Sinirle İlişkili Servikobrakiyal Ağrı: Nöral Mobilizasyonlar

Giriş

Boyun ağrısının yaygın bir komplikasyonu da kol ağrısının birlikte görülmesidir. Sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrı, sinir veya sinir kökü boyunca artan mekanosensitiviteden kaynaklanan bir kol ağrısı türüdür. Sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrı, objektif nörolojik defisitlerle birlikte gerçek radikülopatiden sinir hasarı olmaksızın artan nöral mekanosensitiviteye kadar çeşitli sunumlar içerebilir. Nöral mobilizasyonlar, sinir sisteminin kendisini mobilize etmek ve nöral yapılar ile çevre dokular arasındaki hareketi kolaylaştırmak için tasarlanmıştır. Önceki araştırmalar, servikobrakiyal ağrılarının farklı nedenleri olan hastaların alt gruplarını incelememiştir ve bu çalışma bu boşluğu doldurmak istemiştir.

Yöntemler

2024'te yayınlanan bu sistematik derleme, sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrısı olan bireylerde nöral mobilizasyonların ağrı veya sakatlık üzerindeki etkisini inceleyen randomize kontrollü çalışmaları (RKÇ) içermektedir. Dahil edilen çalışmalar, sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrının altta yatan sunumlarına göre sınıflandırılmıştır:

1. Ağrılı servikal radikülopati: Sinir iletimi bozuklukları belirtileri mevcutsa. Örneğin, miyotomal güçsüzlük veya dermatomal duyu kaybı
2. Wainner kümesi: Aşağıdakilerden 4 pozitif testten 3'ü:
  1. Üst ekstremite nörodinamik testi
  2. Ipsilateral servikal rotasyon hareket açıklığı < 60°
  3. Dikkat dağınıklığı testi şikayetleri giderir
  4. Tipik semptomları yeniden üreten spurling testi

Hall ve Elvey Kümesi

1. 1. Azalmış aktif veya pasif servikal hareket açıklığı
  2. Pozitif üst ekstremite nörodinamik testi ile artmış nöral mekanosensitivite kanıtı
  3. İntervertebral hareket testi ile nesnelleştirilmiş lokal servikal disfonksiyon

Diğer

Nöral mobilizasyonların etkisi ortalama fark olarak ifade edilmiş ve minimal klinik olarak önemli farka (MCID) göre yorumlanmıştır. Ortalama fark MCID'nin altında ise küçük, MCID'nin hemen üzerinde ise orta, MCID'nin iki katından fazla ise büyük olarak sınıflandırılmıştır. Ağrı yoğunluğu için MCID, VAS ölçeğinde 10 puan üzerinden 1,3 olarak tanımlanırken, engellilik için 0-100 ölçeğinde 10 puan gerekmiştir. Boyun Engelli İndeksi. Farklı sonuç ölçümlerinin birleştirilmesi durumunda, özet standardize ortalama fark hesaplanmış ve küçük (0,20-0,50), orta (0,50-0,80) veya büyük (>0,80) olarak yorumlanmıştır.

Sonuçlar

Taranan 16.376 kayıttan 27 çalışma dahil edilme kriterlerini karşılamış ve sistematik incelemeye dahil edilmiştir. Dahil edilen tüm çalışmalar nöral mobilizasyonların etkinliğini değerlendiren RKÇ'lerdir ve çoğu bu nöral mobilizasyonların etkisini tek başına standart fizyoterapiye kıyasla standart fizyoterapiye ek olarak karşılaştırmıştır. Diğer karşılaştırma yöntemleri arasında servikal traksiyon, boyun egzersizleri, McKenzie manipülasyonu/egzersizi, Mulligan ve Maitland servikal mobilizasyonları, ultrason, lazer ve oral ibuprofen yer almıştır. Üç çalışma nöral mobilizasyonları tedavi uygulanmamasıyla karşılaştırmıştır.

