Giriş

Fiziksel uygunluk -özellikle kas gücü ve kardiyorespiratuar uygunluk (CRF)- kanserden kurtulmada kritik bir rol oynar. Ortaya çıkan kanıtlar, bu faktörlerin halihazırda kanser teşhisi konmuş hastalarda ölüm riskini önemli ölçüde etkileyebileceğini göstermektedir, ancak çoğu araştırma kanser gelişiminden önceki sağlıklı popülasyonlara odaklanmıştır. El kavrama gücü (HGS) ve 6 dakika yürüme testi (6MWT) gibi basit, klinik olarak uygulanabilir değerlendirmeler güçlü prognostik değer gösterirken, kardiyopulmoner egzersiz testi (CPET) gibi gelişmiş ölçümler daha derin bilgiler sağlar. Son çalışmalar, daha yüksek kas gücünün tüm nedenlere bağlı ölüm oranını %39'a kadar azaltabileceğini göstermektedir (Ezzatvar, 2021) ve üstün CRF riski %48 oranında azaltabilir (Ezzatvar, 2021) Ancak, özellikle kansere özgü mortalite, tümör tipleri ve hastalık evreleri ile ilgili eksiklikler devam etmektedir.

Bu sistematik inceleme ve meta-analiz, fiziksel uygunluk ve kanserden sağkalım arasındaki ilişkiyi açıklığa kavuşturarak, fizyoterapistlerin farklı ilerleme aşamalarındaki kanser hastaları için egzersiz müdahalelerini optimize etmelerine yardımcı olarak bu ilişkileri netleştirmeyi amaçlamaktadır.

Yöntemler

Uygunluk kriterleri

Çalışmalar, yetişkin hastalarda fizik muayne ve kanser sağkalım sonuçlarının incelenmesine dayalı olarak seçilmiştir. Araştırmacılar, yetişkin kanser hastalarında (≥18 yaş) kas gücü, kardiyorespiratuar fitness (CRF) ve mortalite arasındaki ilişkiyi araştıran ileriye dönük gözlemsel kohort çalışmalarını belirlemek için başlıca sağlık bilimleri veri tabanlarında sistematik bir arama gerçekleştirmiştir. Yalnızca tüm nedenlere bağlı veya kansere özgü mortalite bildiren çalışmalar dahil edilirken, odds oranları (OR) sunan, İngilizce olmayan yayınlar veya yetersiz veri olanlar hariç tutulmuştur.

Fiziksel uygunluk iki analitik yaklaşım kullanılarak değerlendirilmiştir:

1. Kesme yöntemi (örneğin, yüksek ve düşük kas gücü/CRF gruplarının karşılaştırılması).
2. Birim-artış yöntemi (örneğin, CRF'deki 1-MET artış başına ölüm riskinin değerlendirilmesi).

Çalışma, başlangıçtaki fitness seviyelerinin ve artan iyileştirmelerin kanser hastalarında sağkalım sonuçlarını nasıl etkilediğini belirlemeyi amaçlamıştır.

Veri çıkarma ve çalışma kalitesi değerlendirmesi

Veri çıkarma işlemini bağımsız hakemler gerçekleştirmiştir. Ekip sistematik olarak şunları toplamıştır: çalışma özellikleri (örneklem büyüklüğü, tasarım, takip süresi); katılımcı demografisi (yaş, VKİ̇); klinik parametreler (kanser türü, evresi, tedavi rejimi); ve fitness ölçümleri (Kas Gücü ve/veya CRF değerlendirme yöntemleri ile Kesme Değeri). Sonuçlar için, mevcut tek değişkenli ve çok değişkenli analizlerden hem tüm nedenlere bağlı hem de kansere özgü mortalite için %95 özgüven aralıkları veya standart hatalarla birlikte Tehlike Oranları (HR'ler) çıkarılmıştır. Çalışmaların kalitesi daha sonra kohort çalışmaları için Newcastle- Ottawa Kalite Değerlendirme Ölçeği kullanılarak değerlendirilmiştir. Bu ölçek ile üç alan değerlendirilmektedir: Kohort grubunun seçimi, kohortların karşılaştırılabilirliği ve ilgilenilen sonucun tespiti.

