Test chodu w długim rozkroku | Ischiofemoral Hip Impingement (IFI)

Ból tylnej części stawu biodrowego pozostaje wyzwaniem dla klinicystów. Poniższa grafika pochodzi z artykułu Gomez-Hoyos i in. (2018) przedstawia przegląd możliwych konkurencyjnych diagnoz:

Jak widać, diagnostyka różnicowa w tylno-bocznym obszarze biodra nie jest taka prosta.

W 1977 roku ischiofemoral impingement, w skrócie IFI, został po raz pierwszy opisany przez Johnsona i nadal pozostaje sporną jednostką. W przeciwieństwie do uderzenia udowo-panewkowego, które znasz z CAM i deformacji szczypiec, IFI jest pozastawową formą uderzenia.  Torriani i in. (2009) zdefiniowali ten zespół jako zmniejszenie przestrzeni kulszowo-udowej między kością kulszową boczną a krętarzem mniejszym oraz zmniejszenie przestrzeni mięśnia czworogłowego uda między krętarzem mniejszym a bliższymi ścięgnami podkolanowymi.

Pacjenci często skarżą się na ból podczas chodzenia przy długich krokach. Ból jest odczuwany bocznie od kości kulszowej podczas fazy chodu z wyprostowanym biodrem, w której krętarz mniejszy pociera boczną granicę kości kulszowej lub początek ścięgna mięśnia półbłoniastego. Niektórzy pacjenci skarżą się również na promieniujący ból w dół ipsilateralnej nogi, który może być wywołany uwięźnięciem nerwu kulszowego w przestrzeni kulszowo-udowej.

Gómez-Hoyos i in. (2016) ocenili dokładność testu chodu długim krokiem i stwierdzili czułość na poziomie 95% i swoistość na poziomie 84% w diagnozowaniu rwy kulszowo-udowej. Złotym standardem, który zastosowali, było połączenie bólu tylnej części biodra, nieprawidłowych wyników MRI, w tym zmniejszonej przestrzeni kulszowo-udowej lub przestrzeni mięśnia czworogłowego uda, a także co najmniej 60% zmniejszenie bólu po operacji dekompresji. Jest to jedyne jak dotąd badanie, które zostało przeprowadzone w sposób retrospektywny, co mogło spowodować pominięcie pacjentów, którzy nie zostali poddani iniekcji lub operacji. Ponadto w badaniu nie określono wiarygodności wewnątrz- lub międzyobserwacyjnej tego testu. Z tego powodu wartość kliniczna tego testu pozostaje na razie wątpliwa.

Aby wykonać test, poproś pacjenta o chodzenie dłuższymi krokami.  Oczekuje się, że długi krok spowoduje uderzenie między krętarzem mniejszym a kością kulszową boczną podczas końcowego wyprostu biodra. Następnie pacjent jest proszony o ponowne chodzenie krótszymi krokami, aby uniknąć maksymalnego wyprostu biodra. Wyniki tego testu uznaje się za pozytywne, jeśli ból tylny jest odtwarzany bocznie do kości kulszowej podczas wyprostu przy długich krokach, podczas gdy ból ustępuje podczas chodzenia krótkimi krokami.

21 NAJBARDZIEJ PRZYDATNYCH TESTÓW ORTOPEDYCZNYCH W PRAKTYCE KLINICZNEJ

• • Nazwa*
• • Email*

Δ

Innym testem ortopedycznym, który ocenia uderzenie biodra kulszowo-udowego, jest test uderzenia biodra kulszowo-udowego.

Gómez-Hoyos, J., Martin, R. L., Schröder, R., Palmer, I. J., & Martin, H. D. (2016). Dokładność 2 testów klinicznych na obecność rwy kulszowo-udowej u pacjentów z bólem tylnej części stawu biodrowego i rozpoznaniem potwierdzonym endoskopowo. Artroskopia: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery, 32(7), 1279-1284.

Johnson, K. A. (1977). Uderzenie krętarza mniejszego w kość kulszową po całkowitej endoprotezoplastyce stawu biodrowego. Opis trzech przypadków. JBJS, 59(2), 268-269.

Gómez-Hoyos, J., Martin, R. L., & Martin, H. D. (2018). Przegląd aktualnych koncepcji: ocena i leczenie bólu tylnej części stawu biodrowego. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 26(17), 597-609.

Torriani, M., Souto, S. C., Thomas, B. J., Ouellette, H., & Bredella, M. A. (2009). Zespół uderzenia kulszowo-udowego: jednostka z bólem biodra i nieprawidłowościami mięśnia czworogłowego uda. American journal of roentgenology, 193(1), 186-190.

Martin, H. D., Khoury, A., Schröder, R., & Palmer, I. J. (2016). Uderzenie kulszowo-udowe i zespół ścięgna podkolanowego jako przyczyny bólu tylnej części biodra: co dalej? Clinics in Sports Medicine, 35(3), 469-486.