Giriş

Önceki çalışmalar, boyun ağrısı olan hastaların sıklıkla değişmiş kas aktivasyon paternleri ve yüzeysel ve derin boyun fleksör kaslarının kasılması arasında koordinasyon sorunları sergilediğini göstermiştir. Bu değişiklikler artık servikal ekstansör kaslarda da görülmektedir ve bu durum günlük boyun fonksiyonlarını etkileyebilir. Derin fleksör kasların eğitimi, ağrı ve sakatlığı azaltmada ve hareket açıklığını (ROM) ve postüral dayanıklılığı artırmada faydalı etkiler göstermiştir. Bu doğrultuda, derin boyun ekstansörlerinin güçlendirilmesinin de benzer iyileşmeler sağlayacağı düşünülerek gerçekleştirilmiştir. Çalışmalar, boyun ekstansörleri için derin boyun kası güçlendirme ve global egzersizlerin uygulanmasını incelemiştir. Bununla birlikte, derin boyun ekstansörlerinin eğitilmesinin, ekstansör kasların daha global bir şekilde eğitilmesine kıyasla daha etkili olup olmadığı belirsizdir. Bu nedenle bu çalışmanın amacı, global ekstansiyon egzersizlerine kıyasla alt derin boyun ekstansörlerinin eğitiminin sakatlık ve ağrı üzerindeki etkilerini incelemektir.

Yöntemler

Genel boyun ekstansör egzersizlerine kıyasla spesifik alt derin boyun ekstansör eğitiminin ağrı ve sakatlık üzerindeki etkilerini incelemek için iki kollu bir RKÇ gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya, en az 3 aydır mevcut olan hafif ila orta şiddette kronik idiyopatik boyun ağrısı bildiren yetişkin kadınlar dahil edilmiştir. Hafif ila orta şiddette boyun ağrısı, VAS ölçeğine göre ağrı şiddetinin 30 ile 50/100 arasında olması olarak tanımlanmıştır. Her katılımcının boyun ekstansör direnç testinde düşük performansı (<250s) vardı.

Altı haftalık bir egzersiz programına kaydolan hastalar haftada bir kez gözetim altında tutulmuş ve haftada iki kez ev egzersizleri yapmıştır. Bu oturumlar ortalama 20-25 dakika sürmüştür. Her iki grupta da 2 izometrik egzersiz ve 1 konsantrik-eksantrik egzersiz uygulandı. Bir grupta C4 vertebral arkına direnç uygulanarak alt derin boyun ekstansörleri eğitimi gerçekleştirilirken, ikinci grupta oksiputa direnç uygulanarak genel boyun ekstansörleri hedeflenmiştir. İzometrik egzersizler 6 saniyelik 6 tekrardan oluşan 3 set halinde, her tekrar arasında 6 saniye dinlenme ve setler arasında 1-2 dakika ara verilerek gerçekleştirilmiştir. Konsantrik-eksantrik egzersiz, hem konsantrik hem de eksantrik fazlarda 2-3 saniye olacak şekilde 10 tekrardan oluşan 3 set halinde tekrarlanmıştır. Katılımcılardan tüm egzersizler sırasında maksimum ağrısız efor sarf etmeleri istenmiştir.

Aşağıda, C4 vertebral arkına uygulanan basınç ile alt derin boyun ekstansörleri eğitiminden ayrıntıları görebilirsiniz.

Global boyun uzatma programında oksiputa direnç uygulanmıştır.

İlgilenilen birincil sonuç, 0-50 arasında değişen ve daha yüksek puanların daha fazla boyun sakatlığına işaret ettiği Boyun Sakatlığı Endeksi (NDI) olmuştur. Daha önce 8,5 puanlık bir değişimin klinik olarak önemli olduğu belirlenmişti. Bu ölçümler başlangıçta, 6 haftalık müdahaleden hemen sonra ve 6 ay sonra yapılmıştır.

Sonuçlar

Boyun ağrısı olan 46 hasta çalışmaya dahil edilmiş ve eşit olarak alt derin boyun ekstansörleri eğitimi alan gruba veya global boyun ekstansörleri eğitimi alan gruba ayrılmıştır. Analizde zaman için anlamlı bir ana etki bulunmuştur. Başlangıca kıyasla, her iki grup da NDI'de iyileşme göstermiştir. Gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Alt derin boyun ekstansörleri eğitimi alan gruptaki ortalama azalma, 6 haftalık müdahalenin hemen ardından -6,09 (-7,75 ila -4,42) olmuştur. Genel boyun egzersizi grubundaki ortalama fark aynı zaman noktasında -4,73'e (-6,57 ila -2,91) ulaşmıştır. 6 ay sonra, bu fark her iki grupta da istatistiksel olarak anlamlı bir grup içi fark olmaya devam etmiştir: derin boyun ve global boyun eğitim gruplarında sırasıyla - 4,74 (-6,50 ila -2,97) ve -4,47 (-6,41 ila -2,53).

