dayalı olarak hazırlanmış ve kanıt düzeyine (LOE) göre A derecesinden (yüksek bilimsel destek), B derecesine (bilimsel varsayımlar), C derecesine (düşük bilimsel destek düzeyinden D derecesine (uzman görüşü) kadar sınıflandırılmıştır.

Kılavuz geliştirme sürecinde titiz bir metodoloji kullanılmıştır. İlk olarak, bağımsız bir derecelendirme komitesi 29 klinik ifadeyi (cerrahi sonrası menisküs rehabilitasyonuna ilişkin 19 temel soruyu ele alan) bilimsel geçerlilik ve klinik uygulanabilirlik açısından standartlaştırılmış 9'lu Likert ölçeğine göre değerlendirmiştir. İlk fikir birliği kriterleri, ifadelerin dahil edilmesi için medyan puanın ≥7 olmasını gerektirmiştir.

Bu eşiğin altında kalan ifadeler (medyan skor <7) ikinci bir tur odaklanmış düzeltme sürecinden geçmiştir. Bu yinelemeli sürecin ve ESSKA, AOSSM ve AASPT yönetim komitelerinin nihai onayının ardından, nihai klinik uygulama kılavuzları dünya çapında uygulama için optimize edilmiştir.

Aşağıdaki şekilde bu uzlaşı kılavuzu için benimsenen menisküs yırtık sınıflandırma sistemi gösterilmektedir.

Sonuçlar

Rehabilitasyon kılavuzları tablo 1 ve 2'de sunulmuştur.

Parsiyel menisektomi sonrası rehabilitasyon yönetimi

Şu anda, parsiyel menisektomi sonrası standartlaştırılmış kanıta dayalı bir rehabilitasyon protokolü yoktur, ancak fonksiyonel kilometre taşlarına odaklanan kritere dayalı bir yaklaşım önerilmektedir. Hastalara tipik olarak semptom rehberliği (Derece C) ile tolere edildiği şekilde derhal tam ağırlık taşıma (FWB) ve tam hareket açıklığı izni verilir.

Ameliyat sonrasında önemli efüzyonlar nadir görülmekle birlikte, yaşlı bireyler, yüksek VKİ'ye sahip olanlar veya komorbiditeleri olan hastalar gibi belirli popülasyonlarda ortaya çıkabilir ve potansiyel olarak geçici yardımcı cihazlar gerektiren kuadriseps inhibisyonuna yol açabilir (Derece D).

Güç ve nöromüsküler kontrol eksikliklerini gidermek için rehabilitasyon, öçb rekonstrüksiyonu sonrasında kullanılan protokollere benzer şekilde nöromüsküler elektrik stimülasyonu (NMES), açık zincir ve kapalı zincir egzersizlerini içermelidir (Derece C). Anlaşma: Ortalama 8.4 ± 1.45, Medyan 8 (5-9), Göreceli uyum.

Medial ve yanal parsiyel menisektomi karşılaştırıldığında, farklı rehabilitasyon protokolleri mevcut değildir. Bununla birlikte, yanal menisektomiler, medial menisektomilere kıyasla yüksek etkili aktivitelere dönüşü geciktirebilecek kalıcı şişlik, ağrı ve daha yüksek erken kondroliz riski dahil olmak üzere daha fazla postoperatif komplikasyon gösterebilir (Derece D). Anlaşma: Ortalama 7.8 ± 1.36, Medyan 8 (5-9), Göreceli uyum.

Travmatik ve dejeneratif menisküs lezyonları (DML'ler) ile ilgili olarak, farklı rehabilitasyon protokollerini destekleyen herhangi bir kanıt bulunmamaktadır. Bununla birlikte, dejeneratif lezyonları olan hastalar yaş, doku kalitesi ve ilişkili eklem dejenerasyonu gibi faktörler nedeniyle rehabilitasyonda daha yavaş bir ilerleme gerektirebilir (Derece D). Anlaşma: Ortalama 8,3 ± 1,51, Medyan 8 (5-9), Göreceli uyum.

