Kalça Osteoartriti | Fizyoterapistler için Tanı ve Tedavi

Giriş

Göre Felson ve diğerleri. (2005) Osteoartritin klasik bir özelliği eklem kıkırdağının kalitesi ve kalınlığındaki histolojik değişikliklerdir. Eklem kıkırdağındaki azalma, subkondral kemikte hipertrofiye ve eklem yüzeylerinin kenarlarında osteofit oluşumuna yol açar. Bir başka sonuç da sinovyal dokunun kronik iltihaplanmasıdır. Tüm bu değişiklikler düzensiz eklem yüzeylerine, kemik genişlemesine, eklem kapsülünde olası kalınlaşmaya ve nihayetinde hidropslara yol açar. Eklem boşluğunda ortaya çıkan azalma radyografik görüntülerde görülebilir, bu nedenle "radyolojik osteoartrit "ten de söz ederiz.

Ağrı, osteoartritte en belirgin sınırlayıcı faktördür. Daha önce de belirtildiği gibi, patofizyoloji kıkırdak kaybını tanımlar ancak eklem kıkırdağında nosiseptörler eksiktir.

Eklem kıkırdağındaki azalmanın klinik semptomları olmayanlarda da (radyolojik osteoartrit) meydana geldiğini biliyoruz.

Nosiseptörler eklem kapsülü, bağlar veya sinovyum gibi kalça eklemini çevreleyen dokularda bulunur. Bu nosiseptörler meydana gelen enflamasyon tarafından tetiklenir.

Osteoartrit travma sonrası, yaşlanmanın bir süreci olarak ve eklem kıkırdağının kalitesini etkileyen diğer enflamatuar durumlarda ortaya çıkabilir.

Epidemiyoloji

Kalça osteoartriti diz osteoartritinden daha az yaygındır. 78-79 yaş arasındaki en yüksek insidans için Felson ve ark. (1998) kalça osteoartriti insidansını kadınlarda 600/100.000 kişi-yıl ve erkeklerde 420/100.000 olarak bildirmişlerdir.
Hollanda'da 2007 yılında osteoartritin nokta prevalansı erkeklerde 24,5/1000 ve kadınlarda 42,7/1000 idi. Dünya genelinde prevalans %0,85 olarak bildirilmektedir(Cross ve ark. 2014)

KOŞUYA BAĞLI KALÇA AĞRISINDA AYIRICI TANINIZI YÜKSELTIN - ÜCRETSIZ!

• • İsim*
• • E-posta*

Δ

Klinik Tablo

Çoğu hasta için en belirgin semptom ağrıdır. Hastalar çoğunlukla hareket etmeye başladıklarında veya uzun süreli yüklenmelerden sonra ağrı hissederler. Ağrı genellikle gün boyunca artar. Ayrıca krepitasyon duyduklarını veya hissettiklerini de bildirebilirler.

Hastalar tipik olarak 60 dakikaya kadar sabah tutukluğu bildirmektedir. Osteofit oluşumu nedeniyle hareket açıklığı genellikle sınırlıdır. Bu, örneğin ayakkabı bağlamada veya çorap giymede zorluk veya yetersizlik şeklinde kendini gösterebilir.

Fiziksel Muayene

Kalça OA'sı için tanı kriterleri (ACR) şunlardır(Altman ve ark. 1991):

• Yaş >45
• 3 aydan uzun süredir devam eden ağrı
• Yüklenme sırasında ağrı, otururken artış yok, kasık/kalça/bel bölgesine yayılan ağrı
• Kemikten kemiğe uç hissi ile azaltılmış iç rotasyon, dış rotasyon, ekstansiyon ve fleksiyon
• Kalça abdüktörlerinde zayıflık
• Hareket etme zorluğu ve/veya hareket ederken sertlik
• İnguinal bağın palpasyonu üzerine hassasiyet

Ayrıca, bir test kümesi şu şekilde tanımlanmıştır Sutlive ve ark. (2008). Ayrıca, FABER testi ve Trendelenburg işareti, geçerlilikleri tartışmalı olsa da, eklem içi patolojiyi ve kalça abdüktör zayıflığını belirlemeye yönelik ölçümler olarak literatürde referans gösterilmektedir.

Kalça osteoartriti için diğer ortopedik testler şunlardır:

• Kalça ekleminin Pasif Hareket Açıklığı
• Kalça ekleminin Aktif Hareket Açıklığı

Tedavi

Total kalça protezi düşünülmeden önce kalça osteoartritinin konservatif tedavisinin ilk adım olarak endike olduğu konusunda yaygın bir fikir birliği vardır. Yüksek kalitede randomize kontrollü çalışmalar, yapılandırılmış egzersiz programlarının kontrol grubuna kıyasla ağrı ve sakatlıkta azalma ile sonuçlandığını göstermiştir.

Ulusal kılavuzlar, klinisyenlerin hastayı hastalığın seyri konusunda eğitmesini ve aktif bir yaşam tarzı, genel hareketi teşvik etme ve gerekirse bir diyetisyene danışmayı içeren öz yönetimi desteklemesini savunmaktadır.