Nöral mobilizasyon müdahaleleri çoğunlukla terapist tarafından pasif olarak başlatılmış ve dahil edilmiştir:

Servikal yanal kızaklar
Üst uzuv kaydırıcıları
Üst uzuv gerginlikleri
Üst uzuv kaydırıcıları ve gerginlik ayarlarının bir kombinasyonu
Servikal yanal kaydırıcılar veya gerginlikler ile servikal kaydırıcılar

Çalışmaların çoğunda nöral mobilizasyonlar, semptomların yeniden üretilmesi olmadan ya da minimal düzeyde üretilerek kullanılmıştır. İki çalışmada nöral mobilizasyonlar semptomların ortaya çıktığı noktada gerçekleştirilmiştir, ancak 14 çalışmada semptomların ortaya çıkmasına izin verilip verilmediği belirsizdir. Tedaviler 1 haftadan 12 haftaya kadar değişken sürelere sahipti. Haftalık tedavi seanslarının sayısı haftada iki ila yedi seans arasında değişmiştir.

Bir çalışma, dahil edilme kriterleri dermatomal uyuşukluk ve/veya miyotom güçsüzlüğü gerektirdiği için radikülopati olarak sınıflandırılmıştır. On beş çalışma Wainner kümesi, 4 çalışma Hall ve Elvey kümesi ve 6 çalışma "diğer" olarak sınıflandırılmıştır.

Nöral mobilizasyonlara karşı tedavi yok

Ağrı Sonuçları için, 159 katılımcıyı değerlendiren 3 yüksek yanlılık riski taşıyan çalışma dahil edilmiştir. Meta-analiz, sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrıda nöral mobilizasyonların, hem Wainner kümesi hem de hastaların "diğer" alt sınıflandırmaları için, hiçbir tedavi uygulanmamasına kıyasla üstün etkinliğini göstermiştir. Havuzlanmış ortalama fark -2,81'dir ve özgüven aralığı -3,81 ile -1,81 arasında değişmektedir, ancak I-kare istatistiği %79 olduğu için etki yüksek heterojenliğe sahiptir. Etkinin büyüklüğü Wainner küme alt sınıflandırmasında daha büyüktür.

sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrı — Kimden? Lascurain-Aguirrebeña ve ark. Ağrı. (2024)

Yüksek riskli 159 katılımcılı üç çalışma, engellilikte azalma sonucu için nöral mobilizasyon ile tedavisizliği karşılaştırmıştır. Etkinin yönü, ortalama -1,55 fark ve -2,72 ila -0,37 arasında değişen %95 güven aralığı ile nöral mobilizasyonlar lehinedir. Burada da I2 istatistiğine göre önemli heterojenlik bulunmuştur. Hastaların Wainner küme alt sınıflandırması, heterojenlik olmaksızın en büyük etkiye sahipti. "Diğer" alt sınıflandırmasına sahip çalışmada herhangi bir etki gösterilmemiştir.

SERVIKAL TRAKSİYONA KARŞI NÖRAL MOBILIZASYONLAR

Ağrı Sonuçları göz önüne alındığında, 128 katılımcının yer aldığı dört çalışma dahil edilmiştir. Duyarlılaşma analizinde yanlılık riski yüksek 2 çalışma çıkarıldıktan sonra bile nöral mobilizasyonların traksiyona göre etkinliğinde bir fark bulunmamıştır. Ancak alt grup analizinde, Wainner kümesi altında sınıflandırılan hastalarda nöral mobilizasyonlar lehine anlamlı bir faydalı etki bulunmuştur. Bir çalışma traksiyonun nöral mobilizasyonlara kıyasla daha etkili olduğunu bulmuştur.

Engelli nüfusun azaltılması sonucu için 140 katılımcılı dört çalışma dahil edilmiştir. Duyarlılaşma analizinde yanlılık riski yüksek bir çalışma çıkarıldıktan sonra bile iki tedavi arasında genel bir fark bulunmamıştır.

Egzersize karşı nöral mobilizasyonlar

Sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrısı olan 78 katılımcıyı içeren iki çalışma dahil edilmiştir, ancak ağrı sonucuna ilişkin meta-analiz yapılamamıştır. Engelli bireylerin sonuçları için 74 katılımcılı iki çalışma meta-analize tabi tutulmuştur. Genel endikasyon, sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrısı olan kişilerde engelliliği azaltmak için nöral mobilizasyonların egzersize kıyasla daha etkili olduğunu, ortalama farkın -18,87 olduğunu ve özgüven aralığının -20,29 ila -17,44 arasında değiştiğini göstermiştir. I2 istatistiği %26 olduğu için heterojenlik düşüktü. Wainner küme kriterlerine veya diğer kriterlere göre servikobrakiyal ağrı olarak sınıflandırılan hastalar arasında fark bulunmamıştır. GRADE kanıtların kesinliğini orta olarak değerlendirmiştir.