Ağırlık taşıma önerileri, ameliyattan hemen sonra tam ağırlık taşımaya izin verildiğini vurgulamaktadır (Derece A), ancak bazı hastalar yürüyüş normalleşene kadar geçici olarak koltuk değneklerinden faydalanabilir (Derece D). Anlaşma: Ortalama 8,4 ± 1,00, Medyan 8 (5-9) Göreceli anlaşma).

Rehabilitasyon süresi değişkenlik göstermekle birlikte, çoğu kılavuz yürüme, çalışma ve spora dönüş için 4 ila 12 haftalık bir zaman dilimi önermektedir. Bununla birlikte, iyileşme, katı zaman temelli kriterlerden ziyade fonksiyonel kilometre taşları (örneğin, efüzyonun çözülmesi, ROM'un geri kazanılması, yeterli kuadriseps gücü ve nöromüsküler kontrol) tarafından yönlendirilmelidir (Derece B). Kalıcı ağrı, tekrarlayan efüzyon, sertlik, fonksiyonel dengesizlik, mekanik semptomlar veya enfeksiyon/DVT belirtileri gibi inatçı semptomlar cerraha geri sevk edilmeyi gerektirir (Derece B). Beklenen klinik kilometre taşlarına ulaşılamaması da yeniden değerlendirmeyi gerektirmelidir (Derece D). Anlaşma: Ortalama 7,8 ± 1,02, Medyan 8 (5-9), Göreceli uyum.

Menisküs onarımı sonrası rehabilitasyon yönetimi

Kanıta dayalı tek bir rehabilitasyon protokolünün üstünlüğü tespit edilmemiş olsa da, ameliyat sonrası rehabilitasyon menisküs yırtığının tipi ve yeri, doku kalitesi ve vasküleritesi, cerrahi onarım tekniği ve iyileşmeyi etkileyebilecek hastaya özgü faktörler gibi çeşitli faktörlere göre uyarlanmalıdır (Derece D).

İzole menisküs onarımları için, spesifik protokolleri veya ek tedavileri destekleyen güçlü bir kanıt yoktur. Bununla birlikte, menisküs onarımı diğer prosedürlerle (ÖÇB rekonstrüksiyonu gibi) birlikte uygulandığında, nöromüsküler elektrik stimülasyonu (NMES) erken kuadriseps reaktivasyonuna yardımcı olabilir (Derece D).

Efüzyon yönetiminin plana dahil edildiği kombine bir zaman ve kriter bazlı yaklaşım önerilmektedir. Rehabilitasyon süresi yırtık tipine göre değişir - dikey yırtıklar tipik olarak en az 4 ay gerektirirken, kompleks, radyal, kök avülsiyonları (menisküsün tibial yerleştirmesinden ayrıldığı) veya horizontal yırtıklar 6-9 aylık yapılandırılmış rehabilitasyona ihtiyaç duyabilir (Derece D). Anlaşma: Ortalama 8,3 ± 1,59, Medyan 8 (5-9), Göreceli uyum.

Yırtık İle Rehabilitasyon İlerlemesi

Yırtıkların yeri ve stabilitesi rehabilitasyonun ilerlemesini önemli ölçüde etkiler. Boyuna Yırtıklar genellikle 6 hafta boyunca kısıtlama ile tam ağırlık taşımaya (FWB) izin verirken, kompleks, yatay, radyal ve kök onarimlari Tipik olarak 4-6 haftalık sınırlı ağırlık taşıma ve ROM kısıtlamaları gerektirir (Derece C). Rampa lezyonlarıSıklıkla ÖÇB yaralanmaları ile ilişkilendirilen rampa lezyonları, birincil prosedür tarafından yönlendirilen rehabilitasyon protokollerini takip eder (Derece C).

Sadece kilometre taşlarına dayanan parsiyel menisektominin aksine, menisküs onarım rehabilitasyonu hem zamana dayalı iyileşme aşamalarını hem de fonksiyonel kriterleri dengelemelidir: efüzyon, ROM, kuadriseps gücü, nöromüsküler kontrol (Derece D). Anlaşma: Ortalama 7.2 ± 1.96, Medyan 8 (5-9), Göreceli uyum.

