Giriş

Gastroknemius ve soleus kasları, tendonları yürüme ve koşma sırasında en yüksek kuvvetleri emdiği için lokomosyonda önemli yapılardır. Ayak bileği dorsifleksiyonu azaldıkça, baldır kasları tarafından emilmesi gereken tepe kuvvetleri artar. Ayak bileği dorsifleksiyonunun azalması, Aşil tendinopatisi riskinin 2,5-3,6 kat daha fazla olmasıyla ilişkili olduğundan, bu artmış gerilmenin Aşil tendinopatisine katkıda bulunan bir faktör olduğu düşünülmektedir. Ayak bileği dorsifleksiyonunu iyileştirmek için kullanılan yaygın bir müdahale, eksantrik egzersizlerin kullanılmasıdır, çünkü bunun muskulotendinöz bileşkenin uzamasına neden olabileceği teorize edilmiştir. Bu çalışmanın amacı eksantrik egzersizlerin ayak bileği dorsifleksiyonunu artırıp artırmadığını belirlemektir.

Yöntemler

Bu prospektif çalışmaya ayak bileği dorsifleksiyonu azalmış genç ve sağlıklı futbolcular (14-21 yaş) dahil edilmiştir. Azalmış ayak bileği dorsifleksiyonu, ağırlık taşıma hamle testi (WBLT) sırasında ≤10 cm duvardan duvara mesafe veya soleus veya gastroknemius kas esnekliği ≤ 34° olarak tanımlanmıştır. Katılımcılar, 2 Hollanda profesyonel birinci lig futbol kulübünün gençlik bölümlerinden seçilmiştir.

Müdahale grubu, 12 hafta boyunca düzenli antrenman rejimlerine ek olarak germe ve eksantrik egzersizler yapmıştır. Müdahale grubundaki tüm oyunculara 12 hafta boyunca haftada üç kez eksantrik egzersiz yapmaları talimatı verilmiştir. İş yükü, aşırı yüklenmeyi önlemek için iki kez dört tekrardan başlayarak her hafta yaklaşık %20 oranında kademeli olarak artırılmıştır. Eksantrik baldır kası egzersizleri için setler ilk dört haftada iki kez tekrarlanmış, ilk hafta 4 tekrar yapılmış ve her hafta 2 tekrar olacak şekilde artırılmıştır. Beşinci haftadan on birinci haftaya kadar setler 3 kez tekrarlandı, 7 tekrardan başlandı ve her hafta bir tekrar artırıldı. On ikinci haftada 15 tekrardan oluşan üç set gerçekleştirilmiştir. Germe egzersizleri risk altındaki bacak için 30 saniye boyunca üç kez tekrarlanmıştır. Kontrol grubu sadece haftada 4 kez ortalama 2 saat süreyle düzenli antrenmanlarına katılmıştır.

Sonuçlar

Peki, eksantrik egzersizler ayak bileği dorsifleksiyonunu artırır mı? Müdahale grubunda ortalama ayak bileği dorsifleksiyonu 7,1 (± 1,8) cm'den 7,4 (± 2,4) cm'ye (p = 0,381) yükselmiştir. Kontrol grubunda ortalama dorsifleksiyon 6,1 (± 2,1) cm'den 8,2 (± 2,9) cm'ye yükselmiştir (p < 0,001). Bu nedenle, dorsifleksiyon yalnızca tüm uzatma ve güçlendirme işlemlerini yapmayan kontrol grubunda istatistiksel olarak iyileşmiştir.

Ortalama soleus kası esnekliği müdahale grubunda 31.0° (± 1.7°) dereceden 32.5° (± 3.3°) dereceye (p = 0.075) yükselirken, kontrol grubunda 28.3° (± 3.4°) dereceden 33.6° (± 4.7°) dereceye (p < 0.001) istatistiksel olarak anlamlı bir iyileşme bulunmuştur. Aynı bulgu gastroknemius esnekliğindeki değişimde de görülebilir; kontrol grubu kas esnekliğinde 28,3°'den (± 4,4°) 31,2°'ye (± 5,6°) istatistiksel olarak anlamlı bir değişim elde ederken (p = 0,004), müdahale grubu 29,8°'den (± 3,0°) 31,0°'ye (± 3,5°) istatistiksel olarak anlamlı olmayan bir değişim elde etmiştir (p = 0,188).

