Wprowadzenie

Pacjenci cierpiący na ból szyi często wykazują nadwrażliwość tkanek szyi i obręczy barkowej. Często zgłaszają napięte mięśnie w tym regionie. Ponieważ kilka mięśni wokół łopatki jest połączonych z szyją lub wpływa na ruch w obręczy barkowej, jest to często badany obszar. W niektórych badaniach postulowano, że upośledzona funkcja łopatki może być czynnikiem ryzyka bólu szyi. Inne badania wykazały różne wzorce orientacji obręczy barkowej u osób cierpiących na przewlekły ból szyi. W tym świetle korekta pozycji łopatki była badana wcześniej. Niektórzy doświadczyli poprawy w zakresie bólu szyi i zwiększonego zakresu ruchu szyjnego, podczas gdy inni nie. Dlatego Wannaprom i in. W 2021 r. zbadano, czy istnieją podgrupy w oparciu o wyniki repozycjonowania szkaplerza u pacjentów z bólem szyi. Okazało się, że prawie 75% badanych (którzy mieli zmienione ustawienie łopatki) pozytywnie zareagowało na repozycjonowanie łopatki. W bieżącym badaniu autorzy zbadali, czy istnieją podgrupy pacjentów z bólem szyi w oparciu o różne orientacje łopatki. Drugim celem było ustalenie, dlaczego niektórzy reagowali pozytywnie na repozycjonowanie łopatki w bólu szyi, a inni nie.

Metody

Analiza przekrojowa została przeprowadzona w ramach poprzedniego badania przeprowadzonego przez tę samą grupę badawczą. Oryginalne badanie obejmowało 144 uczestników i wykazało pozytywną reakcję u 107 po repozycjonowaniu łopatki u pacjentów z bólem szyi. Spośród tej próby 37 osób nie doświadczyło znaczącej klinicznie poprawy. W niniejszym badaniu zaproszono wszystkie osoby, które nie odpowiedziały na zmianę pozycji. Za pomocą generatora liczb losowych respondenci badania zostali wybrani w stosunku 1:1. Próba obejmowała uczestników w wieku 18-59 lat, u których występował przewlekły ból szyi (> 3 miesięcy) o nasileniu co najmniej 3/10 w skali VAS w ciągu ostatniego tygodnia i aktualnym wskaźniku niepełnosprawności szyi wynoszącym co najmniej 10/100. Ponadto mieli oznaki zmienionej pozycji łopatki.

Na początku badania wypełnili oni Indeks Niepełnosprawności Szyi i zbadano ich reakcję na repozycjonowanie łopatki. W skrócie: ból szyi i zakres ruchu rotacyjnego badano odpowiednio w 11-punktowej skali numerycznej (NRS) i za pomocą urządzenia CROM. Następnie klinicysta zmodyfikował pozycję łopatki do pozycji "bardziej anatomicznie poprawnej". Następnie ponownie oceniono ból szyi i zakres ruchu rotacyjnego. Średni wynik zmiany o co najmniej 2 punkty w skali NRS i/lub zwiększenie zakresu ruchu rotacji szyjki macicy o 7° uznano za pozytywną reakcję na repozycję łopatki w bólu szyi. Pozycja łopatki została oceniona za pomocą pomiaru 3D z markerami odblaskowymi.

Wyniki

W obecnym badaniu 58 uczestników zgodziło się wziąć udział. Spośród nich 29 zareagowało, ponieważ wcześniej doświadczyli pozytywnych wyników w zakresie bólu szyi i zakresu ruchu po repozycjonowaniu szkaplerza. Dwadzieścia dziewięć osób zostało sklasyfikowanych jako niereagujące. Próba składała się w około 60% z kobiet, które miały średnio 38 lat (+/- 10 lat). Nasilenie bólu szyi wynosiło 4,1 (+/- 0,5) w skali VAS, a wskaźnik niepełnosprawności z powodu bólu szyi wynosił 29,0 (+/-9,4).