İstatistiksel analiz

Bu çalışmada, kas gücü ve kardiyorespiratuar uygunluğun (CRF) tüm nedenlere bağlı ve kansere özgü mortaliteyi nasıl etkilediğini incelemek için meta-analiz kullanılmıştır. Araştırmacılar, randomize etkiler modeli kullanarak önceki çalışmalardan elde edilen tehlike oranlarını (HR'ler) bir araya getirmiştir. Önceden tanımlanmış kesme noktalarına göre yüksek ve düşük güç/CRF gruplarını karşılaştırmışlar ve birim artış başına değişiklikleri analiz etmişlerdir (örn. 1 kg veya 1-MET iyileşme başına). İstatistiksel anlamlılık *p* ≤ 0.05 olarak belirlendi ve heterojenlik şu şekilde değerlendirildi I² ve Cochran'ın Q Test. Hassasiyet ve yayın yanlılığı analizleri yapılmıştır. Alt gruplar kanser evresi ve türünü içermektedir.

Sonuçlar

Katılımcılar ve müdahalelerin özellikleri

Sistematik inceleme sürecinde, fiziksel uygunluk ve kanserle sağkalım konusunu araştıran 2702 çalışma tespit edilmiş ve sonuçta 42 çalışma meta-analize dahil edilme kriterlerini karşılamıştır. Bu çalışmalara, ortanca yaşı 64 ve ortanca VKİ değeri 24,8 kg/m² olan 46.694 yetişkin kanser hastası toplu olarak kaydedilmiştir. Dahil edilen çalışmalar, hamle (9 çalışma), mide (2), pankreas (1), meme (1), glioma (1) ve kolon/mesane kanserleri (her biri 1) dahil olmak üzere çeşitli kanser türlerini temsil etmektedir ve 26 çalışma birden fazla kanser türünü incelemektedir.

Kas Gücü

Tüm çalışmalarda Kas Gücü El Kavrama Gücü Dinamometresi (HGS) kullanılarak değerlendirilmiştir. On dokuz çalışmada, hastaları yüksek ve düşük güç gruplarına ayırmak için kadınlar için <13 kg ile <25,1 kg ve erkekler için <19,87 kg ile <40,2 kg arasında değişen eşik değerler kullanılmıştır. Bazı çalışmalarda kırılganlık endeksleri veya yaşa göre düzeltilmiş yüzdelik dilimler gibi alternatif sınıflandırma yöntemleri kullanılmıştır. Gücü sürekli bir değişken olarak analiz eden çalışmalar (birim artış başına değişiklikler), 1 kg artış başına ölüm riskini incelemiştir.

CRF ölçümleri

Kardiyorespiratuar uygunluk kardiyopulmoner egzersiz testi (CPET) (14 çalışma) ve 6 dakika yürüme testi (4 çalışma) ile değerlendirilmiştir. Düşük KBY, VO₂peak <13-16 mL/kg/dk, dakika ventilasyonunun (VE) karbondioksit çıkışına (VCO₂) oranı VE/VCO₂ ≥31 veya 6MWT mesafesi <358,5m ila <400 m dahil olmak üzere birden fazla kriter kullanılarak tanımlanmıştır. Yedi çalışma, CRF'yi VO₂peak, METs veya yürüme mesafesindeki birim artış başına sürekli bir değişken olarak incelemiştir.

Kas gücü: tüm nedenlere bağlı ölüm oranı.