Egzersiz Kısıtlamaları

Iyileşme dokusunu korumak için belirli hareketlerden kaçınılmalıdır. Derin çömelme, zıplama ve rotasyonel diz stresleri en az 4 ay boyunca kontrendikedir. Boyuna yırtıklar için kontrollü ilerleme tavsiye edilir:

• 4-8. haftalar: 30° fleksiyona kadar mini çömelme
• 8-12. haftalar: 45° fleksiyona kadar ilerleyin
• 13-16. Haftalar: 60-90° fleksiyona ilerleyin (Derece D).

Anlaşma: Ortalama 7.6 ± 1.34, Medyan 8 (5-9), Göreceli uyum.

MEDIAL vs. Yanal Onarımlar

Rehabilitasyon protokolleri medial ve yanal onarımlar için benzerdir ve yırtık tipi (örn. radial, kök, vertikal) menisküs lateralitesinden ziyade ilerlemeyi etkileyen birincil faktördür (Derece C). Anlaşma: Ortalama 7.8 ± 1.70, Medyan 8 (5-9), Göreceli uyum.

Rehabilitasyon Aşamaları ve Kriterleri

Ameliyat sonrası menisküs rehabilitasyonu koruyucu, onarıcı ve aktiviteye dönüş aşamaları şeklinde yapılandırılmalı ve ilerleme için net ölçütler belirlenmelidir:

• Restorasyon fazı: Hasta tama yakın pasif ROM, minimal efüzyon ve kuadriseps nöromüsküler kontrolüne ulaştığında başlatılır.
• Aktivasyon aşaması: Tam aktif ROM, kontralateral ekstremiteye kıyasla ≥%80 güç ve stabil tek bacak dinamik kontrol gerektirir Güç, her aşamada izokinetik veya el dinamometrisi kullanılarak objektif olarak değerlendirilmelidir (Derece D).

Anlaşma: Ortalama 7.9 ± 1.44, Medyan 8 (5-9), Göreceli uyum.

Eşzamanlı ÖÇB Rekonstrüksiyonu

Öçb rekonstrüksiyonu ile birlikte menisküs onarımı yapıldığında, rehabilitasyon benzer prensipleri izler ancak Öçb iyileşme zaman çizelgeleri nedeniyle spora dönüşü (RTS) geciktirebilir. Çoğu stabil dikey yırtık standart ÖÇB rehabilitasyonunu değiştirmez, ancak ağırlık taşıma veya ROM kısıtlamaları gerektiren onarımlar protokolü değiştirebilir (Derece C).

Ameliyat Sonrası Önlemler

• Ağırlık taşıma: Yırtık tipine göre değişir - bazı onarımlar 4-6 hafta boyunca kısmi ağırlık taşıma (PWB) veya ağırlık taşımama (NWB) gerektirirken, diğerleri yürüyüşün normalleşmesi için koltuk değnekleriyle hemen FWB'ye izin verir (Derece C).
• ROM Kısıtlamaları: Yırtık stabilitesine bağlı olarak genellikle 4-6 hafta süreyle uygulanır.
• Destek: Kanıtlar sınırlı olsa da bazı vakalarda kilitli veya yumuşak destek kullanımı endikasyon olabilir (Derece C).

Anlaşma: Ortalama 8.1 ± 1.39, Medyan 9 (6-9), Göreceli uyum.

Menisküs Rekonstrüksiyonu Sonrası Rehabilitasyon (Transplantasyon veya İskele)

Menisküs rekonstrüksiyonu sonrası rehabilitasyon - ister iskele bazlı teknikler (sentetik implant) ister allogreft transplantasyonu (donör kaynaklı) kullanılsın - benzer prensipleri takip eder ve iki yaklaşım arasında protokol açısından önemli bir fark yoktur (Derece D).

Süreç hem zamana dayalı iyileşme aşamalarını hem de kritere dayalı ilerlemeyi entegre etmeli ve iyileşmenin genellikle spora dönüş (RTS) düşünülmeden önce 12 ayın ötesine uzandığını kabul etmelidir. Anlaşma: Ortalama 7,6 ± 1,82, Medyan 8 (5-9), Göreceli uyum.