Nöral mobilizasyon artı standart fizyoterapiye karşı standart fizyoterapi

Ağrı sonuçlarıyla ilgili olarak, 475 katılımcıyı kapsayan on iki çalışma meta-analize dahil edilmiştir. Engelli bireylerin rehabilitasyonu için, nöral mobilizasyonların standart fizyoterapiye eklendiğinde, standart fizyoterapinin kendisine kıyasla daha etkili olduğu bulunmuştur. Genel etki, %95 güven aralığında -1,98 ile -0,89 arasında değişen ortalama -1,44'lük bir farka işaret etmiştir. Yanlılık riski yüksek dört çalışma çıkarıldığında, etki nöral mobilizasyonlar lehine anlamlı kalmıştır. Nöral mobilizasyonların ağrıyı azaltmaya yönelik en büyük etkileri, pozitif Wainner kümesi (8 çalışma) olarak sınıflandırılan sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrısı olan hastalarda ve pozitif Hall ve Elvey kümesi ile sınıflandırılan hastalarda gözlenmiştir; ancak, sonuncusu yalnızca 1 çalışmadan elde edilmiştir. Sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrı için diğer kriterlerle sınıflandırılan hastalarda hiçbir etki gözlenmemiştir.

Engellilik sonucuyla ilgili olarak, 337 katılımcıyı içeren yedi çalışma meta-analize tabi tutulmuştur. Standart fizyoterapiye eklenen nöral mobilizasyonlar, sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrısı olan kişilerde engelliliğin azaltılmasında tek başına standart fizyoterapiden daha etkili olmuştur. Ortalama fark -11,07 idi ve %95 özgüven aralığı -16,38 ile -5,75 arasında değişiyordu. Duyarlılaşma analizinde yanlılık riski yüksek iki çalışma çıkarıldığında bile farklılıklar anlamlı kalmıştır. Standart fizyoterapiye eklenen adjuvan nöral mobilizasyonların etkinliği, özellikle pozitif bir Wainner kümesi tarafından tanımlanan sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrısı olan hastalarda görülmüştür.

Diğer modalitelere karşı nöral mobilizasyonlar

Nöral mobilizasyonlar ile McKenzie manipülasyonu/egzersizi, Maitland servikal mobilizasyonları, ultrason, lazer ve oral ibuprofenin ağrı sonucu üzerindeki karşılaştırmasını inceleyen yalnızca birer çalışma olduğundan meta-analiz mümkün olmamıştır.

Buna rağmen, sonuç engelliliği için, sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrıda engelliliği azaltmak için nöral mobilizasyonların etkinliğini Mulligan servikal mobilizasyonları, lazer ve oral Ibuprofen ile karşılaştıran yalnızca birer çalışma bulunmaktadır.

Sorular ve düşünceler

Nöral mobilizasyonlar, sinirle ilişkili servikobrakiyal siniri azaltmada etkili olmuştur. ağrı Tedavi uygulanmamasına kıyasla orta düzeyde bir etkiye sahiptir. "Standart fizyoterapi "ye eklendiğinde, orta düzeyde bir etki gözlenmiştir, ancak özgüven aralığının alt sınırı MCID'nin hemen altındadır, bu da ikinci karşılaştırmanın anlamlılığı konusunda belirsizliğe işaret etmektedir.

Sonuç ile ilgili olarak Engelliliknöral mobilizasyonlar boyun egzersizlerine kıyasla daha etkili olmuş ve orta düzeyde bir etki göstermiştir. Özgüven aralığı dardır ve büyük bir etkiden orta dereceli bir etkiye kadar değişmektedir, bu da tahminin kesin olduğunu göstermektedir. Standart fizyoterapiye eklendiğinde, nöral mobilizasyonlar engelliliği azaltmada daha etkili olmuştur, ancak özgüven aralığının alt sınırı MCID'nin altındadır, bu da sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrısı olan bazı hastalar için klinik olarak anlamlı etkilerin gözlenmediğini gösterir.

