Δοκιμή απελευθέρωσης | Αξιολόγηση της πρόσθιας αστάθειας του ώμου

Η άρθρωση του ώμου έχει τεράστιο βαθμό κινητικότητας, γεγονός που την καθιστά επιρρεπή σε αστάθεια. Ενώ οι μυϊκές δυνάμεις ελέγχουν τη σταθερότητα στο μέσο εύρος της κίνησης, η κλινική αστάθεια παρουσιάζεται στο τελικό εύρος της κίνησης. Η αστάθεια γίνεται εμφανής όταν ο ασθενής έχει ανησυχία ή φόβο για υποστροφή στο τελικό εύρος κίνησης.

Η δοκιμασία απελευθέρωσης ώμου έχει ευαισθησία 81,8% και ειδικότητα 86,1% σύμφωνα με τους Hegedus et al. (2012). Η δοκιμασία απελευθέρωσης είναι μια δοκιμασία παρακολούθησης της δοκιμασίας μετεγκατάστασης και αξιολογείται ως αυτόνομη δοκιμασία με μέτρια κλινική αξία.

Για να μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε τη δοκιμή απελευθέρωσης ή έκπληξης, ο ασθενής πρέπει να έχει ανησυχία κατά τη διάρκεια της δοκιμής σύλληψης, η οποία μειώθηκε κατά τη διάρκεια του AP glide της δοκιμής μετεγκατάστασης. Η "έκπληξη" προέρχεται από την αυθόρμητη απελευθέρωση της πρόσθιας-οπίσθιας κατευθυνόμενης πίεσης στην γληνοβραχιόνιο άρθρωση. Αυτό θα πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την εκ νέου αναζωπύρωση του φόβου του ασθενούς για εξάρθρωση και υποδηλώνει θετική εξέταση. Προσέξτε να μην φέρετε το χέρι σε περαιτέρω εξωτερική στροφή ή οριζόντια απαγωγή κατά την απελευθέρωση, καθώς μπορεί να διακινδυνεύσετε πρόσθιο εξάρθρημα!

Άλλες συνήθεις δοκιμασίες για την αξιολόγηση της αστάθειας της πρόσθιας γληνοβραχιόνιας άρθρωσης είναι:

• Δοκιμή μετεγκατάστασης
• Δοκιμή σύλληψης
• Δοκιμή φορτίου και μετατόπισης

21 ΑΠΌ ΤΙΣ ΠΙΟ ΧΡΉΣΙΜΕΣ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΈΣ ΕΞΕΤΆΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΉ ΠΡΑΚΤΙΚΉ

• • Όνομα*
• • Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο*

Δ

Hegedus EJ, Goode AP, Cook CE, Michener L, Myer CA, Myer DM, Wright AA. Ποιες δοκιμασίες φυσικής εξέτασης παρέχουν στους κλινικούς γιατρούς τη μεγαλύτερη αξία κατά την εξέταση του ώμου; Επικαιροποίηση συστηματικής ανασκόπησης με μετα-ανάλυση μεμονωμένων δοκιμών. Βρετανικό περιοδικό αθλητιατρικής. 2012 Nov 1;46(14):964-78.