Sorular ve düşünceler

Bu derleme, alt derin servikal ekstansörleri güçlendirmek için tasarlanmış bir program ile daha genel olarak boyun ekstansörlerini hedefleyen bir program arasında hiçbir fark bulmamıştır. Bununla birlikte, her iki grupta da çalışma süresi boyunca ve hatta 6 ay sonra bile iyileşmeler görülmüştür. Bu iyileşmeler 8,5 puanlık minimal klinik olarak önemli farkı aşmamıştır ve dolayısıyla klinik olarak anlamlı değildir. Bununla birlikte sonuçlar, spesifik olmayan kronik boyun ağrısı olan kişilerde boyun güçlendirmenin önemi konusunda umut verici bir fikir vermektedir. Bu gelişmeleri elde etmek için sadece 6 hafta gerekmiş olması dikkate alınması gereken önemli bir husus olabilir. Program bir ya da iki hafta daha uzun sürseydi ne olurdu? Ne yazık ki, gerçek bir kontrol grubu dahil edilmemiştir. Bu sonuçlar plasebo/bağlam etkilerinden etkilenmiş olabilir. Bu nedenle, bu iki yaklaşımın hiçbir şey yapmayan bir grupla karşılaştırılması ilginç olurdu.

Son birkaç yılda derin servikal fleksörlerin güçlendirilmesi hakkında çok şey yazıldı. Bu çalışmada, çalışma boyunca her iki grupta da iyileşmeler görülmüştür, ancak derin ekstansörler genel bir boyun ekstansör programıyla karşılaştırıldığında önemli bir fark görülmemiştir. Daha da önemlisi, her iki gruptaki farklar minimum önemli farkı aşmamıştır. Ancak kısa zaman aralığı ve engellilikte gözlenen azalmalar göz önüne alındığında, rehabilitasyonunuz için değerli bir araç olabilir.

Bence bu, kronik boyun ağrısının rehabilitasyonunda kullanabileceğiniz çok çeşitli olanaklar sunuyor. Belki de duruşa bağlı boyun ağrısı şikayetleri olan bir kişi, uzamış baş duruşunu adapte etmek için derin servikal fleksörleri hedefleyen kombine bir müdahaleden ve daha iyi bir oturma duruşuna sahip olmak için boyun ekstansörlerinin güçlendirilmesinden daha fazla fayda sağlayacaktır. Ben kesinlikle iyi ve kötü duruş diye bir şey olduğuna inanmıyorum, aksine sürekli duruş söz konusu olduğunda gelişime açık bir alan var.

İnekçe konuş benimle.

Yazarlar, boyun ekstansör dayanıklılık testinde 250 saniyeden daha düşük bir performansa atıfta bulunmaktadır. Ancak atıfta bulunulan referansta bir performans testinden bahsedilmemektedir, bu nedenle bir katılımcının boyun ekstansör direnç testinde nasıl düşük performans gösterdiğinin incelendiği belirsizliğini korumaktadır. Bu nedenle, ne yazık ki klinik uygulamada kullanılması için herhangi bir öneride bulunulamaz. Boyun ekstansiyonu yönünde zayıflığı olan kişiler muhtemelen ekstansör kasları güçlendirmek için tasarlanmış bir müdahaleden fayda göreceğinden, bu gerekliliğin dahil edilmesinin uygun olduğunu görüyorum. Yeterli dayanıklılığa sahip olanlar, 6 haftalık bir ekstansör güçlendirme programı boyunca muhtemelen daha az gelişme gösterecektir.

İkincil sonuçlara bakıldığında, görülen grup içi iyileşmelerin bu sonuçlarda da genişlediği açıkça görülmektedir. Her iki grupta da ağrı yoğunluğu, ROM ve lokal ve uzak hiperaljezide anlamlı iyileşmeler görülmüştür. Ayrıca rahat pozisyonda, her iki grupta da daha büyük bir servikal açı gözlenmiştir, bu da boynun daha dik bir şekilde konumlandırıldığına işaret etmektedir. Servikal açı, kulağın tragusundan 7. servikal vertebraya çizilen bir çizgi kullanılarak hesaplanmıştır. Daha da önemlisi, Global Değişim Değerlendirmesi (GROC) kullanılarak ölçülen kendi kendine algılanan fayda, her iki grupta da önemli ve klinik olarak anlamlı iyileşmeler göstermektedir.

Eve götürülecek mesajlar

Alt derin boyun ekstansör eğitimi, kronik boyun ağrısı olan kadınlarda genel bir boyun güçlendirme programından daha etkili değildir. Her iki yaklaşım da 6 hafta ve 6 ay sonra NDI'da ölçülen boyun engelliliğini azaltmada etkilidir, ancak bu azalmalar minimum düzeyde önemli farklılıklar eşiğinin altındadır. Bununla birlikte, sonuçlar sadece 6 haftalık minimalist müdahalenin ardından kronik boyun ağrısı popülasyonunda gözlemlendiği için umut verici olabilir. Her biri 20-25 dakika süren 3 egzersizli bir gözetimli seans ve 6 hafta boyunca 2 ev egzersizi seansı gerçekleştirilmiştir. Hastalar ayrıca her ikincil sonuçta iyileşme sağlamış ve 6 hafta sonra klinik olarak anlamlı bir kendi kendine algılanan iyileşme göstermiştir. Dolayısıyla bu ulaşılabilir, hastanız için uygun ve gelecekteki araştırmalar için umut verici olabilir!

Referans

Giménez-Costa M, Schomacher J, Murillo C, Blanco-Hernández T, Falla D, Lluch E. Kronik idiyopatik boyun ağrısı olan kadınlarda boyun ekstansör kasları için spesifik ve spesifik olmayan egzersizler: Randomize kontrollü bir çalışma. Musculoskelet Sci Pract. 2022 Ağustos; 60:102561. doi: 10.1016/j.msksp.2022.102561. Epub 2022 Nisan 6. PMID: 35421696.