Δοκιμή άνω αυχενικής κάμψης | Αξιολόγηση εγκάρσιου συνδέσμου

Η αστάθεια της άνω αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης έχει ποσοστό επικράτησης 0,6% σύμφωνα με τους Beck et al. (2004) και σχετίζεται με φλεγμονώδεις καταστάσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, καθώς και με τραύματα και συγγενείς αποκλίσεις όπως το σύνδρομο Down ή η νόσος Marfan. Προκειμένου να εφαρμοστούν με ασφάλεια τεχνικές χειροθεραπείας στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας, είναι απαραίτητο να γίνει έλεγχος για πιθανή αστάθεια του άνω τραχήλου της μήτρας.

Σύμφωνα με τους Cattrysse et al. το έτος 1997, η δοκιμασία κάμψης του άνω αυχένα έχει αξιοπιστία ενδοκριτών από -0,27 έως 1, δηλαδή από φτωχή έως τέλεια, και αξιοπιστία μεταξύ των κριτών Kappa 0,64 έως 1, δηλαδή από σημαντική έως τέλεια. Ωστόσο, το τεστ αυτό δεν έχει αξιολογηθεί από διαγνωστικές μελέτες, γι' αυτό και του δίνουμε αμφισβητήσιμη κλινική αξία.

Για να εκτελέσετε τη δοκιμασία, βάλτε τον ασθενή σας σε ύπτια θέση και σταθείτε στην κεφαλή του πάγκου. Στερεώστε τον σπόνδυλο C3 με μια λαβή με κλειδί προς την κοιλιοκρανιακή κατεύθυνση. Τοποθετήστε το άλλο σας χέρι ψηλά στην ινιακή χώρα και στερεώστε το μέτωπο του ασθενούς σας με τον ώμο ή το στήθος σας. Τώρα εκτελέστε μια ήπια κίνηση κάμψης.

Η εξέταση αυτή είναι θετική εάν ο ασθενής σας αναφέρει συμπτώματα συμπίεσης της σκληράς μήνιγγας, δηλαδή διάχυτο πόνο σε διάφορα τμήματα του άνω μέρους της πλάτης και του κεφαλιού, ή συμπίεση του νωτιαίου μυελού, η οποία υποδηλώνει ρήξη του εγκάρσιου συνδέσμου.

Η στερέωση του C3 διαφέρει από την κοινή βιβλιογραφία που περιγράφει τη στερέωση του C2. Το πρόβλημα με την καθήλωση του C2 είναι ότι εμποδίζουμε τα dens του C2 να γείρουν προς τα πίσω και, συνεπώς, να πιέσουν τη σκληρή μήνιγγα ή το μυελό. Ωστόσο, η δοκιμασία άνω αυχενικής κάμψης είναι μια δοκιμασία πρόκλησης. Εκτελώντας ένα νεύμα στον άνω αυχένα, οι κόνδυλοι του C0 κυλίονται προς τα εμπρός και ολισθαίνουν προς τα πίσω παρασύροντας μαζί τους τον πολύ κινητό άτλαντα/C1 προς την οπίσθια κατεύθυνση. Όταν το πρόσθιο τόξο του άτλαντα προσκρούει στο dens, το dens του C2 γέρνει προς τα πίσω. Αυτή η κλίση προς τα πίσω και η μετατόπιση μπορεί να είναι υπερβολική σε περίπτωση ρήξης του εγκάρσιου συνδέσμου, με πιθανή συμπίεση της σκληράς μήνιγγας ή του μυελού. Ως δευτερεύουσα παρατήρηση, η προς τα πίσω κλίση των πυθμένων του C2, με τη σειρά της, προκαλεί μια κίνηση επέκτασης του C2 στο C3. Η ακριβώς αντίθετη κίνηση συμβαίνει με την άνω αυχενική έκταση. Στην περίπτωση αυτή, ένας άθικτος εγκάρσιος σύνδεσμος θα γείρει το dens του C2 προς τα εμπρός, προκαλώντας μια κίνηση κάμψης μεταξύ του C2 και του C3.

21 ΑΠΌ ΤΙΣ ΠΙΟ ΧΡΉΣΙΜΕΣ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΈΣ ΕΞΕΤΆΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΉ ΠΡΑΚΤΙΚΉ

• • Όνομα*
• • Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο*

Δ

Άλλες ορθοπεδικές εξετάσεις για την αξιολόγηση της αστάθειας του άνω αυχένα είναι:

• Δοκιμή εγκάρσιου συνδέσμου / Δοκιμή πρόσθιας διάτμησης
• Δοκιμή Sharp Purser
• Δοκιμασία καταπόνησης συνδέσμου Alar
• Δοκιμή πλευρικής διάτμησης / Δοκιμή πλευρικής μετατόπισης

Cattrysse E, Swinkels RA, Oostendorp RA, Duquet W. Ανώτερη αυχενική αστάθεια: είναι αξιόπιστες οι κλινικές δοκιμασίες;. Χειροθεραπεία. 1997 May 1;2(2):91-7.