Διάγνωση παγωμένου ώμου | Πώς να αξιολογήσετε τον παγωμένο ώμο

Ο παγωμένος ώμος έχει επιπολασμό 2%-5,3% στο γενικό πληθυσμό με αιχμή στην ηλικία των 55 ετών και υψηλότερο επιπολασμό μεταξύ γυναικών ασθενών με διαβήτη και δυσλειτουργία του θυρεοειδούς και προηγούμενο επεισόδιο παγωμένου ώμου στην αντίθετη πλευρά. Τα παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά του παγωμένου ώμου είναι η αγγειογένεση στον ιστό της κάψας, η οποία προκαλεί πολλαπλασιασμό των ινών κολλαγόνου, κοκκίωση και συστολή του συμπλέγματος των συνδέσμων της κάψας. Σύμφωνα με τους Vastamäki et al. (2012), το 94% των περιπτώσεων επιλύθηκε εντός 4-36 μηνών και 15 μηνών κατά μέσο όρο. Ωστόσο, οι Wong et al. στο (2016) περιέγραψαν ότι η πλήρης επίλυση είναι αβάσιμη και γι' αυτό μπορεί να είναι απαραίτητες παρεμβάσεις για την ανάκτηση της πλήρους λειτουργίας του ώμου.

Ο δύσκαμπτος και επώδυνος ώμος αναγνωρίζεται από σημαντική και ίση απώλεια ενεργητικών και παθητικών κινήσεων του ώμου, αλλά έχει ελάχιστο πόνο στη δοκιμασία με αντίσταση. Ο ώμος μπορεί να είναι δύσκαμπτος είτε λόγω δυσκαμψίας των ιστών είτε λόγω δυσκαμψίας της άρθρωσης σε περίπτωση οστεοαρθρίτιδας, καταγμάτων ή σπάνιων κλειδωμένων εξαρθρώσεων της οπίσθιας γληνοβραχιόνιας άρθρωσης.

Για να διαγνώσετε τον παγωμένο ώμο κατά τη φυσική σας εξέταση εξετάζετε πρώτα την εξωτερική στροφή στη θέση μηδέν και τη συγκρίνετε με την άλλη πλευρά. Μπορείτε να το κάνετε αυτό σταθεροποιώντας την ωμοπλάτη με το σώμα σας και την κορακοειδή απόφυση στην πρόσθια πλευρά με το άνω χέρι σας.

Μια απώλεια της εξωτερικής στροφής τουλάχιστον 50% σε σύγκριση με την άλλη πλευρά ή λιγότερο από 30° θεωρείται θετικό εύρημα. Στη συνέχεια, το εύρος κίνησης πρέπει να μειωθεί σε τουλάχιστον δύο άλλα επίπεδα κατά τουλάχιστον 25% σε σύγκριση με την άλλη πλευρά.

Για το λόγο αυτό, έχει νόημα να ελέγξετε το καθαρό εύρος κίνησης της γληνοβραχιόνιας άρθρωσης σε απαγωγή και μπορείτε να το κάνετε αυτό με τη σταθεροποίηση της κλείδας και της ωμοπλάτης, ακολουθούμενη από την αξιολόγηση της κάμψης και πάλι με τη σταθεροποίηση της κλείδας και της ωμοπλάτης.

Σύμφωνα με μια μελέτη των Holman et al. (2015), όλοι οι ασθενείς με υποψία παγωμένου ώμου εμφάνιζαν κάποιο βαθμό ενεργού μυϊκής προστασίας. Για το λόγο αυτό, μπορεί να είναι χρήσιμη η διενέργεια της δοκιμασίας κορακοειδούς πόνου για τη διάκριση μεταξύ ενός πραγματικού και ενός ψευδοπαγωμένου ώμου.

Ένα άλλο ορθοπεδικό τεστ για τον παγωμένο ώμο είναι το Σημάδι αγκίστρωσης ώμου.

21 ΑΠΌ ΤΙΣ ΠΙΟ ΧΡΉΣΙΜΕΣ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΈΣ ΕΞΕΤΆΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΉ ΠΡΑΚΤΙΚΉ

• • Όνομα*
• • Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο*

Δ

Hollmann L, Halaki M, Haber M, Herbert R, Dalton S, Ginn K. Προσδιορισμός της συμβολής της ενεργού δυσκαμψίας στο μειωμένο εύρος κίνησης σε παγωμένο ώμο. Φυσικοθεραπεία. 2015 May 1;101:e585.

Carbone S, Gumina S, Vestri AR, Postacchini R. Δοκιμασία κορακοειδούς πόνου: ένα νέο κλινικό σημείο συγκολλητικής καψουλίτιδας του ώμου. Διεθνής ορθοπεδική. 2010 Mar;34(3):385-8.

Kelley MJ, Shaffer MA, Kuhn JE, Michener LA, Seitz AL, Uhl TL, Godges JJ, McClure PW, Altman RD, Davenport T, Davies GJ. Πόνος στον ώμο και ελλείμματα κινητικότητας: συγκολλητική καψουλίτιδα: κατευθυντήριες γραμμές κλινικής πρακτικής που συνδέονται με τη διεθνή ταξινόμηση της λειτουργικότητας, της αναπηρίας και της υγείας από το Ορθοπεδικό Τμήμα της Αμερικανικής Ένωσης Φυσικοθεραπείας. Journal of orthopaedic & sports physical therapy. 2013 May;43(5):A1-31.