Na podstawie pomiarów 3D zidentyfikowano dwie podgrupy. W podgrupie 1 uczestnicy wykazywali większą retrakcję obojczyka i rotację łopatki w dół. W podgrupie 2 uniesienie obojczyka było większe, a łopatka była bardziej przechylona do przodu i bardziej zrotowana do wewnątrz. Osoby z podgrupy 1 częściej zgłaszały bóle głowy i częściej odczuwały ból w górnej lub całej szyi, podczas gdy osoby z podgrupy 2 częściej zgłaszały ból w dolnej części szyi. W przypadku wszystkich innych wyników (dane demograficzne, intensywność bólu szyi, czas trwania i niepełnosprawność) podgrupy były równe.

Biorąc pod uwagę reakcję na repozycjonowanie łopatki w bólu szyi, badanie to wykazało, że 88,5% uczestników w podgrupie 1 zareagowało pozytywnie, podczas gdy 81,2% w podgrupie 2 nie.

Pytania i przemyślenia

Co możesz wywnioskować z tych wyników? Uczestnicy z przewlekłym bólem szyi, często zgłaszający bóle głowy i odczuwający większy ból w górnej części szyi mogą dobrze reagować na interwencję ukierunkowaną na zmianę położenia łopatki. W tym badaniu wykazywali oni większą rotację łopatki w dół i cofnięcie obojczyka. Może to oznaczać, że mają skrócony dźwigacz i wydłużony górny mięsień czworoboczny z osłabieniem 3 części mięśnia czworobocznego i mięśnia zębatego przedniego. Fakt, że mięsień dźwigacz przyczepia się do C1-C4 może wyjaśniać, dlaczego ci pacjenci częściej zgłaszali bóle głowy i górnej części szyi. Autorzy postulują, że może to przyczyniać się do zwiększonego obciążenia górnej części szyi.

Jak możemy pomóc w repozycji łopatki w przypadku bólu szyi? Badanie przeprowadzone w 2021 r. przez Wannaprom wyjaśniło:

"Ręczna repozycja łopatki została wykonana ipsilateralnie do najbardziej bolesnej strony szyi (rysunek 1). Uczestnicy siedzieli w pozycji wyprostowanej z rękami na udach i stopami płasko na podłodze. Intensywność bólu szyi i zakres rotacji szyjki macicy w stronę bolesną mierzono przed (nieskorygowaną), a następnie w zmodyfikowanej (skorygowanej) pozycji szkaplerza. Egzaminator (doświadczony fizjoterapeuta) najpierw obserwował, a następnie ręcznie oceniał pozycję łopatki. Następnie egzaminator wykonał ruchy korekcyjne w oparciu o tę ocenę, tj. korekcję wszelkich pozycji rotacyjnych (góra/dół, przód/tył, wewnętrzne/zewnętrzne) i translacyjnych (góra/dół, protrakcja/retrakcja). Podczas testu uczestnicy zostali poproszeni o pełne rozluźnienie mięśni obręczy barkowej i utrzymanie pozycji siedzącej bez żadnej kompensacji (np. wyprostu i rotacji klatki piersiowej)".

Jak jednak definiowana jest prawidłowa pozycja anatomiczna? Na podstawie przeglądu systematycznego przeprowadzonego przez Struyf i in. (2014), łopatka powinna być wewnętrznie obrócona o około 40° w stosunku do płaszczyzny czołowej i przechylona do przodu o około 10°. Przyśrodkowa granica łopatki powinna być równoległa do kręgosłupa piersiowego. To normalne, że dominująca łopatka znajduje się nieco niżej i dalej od kręgosłupa niż łopatka niedominująca. Górny kąt łopatki leży na wysokości T3-T4, a dolny kąt łopatki na wysokości T7-T8-T9 lub T10. W badaniu przeprowadzonym przez Wannaprom zastosowano następującą procedurę w celu określenia pozycji anatomicznej:

"Pozycja neutralna została zdefiniowana jako łopatka znajdująca się równolegle do kręgosłupa w odległości około 2 cali od linii środkowej klatki piersiowej, między drugim a siódmym żebrem, obrócona do przodu (w pobliżu 30◦), lekko pochylona do dołu i do boku, bez uwypuklenia kąta łopatki i granicy".