Kesme Değeri

Yapılan 22 çalışmanın çok değişkenli analizinde, yüksek kas gücü %31 daha düşük mortalite riski ile ilişkilendirilmiştir. Heterojenlik orta düzeydeydi (I2 = %67). Koruyucu ilişki, erken evre hastalığa (anlamlı olmayan) kıyasla ileri evre kanserlerde (%23-46 risk azalması) daha belirgindi. Tek değişkenli modeller, ileri evre kanserli katılımcıların %75'inden fazlasını içeren çalışmalar için %50 daha düşük mortalite riski ile benzer ancak daha güçlü etkiler göstermiştir. Tutarlı mortalite düşüşleri, fiziksel uygunluk ve kanser sağkalım ilişkilerinin prognostik değerini ve özellikle ileri evre hastalıkta güçlü bağlantıları göstermektedir. Yüksek kas gücüne sahip sindirim kanseri hastalarının ölüm riski, düşük kas gücüne sahip olanlara kıyasla %41 daha düşüktür. Benzer şekilde, akciğer kanseri olan hastalar arasında daha yüksek kas gücü, tüm nedenlere bağlı ölüm oranında %19'luk bir azalma ile ilişkilendirilmiştir. Bu kanser türleri için tek değişkenli analizler incelendiğinde, ölüm riskindeki azalma sindirim kanseri için %38 ve akciğer kanseri için %26'dır. Özellikle, bu kanser türleri için çalışmalar arasındaki heterojenlik sıfırdır (I² = %0) ve bu da tutarlı bulgulara işaret etmektedir.

Artan değerler

Her 1 kg güç artışı, önemli heterojenliğe rağmen (I2=%94) çok değişkenli modellerde %11 mortalite azalması ile ilişkilendirilmiştir. Tek değişkenli analizde de benzer bulgular elde edilmiştir (%6 azalma). Faydalar en çok orta derecede ilerlemiş kanserlerde görülmüştür (birim artış başına %20 azalma). Yetersiz sayıda çalışma, kanser türüne göre tabakalandırıldığında birim artış başına ölüm oranındaki değişiklikleri incelemiştir.

 Kardiyorespiratuar uygunluk: tüm nedenlere bağlı mortalite.

Kesik analizleri

Çok değişkenli analizde yüksek CRF, düşük CRF seviyesine sahip olanlara kıyasla %46 daha düşük ölüm riski göstermiştir. Bununla birlikte, heterojenlik önemli düzeydeydi I2=%90. Tek değişkenli modeller zayıflatılmış ancak anlamlı etkiler göstermiştir (%36 azalma). Çok değişkenli analizler, hamle kanseri hastalarının özellikle güçlü faydalar gösterdiğini bildirmiştir (%31 azalma). Tek değişkenli analizler, mortalite riskinde %35'lik bir azalma ile benzer ancak biraz daha güçlü bir etki göstermiştir. Sindirim sistemi ve hematolojik kanserler için yalnızca tek değişkenli modeller mevcuttu ve kardiyorespiratuar uygunluk ile mortalite arasında anlamlı bir ilişki bildirmediler. Erken evre kanserlerde, yüksek CRF, düzeltilmiş modellerde anlamlı olmayan mortalite azalması göstermiştir ve orta düzeyde heterojenlik, popülasyona bağlı etkileri düşündürmektedir.

Artan değerler

Birim başına CRF artışları, hem çok değişkenli hem de tek değişkenli modellerde anlamlı olmayan mortalite azalmaları (%11-12) göstermiştir ve önemli heterojenlik gözlenmiştir (I²>%95). Tek değişkenli modelden de benzer sonuçlar çıkmıştır. Yetersiz sayıda çalışma, kanser türü ve evresine göre tabakalandırıldığında birim artış başına kardiyorespiratuar uygunluk için mortalitedeki değişiklikleri incelemiştir.

Kardiyorespiratuar uygunluk kansere özgü mortalite.

Kesik analizleri

Yüksek CRF, ekstremite ile (I²>%94) birlikte anlamlı olmayan mortalite azalmaları (düzeltilmiş modellerde %66, düzeltilmemiş modellerde %49) göstermiştir. Belirli kanser türleri ve evrelerinde CRF-ölüm ilişkilerini incelemek için sınırlı veri mevcuttur.

Artan değerler

İki çalışma, her bir CRF ünitesi artışının düzeltilmiş modellerde %18 daha düşük kansere özgü ölüm riski ile ilişkili olduğunu bulmuştur. Bununla birlikte, heterojenlik önemli düzeydeydi (I2=%90). Kanser evresi ve türüne göre tabakalandırıldığında CRF'deki birim artış başına kansere özgü ölüm riskini incelemek için yeterli sayıda çalışma mevcut değildir.