Dahil edilen çalışmaların çoğu, standart fizyoterapiye ek olarak nöral mobilizasyonların etkinliğini tek başına standart fizyoterapi ile karşılaştırmıştır. Ancak sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrı için standart fizyoterapi olarak tanımlanan nedir? Bu çalışmalar tanımlarında çok çeşitlilik göstermektedir:

Barot ve ark. (2020): interferansiyel terapi artı derin boyun fleksörü egzersizleri ve tüm yönlerde izometrik boyun egzersizi, trapezius ve serratus güçlendirme
Dhuriya ve ark. (2021): aralıklı servikal traksiyon, servikal izometrik egzersizler, skapular güçlendirme, levator ve üst trapezius germe
Ibrahim ve ark. (2021): kızılötesi radyasyon ve çekiş
Kim ve diğerleri. (2017): servikal traksiyon
Rafiq ve diğerleri. (2021): izometrik boyun güçlendirme
Ranganath ve ark. (2018): Hareket ile Mobilizasyon
Raval ve diğerleri. (2014): servikal traksiyon
Savva ve ark. (2021): servikal traksiyon
Kayiran ve ark. (2021): hotpack, TENS, ultrason, alt ve orta trapezius güçlendirme, üst ekstremite germe, izometrik boyun egzersizleri, derin servikal fleksör egzersizleri, serratus anterior güçlendirme
Kumar ve diğerleri. (2010): "mackenzie Manipülasyon"
Sudhakar ve ark. (2022): sıcak paket, servikal yanal kayma ve duruş tavsiyesi

Gördüğünüz gibi, nöral mobilizasyonların standart fizyoterapi ile karşılaştırılması, mevcut kanıtlara dayanarak, örneğin kızılötesi radyasyon gibi birçok çağdaş fizyoterapi uygulamasında bu durum için standart veya etkili tedaviler olarak kabul edilmeyen müdahaleleri kullanan çalışmaları içermektedir. Bu çalışmalardan bazıları sınırlı kanıt temeli olan veya hiç kanıt temeli olmayan müdahaleler kullandığından, standart fizyoterapi karşılaştırmasının mesleğimizin modern, çağdaş yaklaşımıyla daha uyumlu olması durumunda sonuçların değişebileceğini varsayıyorum.

Bu "standart fizyoterapi" karşılaştırmasında yukarıda listelenen bazı çalışmalar sadece servikal traksiyon kullanmış olsa da, yazarlar bunları standart fizyoterapi olarak karşılaştırmaya dahil etmiştir. Başka bir meta-analiz (Şekil 5 ve 6) traksiyona karşı nöral mobilizasyonları zaten kapsadığı için bu gariptir.

Nöral mobilizasyonların etkileri, aşağıdaki kategorilerde sınıflandırılan hastalarda daha belirgindi Wainner kümesi. Wainner kümesi radikülopatiyi (miyotomal güç kaybı ve dermatomal duyusal bozuklukların objektif belirtileri ile karakterize edilen) öngörmek için tasarlanmış olsa da, bu çalışma objektif motor ve duyusal iletim kaybı olan hastaları bu alt gruba dahil etmemiştir. Gerçek motor kaybı ve duyusal bozuklukların ortaya çıkması durumunda, hastalar "Radikülopati" terimi altında alt gruplara ayrılmıştır. Sadece 4 pozitif Wainner küme testinden 3'üne sahip olan hastalar bu şekilde gruplandırılmıştır. Artmış nöral mekanosensitivite, lokal servikal disfonksiyon ve azalmış aktif veya pasif servikal hareket açıklığı olan katılımcılar Hall ve Elvey kümesi altında gruplandırılmıştır. Gördüğünüz gibi, 3 farklı hasta alt grubu mevcut olabilir:

Fonksiyon kaybına (motor, duyusal) yol açan gerçek objektif radikülopatisi olan hastalar
Wainner kümesinden ağrı provokasyonu olan kişiler, sinir kökü duyarlılaşmasından işlevde bir kazanç (ağrı provokasyonu) olduğunu gösterir
İster daha merkezi ister periferik bir duyarlılaşmadan kaynaklansın, daha fazla doku hassasiyetine sahip kişiler

Wainner kümesi ağrı provokasyonu manevralarını değerlendirmesine rağmen (ağrının azalmasını arayan traksiyon testi hariç), küme radikülopatiye bağlı sinir kökü disfonksiyonunu gösteren EMG ve MRG çalışmalarına karşı doğrulanmıştır. Bu nedenle her iki kümenin de farklı hasta popülasyonlarını tanımlaması mümkün olabilir.

