Boyun ağrısını hafifletmek için aerobik egzersizin boyun güçlendirmeye ek faydası

Giriş
Boyun kaslarının güçlendirilmesi, boyun ağrısı çeken kişiler için sıklıkla reçete edilen bir yöntemdir. Daha fazla kanıt, yürüyüş ve bisiklet gibi aerobik egzersiz yapmanın faydasına işaret etmektedir. Yakın zamanda yapılan bazı incelemeler, boyun güçlendirme egzersizine aerobik egzersiz eklenmesinin kronik boyun ağrısında güç, işlev ve ağrıda iyileşme ile ilişkili olduğuna dair kanıtlar bulmuştur. Her ikisini de doğrudan karşılaştırmak için, bu RKÇ boyun güçlendirmeye aerobik egzersiz eklemenin tek başına aerobik egzersizden daha iyi sonuçlara yol açıp açmadığını yanıtlamaya çalışmıştır.
Yöntemler
Bu RKÇ'de katılımcılar rastgele boyun güçlendirme egzersizleri (kontrol) veya boyun güçlendirmeye aerobik egzersizin eklendiği müdahale grubuna atanmıştır. Bu çalışma, egzersiz programını veren fizyoterapistler kör olmasa da hem hastalar hem de değerlendiriciler kör olduğu için çift kör bir çalışmaydı.
Hastalar en az 4 haftadır devam eden nonspesifik boyun ağrısı ile başvurduklarında çalışmaya dahil edilebilmişlerdir. Hem boyun ağrısı olan hem de olmayan kişiler dahil edilebilir. Boyun Engellilik İndeksi (NDI ) anketinde minimum 10/50 skorunu temsil eden en az hafif fonksiyonel engellere sahip olmaları gerekiyordu. Ayrıca, katılım şartlarından biri boş zamanlarında fiziksel aktivite yapmadıklarını bildirmek olduğu için popülasyon hareketsizdi. Bu durum, aşağıdaki soruya "Hayır" yanıtı verilerek belirlenmiştir: "Boş zamanlarınızda haftada en az ⩾2 gün daha zor nefes almanıza neden olan herhangi bir fiziksel aktivite yaptınız mı?"
Katılımcılar, boyun güçlendirme egzersizine aerobik egzersizlerin eklendiği müdahale grubuna ya da sadece aerobik egzersizlere katılan kontrol grubuna rastgele atanmışlardır. Müdahale ve kontrol gruplarının her ikisi de 6 hafta boyunca haftada 2 seans gözetimli germe ve direnç egzersizleri yapmıştır. Bu egzersizler elastik direnç bantları kullanılarak gerçekleştirilmiş ve aşağıda gösterilmiştir.
Herkes programa en kolay direnç bandıyla başladı ve hareketin son aralığında 3 saniyelik tutuşla 30 ardışık tekrar mümkün olduğunda ilerleme kaydedildi. Bu egzersizler haftada 2 gün ev egzersizleri ile desteklenmiştir.
Müdahale grubunda, güçlendirme egzersizlerinin ardından aerobik bisiklet programı uygulanmıştır. Bu, yaşa göre öngörülen maksimum kalp atış hızının %60'ında bisiklet sürerek belirlenen orta yoğunluktaydı. İlk hafta 20 dakika bisiklet sürülmüş, bu süre ikinci hafta 30 dakikaya, üçüncü hafta ve diğer haftalarda ise 45 dakikaya çıkmıştır. Yalnızca müdahale grubundaki katılımcılar haftada 2 gün daha evde yürüyüş ya da bisiklet sürmeye katılmıştır.
Her gözetimli egzersiz seansının sonunda katılımcılara 5 dakikalık hafif basınç masajı uygulanmıştır. Bu, uyumu sağlamak ve olası terkleri en aza indirmek içindi.
Ölçümler çalışmanın başlangıcında ve eğitim döneminin sonunda (6 hafta) yapılmıştır. Takip ölçümü 6 ay sonra gerçekleştirilmiştir. Birincil sonuç ölçütü Global Değişim Değerlendirmesi (GROC) olmuştur. Bu ölçek -7 ('çok daha kötü') ile 0 ('hemen hemen aynı') ve +7 ('çok daha iyi') arasında değişmektedir. 4 ve +5 puanları hastanın algıladığı durumdaki orta dereceli değişiklikleri, +6 ve +7 puanları ise hastanın durumundaki daha büyük değişiklikleri göstermektedir. Global Değişim Değerlendirmesi için Minimal Klinik Olarak Önemli Farklar, başlangıçtan itibaren 3 puanlık bir değişiklik olarak rapor edilmiştir. Tedavinin başarılı sonucu, en az +5 GROC elde edildiğinde kabul edilmiştir.
Görsel Analog Skalası (VAS) ile ölçülen ağrı yoğunluğu, ilgilenilen ikinci sonuç ölçütüdür. Diğer ölçümler NDI, Korku-Kaçınma İnançları Anketi (FABQ), üst boyun ve/veya başa sevk edilen ağrı varlığı, ilaç tüketimi ve ROM, postür, Spurling, segmental mobilite, kas uzunluğu testi gibi klinik sonuçlardır.