Sorular ve düşünceler

Bu sistematik derleme, prospektif gözlemsel kohort çalışmalarından elde edilen hem çok değişkenli hem de tek değişkenli analizleri incelemiştir. Bu çalışmalar önemli ilişkileri ortaya koysa da, fiziksel uygunluk ve kanserden sağkalım arasında nedensellik ilişkisi kuramadıklarını, yalnızca korelasyonları tanımlayabildiklerini hatırlamak çok önemlidir. Gözlemsel tasarım, özellikle tek değişkenli analizler, potansiyel karıştırıcı değişkenleri hesaba katmayarak güç ve kardiyorespiratuar kondisyonun mortalite riski üzerindeki etkilerini abartma eğiliminde olduğundan, sonuçları dikkatli bir şekilde yorumlamamız gerektiği anlamına gelir.

Mevcut kanıtlardan çeşitli kısıtlamalar ortaya çıkmaktadır. Çalışmalar arasındaki yüksek heterojenlik (I² değerleri genellikle %50'yi aşmaktadır) hasta popülasyonlarında, değerlendirme yöntemlerinde ve sonuç ölçütlerinde önemli değişkenlik olduğunu göstermektedir. Bu heterojenlik, bazı çok değişkenli değişkenlerde düzeltilmiş ortak değişkenlerin eksik raporlanması ile birleşmiştir

analizleri, fiziksel uygunluğun spesifik etkilerini izole etmeyi zorlaştırmaktadır. Ayrıca, kanser mortalitesini etkileyen tüm faktörleri tam olarak anlayamamamız, güç ve kardiyorespiratuar durumun kesin rolünü belirleme çabalarını zorlaştırmaktadır.

Pratik uygulama gerçek dünya engelleriyle karşı karşıyadır. Kanser hastaları genellikle Tedaviye bağlı yorgunluk ve diğer yan etkiler yaşarlar ve bu da fiziksel uygunluğun sürdürülmesi veya geliştirilmesi için önemli zorluklar yaratır. Çalışma popülasyonları daha geniş kanser hastası deneyimini tam olarak temsil etmeyebileceğinden, bu bulgular hasta bakımına uygulanırken bu klinik gerçekler göz önünde bulundurulmalıdır.

İnekçe konuş benimle.

Kas gücü ve kardiyorespiratuar kondisyonun (CRF) mortalite ile ilişkisini analiz etmek için, çalışma ilk olarak mevcut araştırmalardan tehlike oranlarını (HR'ler) topladı. Bu HR'ler -%95 özgüven aralıkları (CI) ile birlikte- adil karşılaştırmalar sağlamak için matematiksel olarak ayarlanmıştır. Daha sonra sonuçları birleştirmek için, gerçek etkilerinin doğal olarak değiştiğini varsayarak (örneğin, değişen hasta popülasyonları veya ölçüm yöntemleri nedeniyle) çalışmalar arasındaki farklılıkları açıkça hesaba katan rastgele etkiler modeli kullanılmıştır. Bu, özgüven aralıklarını bu belirsizliği akışa sokacak şekilde genişlettiğinden, sabit etkili bir modelden daha muhafazakârdır. Bu model, daha küçük standart hatalara sahip tahminlere öncelik veren bir yöntem olan ters varyans ağırlıklandırma yoluyla daha kesin çalışmalara daha fazla ağırlık vermiştir.

"Yüksek ve düşük" kondisyon kategorilerini karşılaştıran çalışmalarda, önceden tanımlanmış sınırlar (Kas Gücü için >19,1 kg gibi) katılımcıları gruplara ayırır. Çalışmalar verileri tertiller veya çeyrekler halinde düzenlediğinde, kontrastı en üst düzeye çıkarmak için yalnızca en üst ve en alt gruplar analiz edilmiştir. Diğer bir yaklaşım, CRF'deki her 1-MET'lik iyileşmenin mortalite riskini nasıl etkilediği gibi artımlı değişikliklere odaklanmıştır.