Önerilen yaklaşım, üç aşamalı olarak yapılandırılmış zamana dayalı ve kritere dayalı kilometre taşlarını birleştirir:

• Koruyucu aşama (erken): Ağırlık taşımayan (NWB) 6 hafta. (C Sınıfı)
• Restorasyon aşaması (orta aşama): Kademeli olarak 8 hafta içinde tam ağırlık taşımaya (FWB) ilerleme. (C Sınıfı). Her iki ifade için de mutabıkız: Ortalama 8,1 ± 1,46, Medyan 9
• Spor'a geri dönüş (RTS): 12 aydan önce değil (Derece D). Anlaştık: Ortalama 8,4, Medyan 9 (7-9), Kesinlikle katılıyorum

Özellikle, bu protokoller hem medial hem de yanal menisküs rekonstrüksiyonları için eşit derecede geçerlidir (Derece D). Anlaşma: Ortalama 7,9 ± 1,00, Medyan 8 (6-9), Göreceli uyum.

Erken yüklenme greft ekstrüzyonu riskini artırdığından, ağırlık taşıma ilerlemesi çok dikkatli olmayı gerektirir. Mevcut kanıtlar, ameliyat sonrası ilk 6 hafta boyunca ağırlık taşımama (NWB) durumunun sürdürülmesini ve ardından yalnızca diz ekstansiyon egzersizleriyle sınırlı kademeli ağırlık taşımayı desteklemektedir (Derece C).Uyum: Ortalama 8.1 ± 1.46, Medyan 9 (7-9), Güçlü uyum.

 Eşzamanlı olarak, NWB döneminde hareket açıklığı 90 derece fleksiyonla sınırlandırılmalıdır, ancak bu parametreler eşlik eden prosedürlere göre değiştirilebilir (Derece D) Anlaşma: Ortalama 8,1 ± 1,21, Medyan 8 (6-9), Göreceli uyum.

 Destek tedavisi ile ilgili olarak, konsensüs rutin kullanımı önermek için yeterli kanıt bulamamış ve bu kararı cerrahın tercihine ve vakaya özgü değerlendirmelere bırakmıştır (Derece D). Anlaşma: Ortalama 8,3 ± 1,11, Medyan 9 (6-9), Göreceli uyum.

Sorular ve düşünceler

Ameliyat sonrası menisküs rehabilitasyonuna (onarım, rekonstrüksiyon veya transplantasyon) rehberlik eden mevcut kanıtlar sınırlıdır ve çoğu öneri üst düzey araştırmalardan ziyade uzman görüş birliğine dayanmaktadır. Bu fikir birliği yapılandırılmış bir çerçeve sunarken, aynı zamanda anlayışımızdaki boşlukları da vurgulamaktadır.

Uzlaşı bildirimleri, her zaman kanıt destekli olmasa da, uzman görüşlerini sentezleyerek değerli klinik yönlendirme sunmaktadır. Yüksek uyum puanları (örneğin, temel öneriler için medyan 8-9/9), daha fazla araştırma ihtiyacının altını çizseler bile pragmatik faydaya işaret etmektedir. Örneğin:

• Erken evre rehabilitasyon (örn. ağırlık taşıma kısıtlamaları, ROM limitleri) nispeten iyi tanımlanmıştır ve geniş klinik akışını yansıtır.
• Daha sonraki aşamalar, özellikle RTS, hedefler, spor talepleri ve iyileşme yörüngelerindeki hasta çeşitliliği nedeniyle özgüllükten yoksundur.

Konsensüs, nöromüsküler elektrik stimülasyonunun (NMES) menisküs cerrahisini takiben ameliyat sonrası kuadriseps inhibisyonunu ele almadaki etkinliğini vurgulamaktadır. Yeni araştırmalar, kan akişi kısıtlama (KAK) tedavisinin benzer faydalar sağlayabileceğini ve ameliyat sonrası menisküs rehabilitasyonu için umut verici bir alternatif sunabileceğini göstermektedir. Bu yöntemlerin kapsamlı bir analizi için bu makaleyi öneriyoruz makale.

