Ακτινογραφική ΟΑ γόνατος | Σημεία & συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας γόνατος

Η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας βασίζεται συχνά στην ακτινογραφική εικόνα του αρθρικού χώρου σύμφωνα με τα κριτήρια των Kellgren και Lawrence και όχι στα κλινικά χαρακτηριστικά. Ωστόσο, πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η ακτινογραφική απεικόνιση και το μέγεθος του πόνου και του περιορισμού που βιώνει ένας ασθενής δεν έχουν τόσο ισχυρή συσχέτιση όσο πίστευαν κάποτε. Ακόμη περισσότερο, η κεντρική ευαισθητοποίηση και οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες μπορεί να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξήγηση του ποιοι ασθενείς με ακτινολογική οστεοαρθρίτιδα βιώνουν πόνο και ποιοι όχι.

Το σύμπλεγμα των Altman et al. από το έτος 1986 έχει ευαισθησία 95% και ειδικότητα 69% για τρία από τα έξι σημεία και συμπτώματα. Με τέσσερα από τα έξι θετικά ευρήματα, η ευαισθησία μειώθηκε στο 84%, αλλά η ειδικότητα αυξήθηκε στο 89%.

Για το λόγο αυτό, το σύμπλεγμα αυτό έχει υψηλή κλινική αξία για τον αποκλεισμό ή την επιβεβαίωση της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος.

Το σύμπλεγμα περιλαμβάνει την παρουσία πόνου στο γόνατο και τα ακόλουθα έξι στοιχεία:

1. Ηλικία άνω των 50 ετών, λόγω του γεγονότος ότι ο επιπολασμός αυξάνεται με την αύξηση της ηλικίας, με κορύφωση γύρω στα 78-79 έτη.
2. Πρωινή δυσκαμψία διάρκειας μικρότερης των 30 λεπτών, η οποία αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τη διάκριση της οστεοαρθρίτιδας από τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, στην οποία η δυσκαμψία διαρκεί συνήθως περισσότερο από 30 λεπτά.
3. Τριγμοί κατά την εξέταση του εύρους κίνησης. Για να αξιολογήσετε αυτό το σημείο, μπορείτε να βάλετε τον ασθενή σας να κάτσει οκλαδόν. Είναι σημαντικό να κάνετε διάκριση μεταξύ του οστικού κρεπίσματος, το οποίο μάλλον ακούγεται σαν πόρτα που τρίζει, και του αρθρικού κρεπίσματος, το οποίο είναι το κοινό ποπ που πολλοί άνθρωποι βιώνουν από νεαρή ηλικία.
4. Ευαισθησία κατά την ψηλάφηση των οστικών ορίων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το υποχόνδρινο οστό, σε αντίθεση με τον ίδιο τον χόνδρο, είναι ιδιαίτερα νευρωμένο και μπορεί να είναι ευαίσθητο κατά την ψηλάφηση.
5. Οστική διεύρυνση της άρθρωσης του γόνατος λόγω σχηματισμού οστεοφύτων.
6. Καμία αύξηση της θερμοκρασίας, η οποία και πάλι συνήθως συνδέεται με μια ενεργή φλεγμονώδη διαδικασία όπως στη ρευματοειδή αρθρίτιδα.

21 ΑΠΌ ΤΙΣ ΠΙΟ ΧΡΉΣΙΜΕΣ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΈΣ ΕΞΕΤΆΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΉ ΠΡΑΚΤΙΚΉ

• • Όνομα*
• • Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο*

Δ

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι ακτινογραφίες από μόνες τους δεν καθορίζουν το κλινικό σύνδρομο της οστεοαρθρίτιδας, καθώς το 40% των ασθενών που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη του Altman ήταν ασυμπτωματικοί. Αυτό είναι ένα καλό μήνυμα, καθώς ανοίγει δυνατότητες για μια αποτελεσματική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει τη διαχείριση του φορτίου, την ενδυνάμωση, τις ασκήσεις κινητικότητας και, ίσως το πιο σημαντικό, την κατάλληλη εκπαίδευση του ασθενούς και την εξήγηση του τρόπου με τον οποίο οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν στην ατομική εμπειρία πόνου του ασθενούς.

Ελέγξτε επίσης τα σημεία και τα συμπτώματα για την οστεοαρθρίτιδα του ισχίου.

Altman, R., Asch, E., Bloch, D., Bole, G., Borenstein, D., Brandt, K., ... & Wolfe, F. (1986). Ανάπτυξη κριτηρίων για την ταξινόμηση και την αναφορά της οστεοαρθρίτιδας: ταξινόμηση της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Αρθρίτιδα & Ρευματισμοί: Επίσημο περιοδικό του Αμερικανικού Κολλεγίου Ρευματολογίας, 29(8), 1039-1049.

Kim, C., Nevitt, M. C., Niu, J., Clancy, M. M., Lane, N. E., Link, T. M., ... & Guermazi, A. (2015). Συσχέτιση του πόνου στο ισχίο με ακτινογραφικές ενδείξεις οστεοαρθρίτιδας του ισχίου: μελέτη διαγνωστικών δοκιμών. Bmj, 351.