Sadece bir çalışmada fonksiyon kaybı olan gerçek radikülopatili katılımcılar yer almıştır. Bu nedenle, objektif radikülopati bulguları olan kişilerde nöral mobilizasyonları destekleyecek hiçbir kanıt elde edilememiştir. Hastanızın radikülopatiden etkilendiğinden şüphelendiğinizde, dermatomal ve miyotomal testler de dahil olmak üzere objektif bir nörolojik muayene ile birlikte Wainner kümesini kullanmanızı öneririm. Wainner kümesi için pozitif ancak nörolojik testler için negatifse, nöral mobilizasyonlar muhtemelen sinir kökü hassasiyetini azaltmaya yardımcı olacaktır.

İnekçe konuş benimle.

Çalışmaların çoğunluğu nöral mobilizasyonların etkinliğini son tedavi seansından hemen sonra ölçmüştür. Sadece üç çalışma son seanstan bir ve iki hafta sonraki etkileri ölçmüştür. Bu nedenle, nöral mobilizasyonların etkinliğine ilişkin kanıtlar çoğunlukla kısa vadelidir.

Etkilerde kayda değer heterojenlik gözlenmiştir, bu da çalışmalar arasında çok fazla varyasyon olduğunu göstermektedir. Varyasyon, çalışılan spesifik hasta popülasyonu, tekniklerin kullanımı, müdahalelerin zamanlaması vb. gibi birden fazla faktörden kaynaklanabilir.

Sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrıda nöral mobilizasyonların etkinliği farklı sınıflandırma kriterlerine göre değişebilir (bu çalışmadaki hasta alt grupları).

7 meta-analizin 5'inde, kullanılan sınıflandırma kriterlerinin sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrı için nöral mobilizasyonların etkinliğinde önemli bir rol oynadığını gösteren anlamlı alt grup analizleri bulunmuştur. Wainner kümesi kullanıldığında, 14 çalışmadan 13'ü nöral mobilizasyonların ardından daha olumlu sonuçlar elde edildiğini göstermiştir. Etki büyüklükleri traksiyon ile karşılaştırıldığında küçük (ağrı) ila orta (sakatlık), tek başına standart fizyoterapi ile karşılaştırıldığında orta (ağrı ve sakatlık) ve tedavisiz (ağrı ve sakatlık) ve egzersiz (sakatlık) ile karşılaştırıldığında büyüktür. Bu durum, sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrısı olan ve Wainner kümesinde pozitif puan alan belirli bir alt grupta nöral mobilizasyonların etkinliğinin arttığını göstermektedir.

On iki çalışma yüksek yanlılık riskine sahip olarak değerlendirilmiştir, bu da dahil edilen çalışmaların neredeyse yarısıdır. On beş çalışma "bazı endişelere" sahip olarak değerlendirilmiştir. Yayın yanlılığı, yayınlanmamış çalışmaların protokollerini listeleyen deneme kayıtları aracılığıyla değerlendirilmiş ve kayıtlı ancak yayınlanmamış dört çalışma bulunmuştur. Bu yazarlarla iletişime geçilmiş, ancak yayınlanmama nedenleri hakkında net bir bilgi verilmemiştir. Sistematik incelemeler ve meta-analizler, modern kanıta dayalı klinik uygulamalarda karar verme sürecinde önemli bir rol oynamaktadır. Meta-analizler, yayınlanmış tüm RKÇ'lerden elde edilen verileri bir araya getirir. Bununla birlikte, yayın yanlılığı nedeniyle, nihai analizde yayınlanmamış veya reddedilmiş olumsuz kanıtlar eksik olabilir ve bu durum meta-analizlerden elde edilen sonuçları etkileyebilir. meta-analizlerden elde edilen sonuçları etkileyebilir.

