Dlaczego testy mogą być do kitu | Prawidłowa ocena mięśnia nadgrzebieniowego i podgrzebieniowego

Prawdopodobnie każdy z nas nauczył się testów pustej i pełnej puszki jako specjalnych testów dla mięśnia nadgrzebieniowego. Jednak badanie EMG przeprowadzone przez Boettcher i wsp. (2009a) wykazał, że test z pustą puszką i test z pełną puszką aktywują odpowiednio 9 i 8 innych mięśni wokół kompleksu barkowego w tym samym stopniu.

Niemożliwe jest całkowite odizolowanie mankietu od innych mięśni barku, ale musimy znaleźć pozycje, które lepiej ograniczają aktywność innych mięśni.
Inne badanie przeprowadzone przez Boettcher i in. (2009b) wykazał, że rotacja zewnętrzna w pozycji zerowej jest lepsza w zmniejszaniu aktywności mięśnia naramiennego, ale teraz pokażemy Ci najlepszą pozycję:

Ułożenie pacjenta w pozycji leżącej pozwala mu rozluźnić mięśnie naramienne i czworoboczne oraz jeszcze bardziej aktywować mięśnie nadgrzebieniowe i podgrzebieniowe. Odwróć ramię do 90° i zegnij łokieć do 90° i zastosuj opór w nadgarstku Oznacza to również, że niemożliwe jest odizolowanie mięśnia nadgrzebieniowego od mięśnia podgrzebieniowego.

21 NAJBARDZIEJ PRZYDATNYCH TESTÓW ORTOPEDYCZNYCH W PRAKTYCE KLINICZNEJ

• • Nazwa*
• • Email*

Δ

Inne powszechne testy do oceny zespołu uderzenia podbarkowego to:

• Test Hawkinsa-Kennedy'ego
• Neer Test
• Pełny test puszki
• Znak bolesnego łuku

Boettcher, C. E., Ginn, K. A., & Cathers, I. (2009). Testy "pustej puszki" i "pełnej puszki" nie aktywują selektywnie mięśnia nadgrzebieniowego. Journal of Science and Medicine in Sport, 12(4), 435-439.

Boettcher, C. E., Ginn, K. A., & Cathers, I. A. N. (2009). Jakie jest optymalne ćwiczenie na wzmocnienie mięśnia nadgrzebieniowego? Medycyna i nauka w sporcie i ćwiczeniach, 41(11), 1979-1983.