SPOR'a Dönüşün Zorlukları

RTS protokolleri özellikle belirsizdir. Zaman çerçeveleri (örn. 4-12 ay) önerilirken, kriter bazlı kilometre taşları (güç, nöromüsküler kontrol, spor için testler) tutarsız bir şekilde uygulanmaktadır. Bu belirsizlik şunları gerektirmektedir:

1. Daha İyi Değerlendirme Araçları: KOOS ve fonksiyonel testler gibi onaylanmış anketler bir başlangıçtır, ancak spor için hazır olma durumunu yakalayamayabilirler.
2. Yaratıcı Problem Çözme: Terapistler sormalıdır: Bu spor ne talep ediyor? Klinik iyileşme ile dinamik performans arasındaki boşluğu nasıl doldurabiliriz? 
   • • Örnek: Yanal menisküs onarımı sonrası bir futbolcunun kesme, pivotlama ve eksantrik yüklenmeyi vurgulayan aşamalı drillere ihtiyacı olabilir - genel protokoller tarafından ele alınmayan görevler
3. Belirsizliği Kucaklamak: Rehabilitasyon, hastaları gerçek dünyadaki faaliyetlerin öngörülemezliğine hazırlamalıdır. Bu, doku esnekliği ve özgüven oluşturmak için değişkenliğe (örneğin, düz olmayan yüzeyler, reaktif hareketler) kademeli olarak maruz kalmayı gerektirir.

İlerliyoruz: Araştırma ve Akış

Yaklaşan ikinci konsensüs incelemesi bu soruları daha derinlemesine incelemeyi amaçlamaktadır. O zamana kadar terapistler şunları yapabilir:

• Standardizasyon için Savunuculuk: Spor için özgü ölçütler için bastırırken mevcut ölçütleri kullanın (örn. ≥%80 uzuv simetrisi, efüzyonsuz eklem).
• Belge Sonuçları: Karmaşık RTS senaryolarında neyin işe yaradığına (veya yaramadığına) dair bir kanıt tabanı oluşturmak için vaka verilerini paylaşın.
• Hasta Merkezli Yaratıcılığa Odaklanın: Protokollerin ötesinde, rehabilitasyon bilimi klinik sezgiyle harmanlayarak bireyin fiziksel ve psikolojik hazırlığına uyum sağlamalıdır.

Özünde, konsensüs bir iskele sağlarken, iyileşme ve tam fonksiyon arasındaki köprüyü kurmak klinisyenlere kalmıştır - her seferinde bir hasta.

İnekçe konuş benimle.

Bu ameliyat sonrası menisküs rehabilitasyonu, klinik uzmanlığı sentezlerken önyargıları en aza indirmeye yönelik titiz yaklaşımıyla öne çıkmaktadır. Süreç, iki temel metodolojik tuzağı aktif olarak ele almıştır:

Seçim yanlılığını (temsili olmayan örneklemler seçildiğinde ortaya çıkan çarpıtma) en aza indirmek için, konsensüs, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa'dan ortopedik cerrahlar, hekimler ve fizyoterapistler de dahil olmak üzere 100'den fazla uzmandan oluşan bir panel oluşturarak katı seçim kriterleri kullanmıştır. Süreç, yönlendirme grubunu (soru geliştirme) derecelendirme grubundan (kanıt değerlendirme) daha da ayırarak tek bir klinik perspektifin veya bölgesel uygulamanın baskın olmasını önlemiştir. Bu yapı, yalnızca benzer önyargıları paylaşabilecek uzmanları dahil etmek yerine farklı bakış açılarının temsil edilmesini sağlamıştır.

Teyit önyargısı (önceden var olan inançları doğrulayan bilgileri tercih etme eğilimi) sistematik olarak üç temel mekanizma aracılığıyla ele alınmıştır: (1) önceden tanımlanmış arama stratejileri kullanılarak özel bir ekip tarafından yürütülen bağımsız literatür taramaları, (2) tüm derecelendirmelerin gerekçelendirilmesini gerektiren birden fazla yapılandırılmış tartışma turu ve (3) tüm destekleyici ve çelişkili kanıtların şeffaf bir şekilde arşivlenmesi. Bu, uzmanları varsayımlarını destekleyen verilere seçici bir şekilde atıfta bulunmak yerine zorlu bakış açılarıyla ilgilenmeye zorlamıştır.