Ekip, istatistiksel anlamlılığı 0,05'lik bir *p*-değeri eşiği kullanarak değerlendirmiştir. Çalışma sonuçlarının çelişkili olup olmadığını ölçmek için şunları hesapladılar heterojenlik aracılığıyla I² istatistiği (%50'nin üzerindeki değerler önemli farklılıkları gösterir) ve Cochran'ın Q testi. Örneğin, %90'lık bir I² (buradaki bazı analizlerde görüldüğü gibi), çalışmalar arasında gözlemlenen farklılıkların >%90'ının rastgele hatalardan ziyade gerçek tutarsızlıkları yansıttığını göstermektedir. Heterojenlik yüksek olduğunda, havuzlanmış tahminler daha az güvenilir hale gelir, alt grup analizleri, erken ve ileri evre kanserlerin farklı sonuçlar gösterdiği durumlarda görüldüğü gibi, bu farklılıkları kısmen açıklayabilir.

Potansiyel aykırı değerler şu şekilde işaretlenmiştir DuyarlılaşmaBurada her çalışma etkisini kontrol etmek için geçici olarak kaldırılmıştır (dışarıda bırakma yöntemi). Yayın yanlılığı - olumsuz çalışmaları kaçırma riski - şu şekilde değerlendirildi huni grafikleri ve Egger'in testiküçük çalışma etkilerindeki dengesizlikleri tespit eder.

Alt grup analizleri, sonuçların kanser evresine (erken vs. ilerlemiş) veya türüne (örn. tek başına akciğer kanseri vs. gruplandırılmış sindirim sistemi kanserleri) göre değişip değişmediğini araştırmıştır. Tüm hesaplamalar aşağıdakiler kullanılarak yapılmıştır İnceleme Yöneticisi (RevMan) ve R'nin metafor paketi, meta-analizler için standart araçlar.

Eve götürülecek mesajlar

Mevcut kanıtlar, kanser hastalarında kas gücü ve kardiyorespiratuar zindeliğin (CRF) geliştirilmesinin hem kansere özgü hem de tüm nedenlere bağlı ölüm risklerini önemli ölçüde azaltabileceğini güçlü bir şekilde göstermektedir, ancak heterojenlik ve küçük örneklem boyutları gibi çalışma sınırlamaları nedeniyle kesin koruyucu etkilerin daha fazla ölçülmesi gerekmektedir. Temel klinik modeller ortaya çıkmaktadır:

• Güç Önemlidir: Daha yüksek kas gücü, sindirim sistemi ve akciğer kanserleri için dikkate değer faydalarla birlikte, ileri kanserlerde %31-46 daha düşük ölüm riski ile tutarlı bir şekilde bağlantılıdır.
• Kardiyorespiratuar fitness: CRF'deki her 1-MET'lik artış, ölüm riskini %11-18 oranında azaltabilir ve akciğer kanseri hastalarında daha da büyük faydalar sağlayabilir (%31 azalma).
• Aşamaya Özgüllük Etkileri: Bu koruyucu ilişkiler ileri evre kanserlerde en güçlüdür ve geç evre bakım sırasında bile rehabilitasyonun kritik rolünü vurgulamaktadır.

Pratik Çıkarımlar:

• Kas gücü oluşturmak için ilerleme direnç eğitimine öncelik verin (büyük kas gruplarını hedefleyerek).
• CRF'yi az da olsa iyileştirmek için aerobik durumu (örn. yürüyüş, döngü) dahil edin.
• Semptomların yanı sıra fonksiyonel ölçümleri (örn. kavrama gücü, 6MWT) kullanarak hastanın ilerlemesini izleyin.
• Hastanın bağlılığını teşvik etmek için fiziksel aktivitenin önündeki engelleri belirleyin ve ele alın.

Fiziksel uygunluk ve kanser sağkalımı arasındaki bağlantı iyi belgelenmiş olsa da, diğer klinik faktörler sonuçları önemli ölçüde etkilemektedir. İncelememiz bu etkileşimli risk faktörlerinin kapsamlı bir analizini sunmaktadır.

Referans

Bettariga F, Galvao DA, Taaffe DRve diğerleriKanser tanısı konmuş hastalarda Kas Gücü ve Kardiyorespiratuar Uygunluğun Tüm Nedenlere Bağlı ve Kanserle İlgili Ölümlerle İlişkisi: Meta-analizli Sistematik Bir İncelemeBritish Journal of Sports Medicine 2025;59:722-732.