Ellen Vandyck
Kierownik ds. badań
Niniejszy artykuł miał na celu zbadanie trafności prognostycznej wcześniej opracowanego klinicznego narzędzia prognostycznego (PRIS) do identyfikacji pacjentów z ryzykiem nawrotu niestabilności po zwichnięciu barku w ciągu 1 roku po pierwszym urazowym zwichnięciu przedniego stawu barkowego (FTASD). Autorzy postawili hipotezę, że ich narzędzie będzie miało wysoką specyficzność, czułość i trafność predykcyjną.
Kwalifikujący się pacjenci byli w wieku 16-40 lat, mieli FTASD zarejestrowany przez korporację rządową odpowiedzialną za administrowanie urazami bez winy i mieszkali w Nowej Zelandii. Badanie RX było konieczne, aby wykluczyć inne patologie barku i potwierdzić, że przednie zwichnięcie barku jest lub było obecne i zostało zredukowane (poprzez przyłożenie siły zewnętrznej).
Zbadano zdolność predykcyjną, zdolność dyskryminacyjną, kalibrację i ogólną dokładność.
Wyniki wskazały, że 76% populacji walidacyjnej nie miało nawracających zdarzeń niestabilności w ciągu 1 roku po FTASD. Narzędzie PRIS osiągnęło następujące wartości:
Niektóre aspekty zagrażają wewnętrznej ważności narzędzia. Chociaż wyniki są wyraźnie opisane, nie są one obiektywnie mierzone (wyniki uzyskano poprzez rozmowy telefoniczne). Niektóre czynniki prognostyczne (takie jak okres unieruchomienia lub samodzielnie zgłaszana hipermobilność) mogą podlegać stronniczości lub interpretacji. Co więcej, czynniki prognostyczne zostały zmierzone w ciągu 12 tygodni po FTASD, co sprawia, że prawdopodobnie nie wszyscy pacjenci byli mierzeni w podobnym punkcie czasowym. Nie podano informacji na temat sposobu obsługi brakujących danych, podobnie jak nie podano informacji na temat wybranej procedury analizy regresji logistycznej.
Pomimo wykonania istotnego kroku w rozwoju modelu predykcyjnego, narzędzie PRIS nie spełniło swojego celu identyfikacji osób zagrożonych nawracającą niestabilnością barku. Chociaż autorzy stwierdzają, że PRIS może przewidzieć, kto nie będzie miał nawracającej niestabilności w ciągu jednego roku po FTASD, nie było to głównym celem tego badania, a zatem wniosek ten należy traktować z ostrożnością. Jednak narzędzie to, w połączeniu z dokładnym badaniem klinicznym, może zapewnić fizjoterapeutom wskazanie osób niezagrożonych nawrotem niestabilności w krótkim okresie, które można leczyć zachowawczo.
Popraw swoje Kliniczne uzasadnienie zaleceń dotyczących ćwiczeń u osób aktywnych z bólem barku z Andrew Cuffem i Poznaj diagnostykę kliniczną i postępowanie z analizą przypadku golfisty z Thomasem Mitchellem