Wprowadzenie

Ból szyi i ramion jest drugim najczęściej występującym schorzeniem układu mięśniowo-szkieletowego. Opublikowano różne interwencje mające na celu zmniejszenie bólu i poprawę funkcjonowania głównie pracowników biurowych. Interwencje takie jak trening oporowy i aerobowy wydają się być skuteczne. Jednak mechanizmy pozostają nieuchwytne. Celem tego badania było określenie zależności dawka-odpowiedź między częstotliwością treningu oporowego a łagodzeniem bólu u pracowników biurowych.

Metody

Autorzy planowali wykryć efekt o wielkości 0,3 przy 80% mocy. Potrzebnych było czternastu uczestników. Przed rozpoczęciem jakiejkolwiek interwencji uczestnicy musieli przejść ośmiotygodniowy okres kontrolny po przeprowadzeniu podstawowych testów wyników. Po jego zakończeniu badani zostali przydzieleni do 10-minutowej grupy treningowej (TG10) lub 20-minutowej grupy treningowej (20TG). Cztery ćwiczenia miały być wykonywane w czterech seriach, codziennie lub dwa razy dziennie. Uczestnicy zostali poinstruowani, aby zwiększyć intensywność (dostosowując rurkę) do 12-15RM w ciągu pierwszych czterech tygodni. Następnie intensywność została zwiększona do 8-10RM.

Głównym kryterium oceny było ogólne natężenie bólu w wizualnej skali analogowej (VAS). Pomiarami drugorzędnymi były najgorszy ból, jakość życia związana ze zdrowiem (HRQL) i dwa pomiary siły (wzruszanie ramionami, wiosłowanie w pozycji siedzącej).

Wyniki

Wyniki nie zmieniły się po ośmiotygodniowym okresie kontrolnym. Po zakończeniu interwencji nie wykryto żadnych różnic między grupami szkoleniowymi. To skłoniło autorów do połączenia grup w celu dalszej analizy. Ogólny i najgorszy ból zmniejszyły się odpowiednio o 25% i 43% w stosunku do wartości wyjściowych. HRQL poprawiła się o 10,6% i nie zaobserwowano różnic w odniesieniu do miar siły.

Pytania i przemyślenia

Pojawia się coraz więcej badań dotyczących ćwiczeń wzmacniających w przypadku bólu szyi i ramion. Różni badacze badali reaktywność na dawkę z mieszanymi wynikami. Możemy podać kilka różnych wyjaśnień braku wpływu na tych pacjentów. Po pierwsze, nie wiemy, czy istnieje coś takiego jak reaktywność na dawkę w tej podgrupie pacjentów.

Załóżmy, że tak; czy badanie było wystarczająco duże, aby wykryć te prawdopodobnie niewielkie różnice? Do badania włączono 27 osób, u których średni ogólny ból w skali VAS wynosił 2/10. To niewiele. Prawdopodobnie będziesz potrzebować więcej osób, aby uzyskać odpowiedzi na dawki.

Co powiesz na ćwiczenia? Wydają się w porządku. Chociaż można argumentować, że mogą one nie być "specyficzne" dla szyi. Oczywiście, są w nim ćwiczenia, które w dość dużym stopniu ćwiczą pułapki - ale to wszystko. Brak rotacji, zgięcia lub wyprostu odcinka szyjnego kręgosłupa, tylko "neutralny". Bawię się tutaj w adwokata diabła (jak wszyscy powinniśmy czytać artykuł). Widzisz, do czego zmierzam. Ponadto krzywa oporu jest inna dla rur w porównaniu do wolnych ciężarów. Możemy argumentować, że wystarczająca intensywność i/lub objętość jest trudna do określenia za pomocą rurki.

Mówiąc o intensywności, czy ćwiczenia były wystarczająco intensywne? Badacze dążyli do osiągnięcia 12-15RM w pierwszych czterech tygodniach, a następnie do zwiększenia intensywności do 8-10RM. Prawdopodobnie zauważyłeś w klinice, że pacjenci notorycznie źle radzą sobie z szacowaniem liczby powtórzeń w rezerwie. Każdy fizjoterapeuta zna pacjenta, który mówi: "Nie mogę zrobić więcej powtórzeń", a ty prosisz go o zrobienie pięciu powtórzeń i udaje mu się.

Czy były one wystarczająco intensywne? Nie wiemy. Czy potrzebujemy takiej intensywności? Być może.

Naukowcy przetestowali również poprawę siły, ale żadna nie została znaleziona. Czy testy były nieprawidłowe dla wykonywanych ćwiczeń? Czy intensywność była niewystarczająca? Czy była to kombinacja? Jak zwykle więcej pytań niż odpowiedzi.

Czy była to odpowiednia grupa? Jak możesz zobaczyć w artykule, średni wynik VAS dla tych pacjentów wynosił 2/10. Obaj możemy się zgodzić, że to niewiele. Być może ten program ćwiczeń okazałby się bardziej skuteczny w podgrupie z większym bólem. Może tam bylibyśmy w stanie znaleźć odpowiedź na dawkę. Nie wiemy, ale może tak być.

Porozmawiaj ze mną

Niniejsze badanie ma kilka ograniczeń oprócz tych wymienionych powyżej, głównie z punktu widzenia statystyk i metodologii. Po pierwsze, mały rozmiar próby. Badanie miało moc do wykrycia efektu o wielkości 0,3, pochodzącego z badania badającego klinicznie istotne różnice w skali VAS u dzieci. Jednak bycie zasilanym dla tej miary wyniku nie oznacza, że mogą one uzasadniać wiele punktów pomiarowych i różne wyniki. W przypadku niektórych - ale nie wszystkich - testów skorygowano błędy typu 1 przy użyciu poprawki Bonferroniego.

Badanie było w stanie wykryć 25% zmniejszenie bólu, co brzmi jak dużo. Jednak średni wynik w skali VAS dla bólu ogólnego wynosił 20/100, co oznacza, że 25% to tylko około 5/100 różnicy. Czy byłbyś szczęśliwy, gdyby twój ból był o 0,5/10 mniejszy po 8 tygodniach ciężkiej pracy? To samo dotyczy "najgorszego bólu" - spadek o 43%, z 35/100 do 20/100. Poprawa zaobserwowana w tym artykule w ciągu ośmiotygodniowego kursu może równie dobrze wynikać z kontekstu lub regresji do średniej.

Podsumowując, jak zwykle potrzebne są dalsze badania na większych próbach.

Wiadomości do domu

• Naukowcy nie byli w stanie zmierzyć zależności dawka-odpowiedź
• Potrzebne są wysokiej jakości badania, aby odpowiedzieć na postawione pytanie
• Trening oporowy może być skuteczny w tej grupie

Odniesienie

Saeterbakken, A. H., Makrygiannis, P., Stien, N., Solstad, T. E. J., Shaw, M., Andersen, V., & Pedersen, H. (2020). Dawka-odpowiedź treningu oporowego w łagodzeniu bólu szyi i ramion: badanie interwencyjne w miejscu pracy. BMC sports science, medicine & rehabilitation, 12, 8.