Πλευρική στροφική αστάθεια του αγκώνα (PLRI) | Διάγνωση & Θεραπεία
Πλευρική στροφική αστάθεια του αγκώνα (PLRI) | Διάγνωση & Θεραπεία
Εισαγωγή & Επιδημιολογία
Ο αγκώνας είναι η δεύτερη πιο συχνά εξαρθρωμένη άρθρωση στο σώμα μετά τον ώμο. Η PLRI είναι η πιο συχνή μορφή αστάθειας του αγκώνα ως αποτέλεσμα της διάσπασης του συμπλέγματος του πλάγιου πλάγιου συνδέσμου. Αυτό οδηγεί σε οπίσθια στροφική εξάρθρωση της ωλένης και της κερκίδας.Συνήθως εμφανίζεται ως αποτέλεσμα πτώσης στο τεντωμένο χέρι, δημιουργώντας αξονικό φορτίο, βλαισότητα και κίνηση εξωτερικής στροφής του αντιβραχίου σε σχέση με το βραχιόνιο.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η κερκιδική κεφαλή και η εγγύς ωλένη να υποστρέφονται μετατοπιστικά μακριά από το βραχιόνιο με περιστροφικό τρόπο, αποκολλώντας ή διαρρηγνύοντας το σύμπλεγμα του πλάγιου πλάγιου συνδέσμου (LCL) (Camp et al. 2017).
Η σοβαρότητα της PLRI μπορεί να χωριστεί σε τρία στάδια(Camp et al. 2017):
1. Αποκόλληση ή ρήξη του συμπλέγματος LCL
2. Εξάρθρωση με στύλο: Μεγαλύτερη πρόσθια μετατόπιση, εξέλιξη της διάσπασης των ιστών προς τα εμπρός και προς τα πίσω γύρω από τον αγκώνα προς την έσω πλευρά
3. Πλήρης εξάρθρωση: Η διάσπαση του ιστού αφορά τον έσω πλάγιο σύνδεσμο, ο οποίος συνήθως αποκολλάται από το οστό.
Με περαιτέρω μετατόπιση, οι δυνάμεις εξάρθρωσης συνεχίζουν να αποκολλούν ή να διαρρηγνύουν την κοινή καταβολή καμπτήρα-πρωτονικού, με αποτέλεσμα έναν εξαιρετικά ασταθή αγκώνα (περιγράφεται ως στάδιο 3γ).
Εκτός από το τραύμα, η PLRI μπορεί επίσης να σχετίζεται με τον αγκώνα του τένις ή με ιατρογενή τραυματισμό από προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στον πλάγιο αγκώνα. Μπορεί επίσης να παρουσιαστεί ως καθυστερημένη PLRI που προκαλείται από cubitus varus από κακή συνένωση ενός παιδικού υπερκονδύλιου κατάγματος του βραχιονίου(Camp et al. 2017).
Στη βιβλιογραφία δεν περιγράφονται επί του παρόντος δεδομένα σχετικά με τη συχνότητα ή τον επιπολασμό της αστάθειας του αγκώνα.
Κλινική παρουσίαση & εξέταση
Σημεία & συμπτώματα
Το ιστορικό του ασθενούς συχνά αποκαλύπτει προηγούμενο τραύμα του αγκώνα με υποστροφή ή εξάρθρωση ή προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στον πλάγιο αγκώνα(Singleton et al. 2004).
Οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για πόνο στον πλάγιο αγκώνα με δραστηριότητες που θέτουν τον αγκώνα σε έκταση και υπερέκταση. Αυτό μπορεί για παράδειγμα να είναι το σπρώξιμο στα μπράτσα για να σηκωθείτε από μια καρέκλα ή μια κίνηση push-up σε ύπτια θέση. Επιπλέον, ο πόνος στον αγκώνα μπορεί να συνοδεύεται από μηχανικά συμπτώματα, όπως κλικ, κλείδωμα ή σπάσιμο, που είναι πιο εμφανή σε κάμψη περίπου 40° καθώς το χέρι εκτείνεται(Fedorka et al. 2016).
Αντίθετα, οι ασθενείς με χρόνια PLRI έχουν συνήθως πλήρες εύρος κίνησης χωρίς πόνο.