Eve götüren mesajlar

Nöral Mobilizasyon vs. Tedavi Yok: Nöral mobilizasyonlar ile tedavi uygulanmaması karşılaştırıldığında, nöral mobilizasyonların hem ağrıyı hem de engelliği azaltmada daha etkili olduğu görülmüştür. Etki boyutu büyüktü.
- Pratik uygulama: Sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrısı olan ve başka türlü müdahale edilmeyecek hastalar için nöral mobilizasyonlar iyi bir başlangıç noktasıdır.
Standart Fizyoterapiye Yardımcı Olarak Nöral Mobilizasyon: Standart fizyoterapiye nöral mobilizasyonların eklenmesi hem ağrı hem de sakatlığın azaltılmasında etkinliği artırmıştır. Orta düzeyde bir etki büyüklüğü gözlenmiştir.
- Pratik uygulama: Halihazırda standart fizyoterapi uyguluyorsanız, nöral mobilizasyon tekniklerini dahil etmeyi düşünün. Genel sonucu iyileştirdiği görülüyor.
Nöral Mobilizasyon vs. Egzersiz: Engelli bireylerin rehabilitasyonu için nöral mobilizasyonların egzersizden daha etkili olduğu bulunmuştur.
- Pratik uygulama: Tek başına egzersiz engelli bireyler için yeterli sonuç vermiyorsa, nöral mobilizasyonların eklenmesi veya önceliklendirilmesi faydalı olabilir.
Nöral Mobilizasyon vs. Servikal Traksiyon: İlginç bir şekilde, nöral mobilizasyonlar hem ağrıyı hem de sakatlığı azaltmada servikal traksiyondan daha etkili bulunmamıştır.

Pratik uygulama: Bu, her iki müdahalenin de uygulanabilir seçenekler olabileceğini ve seçiminizin hasta tercihine, ekipmanın mevcudiyetine veya belirli sunumlar için klinik gerekçenize bağlı olabileceğini göstermektedir.

Alt Grup Farklılıkları Önemlidir: Derleme, nöral mobilizasyonların etkinliğinin hasta alt grupları arasında farklılık gösterdiğini tutarlı bir şekilde bulmuştur:

Wainner Küme Hastaları: Nöral mobilizasyonlar sürekli olarak aşağıdakilerden daha etkiliydi hepsi Wainner küme kriterlerini karşılayan hastalarda alternatif müdahaleler (tedavi yok, traksiyon, egzersiz ve tek başına standart fizyoterapi).
- Pratik uygulama: Hastanızda sinirle ilişkili servikobrakiyal ağrı varsa ve Wainner küme kriterlerini karşılıyorsa, nöral mobilizasyonlar tedavi planınızda güçlü bir şekilde göz önünde bulundurulmalıdır. Kanıtlar bu alt grup için özellikle faydalı olduğunu göstermektedir.
"Diğer" Alt Grup Hastalar: "Diğer" olarak sınıflandırılan (yani radikülopati veya Hall/Elvey kümelerine uymayan) hastalar için bulgular daha az net ve çeşitliydi. Nöral mobilizasyonlar, tedavi uygulanmamasına kıyasla ağrı için bir miktar fayda sağlamış ancak engelli olma için fayda sağlamamıştır ve standart fizyoterapiye eklendiğinde herhangi bir etki göstermemiştir.
- Pratik uygulama: Bu hastalar için nöral mobilizasyonlar daha az tutarlı bir şekilde etkili olabilir ve diğer müdahaleleri veya kombinasyonları keşfetmeniz gerekebilir.
Radikülopati (iletim kaybı ile birlikte): İnceleme, nöral mobilizasyonların en az radikülopati olarak sınıflandırılan hastalarda (yani, dermatomal duyu kaybı, miyotomal güçsüzlük veya hiporefleksi gibi iletim kaybı belirtileri olanlarda) etkilidir; ancak bu sadece 1 çalışmaya dayanmaktadır.
- Pratik uygulama: Hastanızda radikülopatiye işaret eden net nörolojik defisitler varsa, nöral mobilizasyonlar tek başına en etkili tedavi olmayabilir. Diğer modaliteleri göz önünde bulundurun ve diğer yollarla sinir fonksiyonunu iyileştirmeye odaklanın.

Bu meta-analiz değerli bilgiler sağlarken, dahil edilen bazı çalışmaların, dünyanın birçok yerinde mevcut kanıta dayalı fizyoterapi standartlarıyla uyumlu olmayabilecek interferansiyel terapi, sıcak paketler ve ultrason gibi müdahaleleri içerdiğini belirtmek önemlidir. Etkinliği sınırlı olarak kanıtlanmış tedavileri kullanan bu çalışmaların varlığı, muhtemelen gözlemlenen önemli heterojenliğe katkıda bulunmakta ve genel bulguları yorumlarken dikkatli olunmasını gerektirmektedir. Gelecekteki araştırmalarda nöral mobilizasyonun diğer yerleşik, kanıta dayalı tekniklerle karşılaştırılmasına odaklanılması, optimal tedavi yaklaşımlarına ilişkin anlayışımızı ilerletmek açısından faydalı olacaktır.