Egzersiz seçimi ile ilgili olarak, mobilizasyon veya "motor öğrenme "den denge veya postüral kontrol egzersizlerine ve tabii ki kuvvet antrenmanı egzersizlerine kadar geniş bir yelpazede çalışılması tavsiye edilir. Bu egzersizler, kalça abdüktörlerine vurgu yaparak kalça kompleksini üç boyutlu olarak çalıştırmalıdır. Şimdi birkaç örneğe bakalım:

Mobilizasyon/motor öğrenme:

• Otururken pelvik tiltler
• Yardımla (sopa) oturarak/ayakta kalça menteşesi
• Otururken/yatarken iç rotasyonlar/dış rotasyonlar

Duruş kontrolü/denge:

• Tandem duruş (normal/Airex mat) açık ve kapalı gözler
• Tek ayak (normal/Airex mat) açık ve kapalı gözler
• Yıldız gezisi dengesi
• Yan yana engeller

Kuvvet antrenmanı:

• Köprüler (kısa ve uzun kol/tek bacak)
• Bacak Presi
• BoxSquat
• Squat (kettlebell)
• Kalça abdüktörleri sırtüstü/ayakta/kapaklı/dirençli ayakta durma (sandalyeye tutunarak yardımla)
• Sırtüstü, yan yatarken bir top ile addüktör güçlendirme
• Paten kaydırıcıları
• Kalça ekstansiyonu (Roma sandalyesi/ayak bileği ağırlığı ile masa üzerinde)

Bu egzersizler hasta tarafından evde minimum ekipmanla yapılabilir. Bunların sadece örnek egzersizler olduğunu ve kişiye özel bir egzersiz programı olmadığını unutmayın. Egzersiz programının dozu kişiye ve yük alma kapasitesine göre ayarlanmalı ve en az 12 haftalık bir rehabilitasyon programına uyulmalıdır.

Osteoartrit hakkında daha fazla bilgi edinmek ister misiniz? O halde aşağıdaki kaynaklara göz atın:

• Diz OA için güçlendirme programına kalça addüktörünün güçlendirilmesinin eklenmesi (Araştırma incelemesi)
• Podcast Bölüm 036: Mehmet Gem ile Kalça Patolojileri
• Podcast Bölüm 014: Anthony Teoli ile Diz Osteoartriti

Referanslar

Altman, R., Alarcon, G., Appelrouth, D., Bloch, D., Borenstein, D., Brandt, K., ... & Wolfe, F. (1991). Kalça osteoartritinin sınıflandırılması ve raporlanması için Amerikan Romatoloji Koleji kriterleri. Artrit ve Romatizma: Amerikan Romatoloji Koleji Resmi Dergisi, 34(5), 505-514.

Beumer, L., Wong, J., Warden, S. J., Kemp, J. L., Foster, P., & Crossley, K. M. (2016). Egzersiz ve manuel tedavinin kalça osteoartriti ile ilişkili ağrı üzerindeki etkileri: sistematik bir inceleme ve meta-analiz. British Journal of Sports Medicine, 50(8), 458-463.

Cross, M., Smith, E., Hoy, D., Nolte, S., Ackerman, I., Fransen, M., ... & March, L. (2014). Kalça ve diz osteoartritinin küresel yükü: küresel hastalık yükü 2010 çalışmasından elde edilen tahminler. Annals of the rheumatic diseases, 73(7), 1323-1330.

Felson, D. T. (2005). Diz osteoartritinde ağrı kaynakları. Current opinion in rheumatology, 17(5), 624-628.

Felson, D. T., & Zhang, Y. (1998). Önleme amacıyla diz ve kalça osteoartritinin epidemiyolojisi üzerine bir güncelleme. Artrit ve Romatizma: Amerikan Romatoloji Koleji Resmi Dergisi, 41(8), 1343-1355.

Sampath, K. K., Mani, R., Miyamori, T., & Tumilty, S. (2016). Kalça osteoartriti olan kişilerde manuel terapi veya egzersiz terapisinin veya her ikisinin etkileri: sistematik bir inceleme ve meta-analiz. Klinik Rehabilitasyon, 30(12), 1141-1155.

Sutlive, T. G., Lopez, H. P., Schnitker, D. E., Yawn, S. E., Halle, R. J., Mansfield, L. T., ... & Childs, J. D. (2008). Tek taraflı kalça ağrısı olan bireylerde kalça osteoartriti tanısı için bir klinik öngörü kuralının geliştirilmesi. Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy, 38(9), 542-550.

Steinhilber, B., Haupt, G., Miller, R., Janssen, P., & Krauss, I. (2017). Kalça osteoartritli hastalarda egzersiz tedavisi: kalça kas gücü ve egzersizin güvenlik yönleri üzerindeki etkisi-randomize kontrollü bir çalışmanın sonuçları. Modern rheumatology, 27(3), 493-502.