Ρήξη αχίλλειου τένοντα | Διάγνωση & θεραπεία
Ρήξη αχίλλειου τένοντα | Διάγνωση & θεραπεία
Εισαγωγή & Παθοφυσιολογία
Ο αχίλλειος τένοντας είναι ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος τένοντας στο ανθρώπινο σώμα. Σχηματίζεται από τους τένοντες του σόλεου και του γαστροκνήμιου μυός και 
εισέρχεται στο πέλμα. Ο τένοντας εκτίθεται σε φορτία που είναι τέσσερις έως επτά φορές το σωματικό βάρος ενός ατόμου όταν περπατά και τρέχει (Giddings et al. 2000).
Η ρήξη του αχίλλειου τένοντα συνήθως συμβαίνει κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων, όταν ασκούνται μεγάλα φορτία στον τένοντα, όπως συμβαίνει κατά την επιτάχυνση ή το άλμα (push-off). Έτσι, ο μηχανισμός του τραυματισμού μπορεί να είναι(Arner et al. 1959):
- Push-off με βάρη με εκτεταμένο γόνατο
- Ξαφνική, απρόβλεπτη ραχιαία κάμψη του αστραγάλου
- Ισχυρή ραχιαία κάμψη του πελματιαίου ποδιού
Όταν ο τένοντας ρήγνυται, αυτό συμβαίνει συνήθως μεταξύ 3-6 εκατοστών εγγύς της πτέρνας(Moon et al. 2017).
Επιδημιολογία
Οι ρήξεις του αχίλλειου τένοντα παρατηρούνται κυρίως σε αθλήματα υψηλής πρόσκρουσης και συμβαίνουν συχνότερα στον ανδρικό πληθυσμό. Μια μελέτη στη Δανία αναφέρει αύξηση από 25,95/100.000 άτομα το 1994 σε 31,13/100.000 το 2013(Ganestam et al. 2016).
Η βιβλιογραφία απαριθμεί ορισμένους παράγοντες κινδύνου που μπορεί να προδιαθέτουν ένα άτομο σε ρήξεις του αχίλλειου τένοντα(Jarvinen et al. 2005, McQuillan et al. 2005, Seeger et al. 2006, Kraemer et al. 2012)
Αυτά είναι:
- Εκφύλιση των τενόντων
- Κακή αγγείωση του τένοντα
- Χρήση κορτικοστεροειδών
- Χρήση φθοριοκινολόνης
- Προηγούμενη ετερόπλευρη ρήξη