Sonuçlar
Çalışmaya 139 katılımcı dahil edilmiş ve başlangıçta karşılaştırılabilir gruplar elde edilmiştir. Ortalama 226 gün boyun ağrısı çekmişlerdir.
Birincil sonuç analizi, boyun güçlendirmeye aerobik egzersiz eklenmesinin, 6 ayda kontrol grubunda %40'a karşılık tedavi başarısı bildiren kişilerin %77'sine yol açtığını ortaya koymuştur. Ancak, 6 hafta sonra her iki grup arasında anlamlı bir fark görülmemiştir.
Her iki grupta da 6. haftada VAS ağrı yoğunluğunda azalma gözlenirken, bu azalma sadece müdahale grubunda anlamlı olmuştur. Bununla birlikte, sadece müdahale grubunda 3 aylık ve 6 aylık takiplerde azalmaya devam etmiştir.
Sorular ve düşünceler
Bu çalışma, boyun ağrısı için düzenli güçlendirmeye aerobik egzersiz eğitiminin eklenmesinin, hastanın algıladığı tedavi başarısı düzeyinde önemli farklılıklara yol açmadığını ortaya koymuştur. Ancak, 6. ayda bu fark belirgin hale gelmiştir. Bir çalışmanın sonunda grup farkı olmaması, ancak çalışmanın sona ermesinden 6 ay sonra anlamlı bir fark görülmesi oldukça nadir bir bulgudur. Her iki gruptaki katılımcılar haftada 3 kez evde egzersiz seanslarına devam etmeye teşvik edilmiş ve müdahale grubundaki katılımcılara da 3x/w 30 dakikalık aerobik egzersize katılmaya devam etmeleri söylenmiştir. Tedavi başarısında 6. ayda anlamlı farka yol açan şey genel kondisyondaki iyileşme miydi?
Boyun güçlendirme egzersizleri alan katılımcıların sadece yüzde kırkında iyileşme görülmüştür. Bu durum, kuvvet egzersizleri yapma konusunda pek güven vermemektedir. Boyun güçlendirmeye aerobik egzersiz eklemenin iyi sonuçlar elde etmek için gerekli olduğu görülmektedir. Buna ek olarak, başarılı sonuçlar ile aerobik egzersizin süresi arasında anlamlı bir pozitif korelasyon gözlenmiştir; süre uzadıkça başarılı bir sonuç elde etme şansı da artmaktadır. Bu, herkesin kuvvet antrenmanına yanıt vermediği anlamına geliyor olabilir. Ya da bu durum genel kondisyondaki artışın bir sonucu olabilir.
İlginç bir şekilde, ek olarak, her iki grupta da ilk müdahalenin tamamlanmasından hemen sonra ağrı yoğunluğunda bir azalma gözlenmiştir. İlginç bir şekilde, uzun süreli takip sırasında ağrı yoğunluğu tekrar azalmış, ancak sadece aerobik egzersiz grubunda azalmıştır.
İkincil sonuç ölçümleri birincil analiz bulgularını desteklemiştir. İlaç kullanımındaki büyük düşüş dikkat çekiciydi. Deneme başlamadan önce örneklemin yarısı ağrı kesici ilaç kullanırken, 6 ay sonra sadece %3'ü ağrı kesici almaya devam etmiştir. Tabii ki, iyi sonuçlar nedeniyle almayı bırakıp bırakmadıklarını ya da artık onlara reçete edilmediğini söyleyemeyiz. Bununla birlikte, bu çalışma büyük bir grup insan için çok iyi bir sonuç elde etmiş gibi görünüyor.
İnekçe konuş benimle.
Güç hesaplaması, grup başına 40 kişiye ihtiyaç olduğunu göstermiştir. Çalışmaya grup başına 70 katılımcı dahil edilmiştir. Bu, gerekli örneklem büyüklüğünün neredeyse iki katıdır. Bu da hata payını azaltacaktır. Örneklem büyüklüğündeki artış, anlamlı bulgular elde etmeyi de kolaylaştırmaktadır. Burada, önemlilik temelinden ziyade önemli ve önemsiz klinik sonuçlar arasında ayrım yapmanıza olanak tanıdığından, klinik açıdan asgari düzeyde önemli farka bakmak kritik önemini korumaktadır.
Çalışmada sadece aerobik egzersiz yapan gerçek bir kontrol grubu bulunmamaktadır. Yine de, ortalama 222 gün boyun ağrısı çeken katılımcıları dahil etmişlerdir. Bu, daha uzun süreli boyun ağrısı olan kişilerin aerobik programından akut başlangıçlı ağrısı olan bireylere kıyasla daha fazla fayda sağlayıp sağlamayacağını araştırmak için önemli olabilir.
Eve götürülecek mesajlar
Boyun güçlendirmeye aerobik egzersizin eklenmesinin, sadece güçlendirmeye kıyasla ağrı düzeyini azaltmada faydalı olduğu görülmüştür. Aynı zamanda, 6. ayda tedavinin başarılı bir şekilde sonuçlandığını bildiren katılımcıların sayısının neredeyse iki katına çıkmasına neden oldu, ancak 6. haftada değil. Aerobik egzersiz eğitiminin eklenmesi, spesifik olmayan boyun ağrısı olan kişilerde uzun vadeli etkiler açısından önemlidir.
Referans