 

Jak widzisz, nie ma jednej prawidłowej pozycji. Co więcej, nie każda osoba ze zmienioną pozycją łopatki odczuwa dolegliwości ze strony szyi/ramienia, a sama zmieniona pozycja łopatki nie jest patologiczna. Ta repozycja łopatki w bólu szyi może być zatem istotna tylko u osób wykazujących dobrą odpowiedź: zwiększenie zakresu ruchu rotacji i / lub zmniejszenie nasilenia bólu.

Należy zauważyć, że w badaniu tym wykorzystano pomiary 3D w celu określenia orientacji obojczyka i łopatki. Nie jest to oczywiście dostępne w praktyce klinicznej i byłoby zbyt czasochłonne. Aby ocenić orientację w praktyce klinicznej, wizualna obserwacja obserwacji statycznych i półdynamicznych została uznana za wiarygodną w przeglądzie Struyf i in. (2014). Innym przydatnym pomiarem statycznym była odległość wyrostka barkowego od ściany. Inklinometria dla rotacji w górę jest kolejną niezawodną metodą pomiaru dynamicznego ruchu łopatki. W badaniu tym wykorzystano jednak tylko pomiary statyczne.

Porozmawiaj ze mną

Dobrym aspektem tego badania było to, że dostarczyło ono wielu szczegółów, które są potrzebne do odtworzenia tej próby. Interesujące byłoby sprawdzenie, co randomizowane, kontrolowane badania wykazały na temat repozycji szkaplerza w bólu szyi. W badaniu tym znaleziono 2 podgrupy pacjentów z bólem szyi w oparciu o różne orientacje łopatki, ale co ważne, podgrupy nie wykazywały różnic w danych demograficznych, nasileniu bólu szyi, czasie trwania i niepełnosprawności. Możemy więc założyć, że ludzie byli dość jednorodni, z wyjątkiem ich anatomicznie różnych orientacji w obręczy barkowej i lokalizacji bólu szyi. Podgrupy te zostały zidentyfikowane na podstawie dużych rozmiarów efektów.

Ponadto badanie oparło wymaganą wielkość próby na minimum wymaganym do analizy skupień. Przed wykonaniem pomiarów 3D pozycji łopatki i obojczyka przeanalizowano 8 uczestników w celu zbadania wiarygodności tej procedury. Współczynniki korelacji wewnątrzklasowej wykazały doskonałe wartości w zakresie od 0,81 do 0,94.

Wiadomości do domu

W badaniu tym zidentyfikowano 2 odrębne podgrupy pacjentów z przewlekłym bólem szyi na podstawie pomiarów 3D orientacji łopatki. Grupa, która miała większą rotację łopatki w dół i retrakcję obojczyka, reagowała na repozycję łopatki, podczas gdy ci, którzy mieli większe uniesienie obojczyka i rotację wewnętrzną oraz pochylenie łopatki do przodu, nie reagowali na repozycję łopatki w bólu szyi. Co więcej, osoby, u których wystąpiła odpowiedź, odczuwały większy ból górnej części szyi i bóle głowy, podczas gdy osoby, u których nie wystąpiła dobra odpowiedź, odczuwały większy ból dolnej części szyi. Może to odgrywać ważną rolę w wyborze opcji leczenia u tych pacjentów.

Odniesienie

Wannaprom N, Jull G, Treleaven J, Warner MB, Kamnardsiri T, Uthaikhup S. Pomiar 3D orientacji obojczyka i łopatki: Związek z charakterystyką kliniczną i reakcją na repozycję łopatki u pacjentów z bólem szyi. Musculoskelet Sci Pract. 2022 Dec; 62:102656. doi: 10.1016/j.msksp.2022.102656. Epub 2022 Aug 14. PMID: 36030756.