Dolayısıyla, yaygın inanışın aksine, germe ile birlikte yapılan eksantrik egzersizlerin ayak bileği dorsifleksiyonunu iyileştirmediği görülmektedir. BANG.

Sorular ve düşünceler

Çalışma iyi tasarlanmış olsa da, bu sonuçlara bakarken bazı hususlar akılda tutulmalıdır. Müdahale ve kontrol grupları 2 farklı futbol kulübünden örneklenmiştir. Her ne kadar kulüpler düzenli antrenman rejimlerine devam etmiş olsalar da, antrenman rutinleri her iki kulüp arasında çok farklılık göstermiş olabilir. Ölçümler elde edilirken bu değişken kontrol edilmemiştir. Unutulmaması gereken bir diğer önemli unsur da baldır kası esnekliği ölçümlerinin her iki takım için de futbol sezonunun başlamasından bir hafta sonra toplanmış olmasıdır. Hepimiz biliyoruz ki yeni bir sezonun başlangıcında bir miktar kas ağrısı ve gerginliği yaşamak nadir değildir ve bu nedenle ilk antrenman haftasının sonunda alınan ölçümler bundan kolayca etkilenmiş olabilir. Bu çalışma 12 hafta sürmüştür ve bu süre, uzatma egzersizlerinin ardından doku özelliklerinde değişiklik meydana gelmesi için yeterli olmayabilir çünkü değişikliklerin ilk başta duyusal düzeyde meydana geldiği ve gerçek doku özellikleri değişikliklerinin yalnızca uzun vadede meydana geldiği varsayılmaktadır.

İnekçe konuş benimle.

Bu çalışmada elde edilen ölçümler, değerlendiriciler arası ve değerlendiriciler içi mükemmel güvenilirlik göstermiştir. Dorsifleksiyondaki değişim, tespit edilebilen minimum değişimi aşmış ve dolayısıyla kontrol grubunda gerçek bir iyileşmeyi yansıtmıştır. Bu durum, değişikliklerin ölçüm hatası içinde kaldığı ve bu nedenle gerçek değişim olarak atanamadığı soleus ve gastroknemius kas esnekliği için geçerli değildir.

Bu çalışmanın önemli bir kısıtlaması, örneklem büyüklüğü hesaplamasının yapılmamış olmasıdır. Bunun yerine yazarlar, yeterli istatistiksel güce ulaşmak için bunun yeterli olup olmayacağını sorgulamadan 100 sağlıklı futbolcuyu dahil etmeyi seçmişlerdir. Bu çalışmanın protokolüne bakıldığında, ayak bileği dorsifleksiyonundaki değişimin birincil sonuç ölçümü olmadığı ve eksantrik ve germe egzersizlerinin yanı sıra başka egzersiz türlerinin de uygulanmış olabileceği anlaşılmaktadır. Bu durum, gözlemlenen değişimin bu makalede açıklandığı gibi sadece eksantrik egzersizlerin ve esnemenin etkisini tam olarak yansıtmayabileceği anlamına gelebilir ve bu nedenle bu sonuçları yorumlarken eleştirel olmanız gerekir.

Eve götürülecek mesajlar

12 haftalık bir uzatma egzersiz programı genç futbolcularda ayak bileği dorsifleksiyonunu iyileştirmez.

12 haftalık süre, yapısal doku değişikliklerine yol açmak için yeterli olmayabilir.

12 haftalık eksantrik baldır kası egzersizleri Aşil tendonu yaralanmaları için önleyici olmayabilir.

Referans

Lagas, I. F., Meuffels, D. E., Visser, E., Groot, F. P., Reijman, M., Verhaar, J. A., & de Vos, R. J. (2021). Eksantrik egzersizlerin futbolcularda ayak bileği dorsifleksiyonunu geliştirmeye etkileri. BMC Musculoskeletal Disorders, 22(1), 485.