Bu fikir birliği beyanlarını yorumlarken, bu metodolojinin neyi garanti edip etmediğini anlamak önemlidir. Yüksek uyum puanları (birçok öneri için medyan 8-9/9) uzmanlar arasında güçlü klinik uyumu gösterir, ancak üst düzey kanıta eşit değildir. Titiz çalışmaların eksik olduğu alanlarda alanın mevcut en iyi yargısını temsil ederler. Şeffaf süreç, sonuçlara tam olarak nasıl ulaşıldığını görebileceğimiz ancak temel araştırmadaki boşlukları telafi edemeyeceğimiz anlamına gelir.

Bu, kesin kanıtların eksik olduğu durumlarda konsensüs geliştirme için altın standardı temsil etmektedir. Güvenilir bir klinik çerçeve sağlarken, daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulan noktaları açıkça belirlemektedir - özellikle bireyselleştirilmiş yargı gerektiren karmaşık rehabilitasyon kararları için değerlidir. Metodolojinin gücü, tüm belirsizlikleri ortadan kaldırmasında değil, mevcut bilginin sınırlarını çizerken önyargıyı sistematik olarak en aza indirmesinde yatmaktadır.

Eve götüren mesajlar

Kısmi Menisektomi:

• Hemen tam ağırlık taşıma ve tolere edildiği şekilde tam hareket açıklığı (Derece C)
• Yüksek riskli hastalarda (yaşlı, yüksek VKİ) geçici yardımcı cihazlar gerektirebilecek efüzyonları izleyin (Derece D)
• Yanal meniskektomi daha yüksek kalıcı şişlik riski ile daha yavaş iyileşme gösterebilir (Derece D)
• Katı zaman çizelgeleri yerine işlevsel kilometre taşlarına dayalı ilerleme, tipik olarak 4 ila 12 hafta (B Sınıfı)

Menisküs Onarımı:

• Dikey yırtıklar: Hareket açıklığı kısıtlamaları ile 6 hafta boyunca tam ağırlık taşımaya izin verin (Derece C)
• Karmaşık yırtıklar (kök, radyal, yatay): Korunmuş hareket açıklığı ile 4 ila 6 hafta boyunca ağırlık taşımama durumunu sürdürme (Derece C)
• En az 4 ay boyunca derin çömelme, zıplama ve dönme hareketlerinden kaçının (Derece D)
• Öçb rekonstrüksiyonu ile birleştirildiğinde: Öçb protokolünü takip edin, menisküs önlemlerine uyarak

Menisküs Rekonstrüksiyonu (Nakil / İskele):

• Başlangıçta 90 derece ile sınırlı hareket açıklığı ile 6 hafta boyunca ağırlık taşımama (Derece C/D)
• Sporu geri kazanma tipik olarak post-op en az 12 aya kadar ertelenir (Derece D)

Temel Klinik Hususlar:

1. Menisektomilerde hızlandırılmış fonksiyonel iyileşmeye karşı onarımlar/rekonstrüksiyon için erken koruma çok önemlidir
2. İlerlemeyi objektif kilometre taşlarına dayandırın: efüzyonun çözülmesi, hareket açıklığının geri kazanılması, yeterli güç iyileşmesi
3. Mekanik semptomlar, kalıcı şişlik veya beklenen kilometre taşlarına ulaşılamaması durumunda cerraha geri sevk edin
4. Bu protokoller yapı sağlar, ancak her zaman her hastanın iyileşme yanıtına göre ilerlemeyi bireyselleştirir

Physiotutors klinik kılavuz Menisküs patolojilerinin değerlendirilmesini ve müdahalesini optimize etmek için kanıt temelli stratejiler sağlar.

Referans

Pujol N, Giordano AO, Wong SE, Beaufils P, Monllau JC, Arhos EK, et al. Resmi AB-ABD Menisküs Rehabilitasyonu 2024 Konsensüsü: Bir ESSKA-AOSSM-AASPT girişimi: Bölüm I-Menisküs cerrahisi sonrası rehabilitasyon yönetimi (menisektomi, onarım ve rekonstrüksiyon). Diz Spor Traumatol Arthrosc. 2025; 1-12.