Wprowadzenie

Uderzającym odkryciem w przypadku zerwania ścięgna stożka rotatorów jest brak korelacji między rozmiarem i rodzajem zerwania, które towarzyszy bólowi i deficytom funkcjonalnym, których może doświadczyć pacjent. Czasami masywne rozdarcia nie powodują żadnych dolegliwości, podczas gdy małe rozdarcia mogą powodować znaczną niepełnosprawność i ból. Kontekst biopsychospołeczny może odgrywać dużą rolę w doświadczaniu bólu, jak wykazano we wcześniejszych badaniach. W badaniu tym sprawdzono, czy cierpienie psychiczne jest związane z bólem i funkcjonowaniem barku u pacjentów z różnymi rodzajami zerwania mankietu rotatorów. W ten sposób oceniono rokowanie dla częściowych naderwań, naderwań o małej i średniej grubości oraz naderwań o dużej i masywnej grubości.

Metody

W tym retrospektywnym badaniu przekrojowym uwzględniono uczestników, u których zaplanowano artroskopową naprawę mankietu rotatorów. Wypełnili oni 11-punktowy kwestionariusz OSPRO na początku badania. Narzędzie to zapewnia ocenę czynników psychospołecznych, które występują jako żółte flagi. Jest on przeznaczony do użytku przez fizjoterapeutów ortopedycznych, którzy chcą oszacować wyniki kilku indywidualnych kwestionariuszy psychologicznych (na przykład Kwestionariusza Zdrowia Pacjenta i Kwestionariusza Przekonań o Unikaniu Strachu) bez konieczności angażowania pacjenta w wypełnianie całego instrumentu.

Zbadano związek między kwestionariuszem OSPRO a ocenianymi przez pacjentów skalami VAS, Single Assessment Numeric Evaluation (SANE) i American Shoulder and Elbow Surgeons Standardized Shoulder Assessment Form (ASES). Pacjenci zostali następnie podzieleni na warstwy na podstawie ciężkości naderwania mankietu rotatorów na naderwania o częściowej grubości, naderwania o małej i średniej grubości oraz duże i masywne naderwania o pełnej grubości.

Wyniki

Do badania włączono łącznie 84 uczestników z naderwaniem stożka rotatorów. Trzydzieści dziewięć miało rozdarcie częściowej grubości, 20% małe lub średnie rozdarcie pełnej grubości, a 41% duże lub masywne rozdarcie pełnej grubości.

Na początku badania nie było różnic w wynikach zgłaszanych przez pacjentów, wynikach OSPRO ani między 3 warstwami nasilenia łez. Wyniki ujawniły kilka słabych lub bardzo słabych korelacji, z wyjątkiem przekonań o unikaniu strachu przed aktywnością fizyczną i wyniku ASES. Ta ujemna korelacja oznacza, że wyższe poziomy unikania strachu przed aktywnością fizyczną skutkują niższymi, a tym samym gorszymi wynikami ASES.

Pytania i przemyślenia

Autorzy wykorzystali kwestionariusz OSPRO do określenia poziomu stresu doświadczanego przez uczestników. Jednak związek między wynikami OSPRO a bólem i funkcją barku nie jest jeszcze zrozumiały. OSPRO występuje w 3 formach: 17 elementów, 10 elementów i 7 elementów z minimalną dokładnością odpowiednio 85%, 81% i 75% do identyfikacji żółtych flag. Autorzy tego badania wspomnieli o wypełnieniu 11-punktowego kwestionariusza. Wydaje mi się, że byłaby to 10-elementowa wersja OSPRO. Daje to 75% dokładność identyfikacji żółtych flag. Zastanawiam się tylko, dlaczego nie wypełnili wersji 17-pytaniowej, ponieważ wypełnienie 6 dodatkowych pytań prowadzi do większej pewności co do wyników.

Interesujące w tym badaniu jest to, że nie było znaczących różnic w wynikach zgłaszanych przez pacjentów w 3 warstwach nasilenia łez. Jeszcze bardziej interesujące było to, że badanie nie wykazało znaczących różnic w cierpieniu psychicznym związanym z bólem (mierzonym za pomocą OSPRO) w 3 warstwach nasilenia łez.