Camp et al. (2017) αναφέρουν τρεις μεγάλες κατηγορίες παρουσίασης PLRI:
-
- Η πλειοψηφία των ασθενών: Μηχανικά συμπτώματα αστάθειας μετά από τραύμα του αγκώνα με εξάρθρημα, εξάρθρωση ή κάταγμα - εξάρθρημα. Αυτοί οι ασθενείς παραπονιούνται για κλικ, σπάσιμο ή κρότο. Οι ασθενείς μπορεί να παρατηρήσουν ένα εξόγκωμα ή/και ένα βαθούλωμα εάν ο αγκώνας έχει την τάση να υποστρέφει για περισσότερο από μερικά δευτερόλεπτα. Ορισμένοι ασθενείς μπορεί ακόμη και να είναι σε θέση να υποστρέψουν την κερκίδα με τη θέλησή τους.
- Οι ασθενείς παρουσιάζουν πόνο στον πλάγιο αγκώνα, συχνά χωρίς μηχανικά συμπτώματα, και ιστορικό χειρουργικής επέμβασης στον αγκώνα του τένις ή στον πλάγιο αγκώνα. Συχνά, οι ασθενείς αυτοί έχουν κάνει ενέσεις κορτιζόνης για τον αγκώνα του τένις, οι οποίες μπορεί να έχουν αιτιώδη σχέση με την ανάπτυξη αστάθειας.
- Αργοπορημένη PLRI: Η αλλοιωμένη μηχανική του αγκώνα προκαλεί σταδιακή εξασθένηση του συμπλέγματος του LCL. Αυτό μπορεί συχνά να συμβαίνει σε ασθενείς με cubitus varus από υπερκονδύλια δυσλειτουργία στην παιδική ηλικία και σε ασθενείς με δυσπλασία ή υποπλασία του στεφανιοειδούς.
Φυσική εξέταση
Για να ξεκινήσετε την αξιολόγησή σας, θα πρέπει να εξεταστούν η μηχανική και η ευθυγράμμιση του αγκώνα, ιδίως για τον επιχείλιο κύβο. Σύμφωνα με τους Camp et al. (2017), η δοκιμασία Posterolateral Rotatory Drawer Test είναι η πιο αξιόπιστη και ευαίσθητη δοκιμασία για την PLRI, καθώς μπορεί να πραγματοποιηθεί σε αναισθητοποιημένους και ξύπνιους ασθενείς. Ωστόσο, καμία μελέτη δεν έχει ακόμη επικυρώσει αυτόν τον ισχυρισμό.
Η δοκιμασία Lateral Pivot-Shift Test μπορεί να είναι δύσκολο να εκτελεστεί σε ασθενείς που βρίσκονται σε εγρήγορση λόγω ανεπαρκούς χαλάρωσης ή δυσφορίας. Για το λόγο αυτό, το τεστ βαθμολογείται θετικά στην περίπτωση της σύλληψης.
Για το λόγο αυτό, η δοκιμασία ονομάζεται επίσης Δοκιμασία κατανόησης πλευρικής περιστροφής-μετατόπισης. Το Pivot-Shift Test έχει επικυρωθεί από τους Regan et al. (2006) , οι οποίοι διαπίστωσαν ευαισθησία 100% σε αναισθητοποιημένα άτομα και 37,5% σε ασθενείς σε εγρήγορση με άγνωστες τιμές ειδικότητας.
Η σύλληψη από τον (ξύπνιο) ασθενή, επομένως, υποδηλώνει θετική εξέταση και συνήθως συμβαίνει σε περίπου 20-40° κάμψης του αγκώνα.
Η εξάρθρωση μπορεί να μειωθεί με ένα κρότο (σε ασθενείς που μπορούν να χαλαρώσουν πλήρως).
Άλλες συνήθεις ορθοπεδικές δοκιμασίες για την αξιολόγηση της οπισθοστερνικής στροφικής αστάθειας του αγκώνα είναι:
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΉΣΤΕ ΔΎΟ 100% ΔΩΡΕΆΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΆ ΣΕΜΙΝΆΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΌΝΟ ΣΤΟΝ ΏΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΌΝΟ ΣΤΗΝ ΩΛΈΝΗ-ΠΛΕΥΡΆ ΤΟΥ ΚΑΡΠΟΎ