Autorzy stwierdzili, że przedoperacyjne cierpienie psychiczne było silniejszym czynnikiem predykcyjnym słabej funkcji barku i bólu niż nasilenie zerwania mankietu rotatorów u pacjentów poddawanych artroskopowej naprawie mankietu rotatorów. Należy jednak zauważyć, że jest to silny predyktor funkcji barku i bólu odczuwanego przed artroskopią, ponieważ kwestionariusz ASES został wypełniony przed operacją. Badanie to nie może zatem dać żadnych prognoz dotyczących wyników pooperacyjnych.

Jaki jest wpływ dotkniętego ramienia? Na przykład samozatrudniony pracownik budowlany z dominującym łzawieniem bocznym może odczuwać większy dyskomfort psychiczny z powodu obciążenia, jakie stanowi ono dla jego zdolności do wykonywania pracy.

Porozmawiaj ze mną

Ze względu na przekrojowy charakter badania, nie może ono odpowiedzieć na pytanie, czy cierpienie psychiczne jest przyczyną bólu i ograniczonej funkcji barku u osób z naderwaniem stożka rotatorów. Nie daje wyjaśnienia przyczynowego, ale może uchwycić istotne informacje, które można następnie zbadać. Na przykład, dzięki wynikom tego badania wiemy teraz, że samo nasilenie naderwania mankietu rotatorów może nie być najlepszym predyktorem zakresu odczuwanego bólu. Raczej rozważenie osoby z naderwaniem stożka rotatorów jako całości powinno dać dokładniejszą prognozę poziomu bólu i funkcji barku, niż tylko samego naderwania.

Projekt badania był retrospektywnym badaniem przekrojowym. W badaniach retrospektywnych może brakować ważnych informacji, a wyniki mogą być nieobiektywne. Z drugiej strony badania przekrojowe wykorzystują informacje z jednego konkretnego momentu w czasie i nie mogą badać wpływu zmiennych zakłócających, takich jak wiek, pochodzenie osobiste lub warunki badania. Daje to obraz osób, które w tym czasie miały zostać poddane operacji artroskopowej w danej lokalizacji. Informacje, których mi brakowało, były powodem wyboru artroskopowej naprawy. Czy byli operowani z powodu pogorszenia funkcji barku, bólu, czy po prostu z powodu naderwania? Z pewnością zrozumiałbym, że niektórzy z tych pacjentów byliby przygnębieni, wiedząc, że zostaną poddani operacji.

Co ważne, pacjenci musieli wypełnić kwestionariusze przed wizytą u chirurga. Mogło to doprowadzić do przeszacowania odpowiedzi. Badanie wykazało, że pacjenci poszukujący artroskopowej naprawy wydają się mieć elementy negatywnego nastroju lub niskiego zaufania do rehabilitacji. W związku z tym mogą zgłaszać wyższy poziom niepełnosprawności i bólu. Jednak zaufanie do rehabilitacji nie było mierzone bezpośrednio, więc byłbym raczej ostrożny, używając tego stwierdzenia.

Co ważne, wyników nie można uogólnić na wszystkie łzy mankietu rotatorów, ponieważ badanie to obejmowało tylko uczestników, którzy już mieli zostać poddani artroskopowej naprawie.

Wiadomości do domu

Biorąc pod uwagę, że nie tylko sam stopień zerwania ścięgna stożka rotatorów może przewidywać czyjś ból barku i upośledzenie funkcji, interesujące byłoby zobiektywizowanie tego, jak bardzo ktoś jest zestresowany. Może to dać wyobrażenie o rokowaniach pacjentów poddawanych artroskopii z powodu naderwanego mankietu rotatorów. Badanie to wykazało, że wyższy poziom unikania strachu był skorelowany z niższym wynikiem ASES, co oznacza większy ból i niepełnosprawność. Cierpienie psychiczne obejmuje więcej niż tylko unikanie strachu, ale w tym badaniu był to jedyny czynnik, który był umiarkowanie związany z kwestionariuszem ASES dotyczącym wyników zgłaszanych przez pacjentów.

Odniesienie

Okafor, C., Levin, J. M., Boadi, P., Cook, C., George, S., Klifto, C., & Anakwenze, O. (2023). Cierpienie psychiczne związane z bólem jest silniej związane z bólem i funkcjonowaniem barku niż ciężkość zerwania u pacjentów poddawanych naprawie mankietu rotatorów. JSES International, 7(4), 544-549.