Wprowadzenie

Celem tego badania było znalezienie czynników przewidujących poprawę w zaburzeniach skroniowo-żuchwowych. Znalezienie czynników związanych z wynikami leczenia jest istotne, ponieważ może to pomóc w wyborze najlepszego leczenia. Skuteczność interwencji terapii manualnej w leczeniu zaburzeń skroniowo-żuchwowych została wcześniej wykazana w kilku badaniach. Zazwyczaj poprawy objawów bólowych można oczekiwać w ciągu miesiąca. Nie wiadomo jednak, które metody leczenia są lepsze, dlatego niniejsze badanie, które ocenia predyktory dobrych wyników po terapii manualnej, może pomóc w podjęciu decyzji, czy zdecydować się na terapię manualną u danego pacjenta.

Metody

Aby dowiedzieć się, które czynniki przewidują poprawę w zaburzeniach skroniowo-żuchwowych, przeprowadzono prospektywne obserwacyjne badanie kohortowe we włoskim szpitalu dentystycznym. Kwalifikowali się dorośli w wieku od 18 lat, u których zdiagnozowano zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego zgodnie z kryteriami DC/TMD. W ciągu ostatnich 6 miesięcy nie otrzymali oni interwencji w związku ze swoim zaburzeniem.

Fizjoterapeuta niezależnie ocenił każdego uczestnika na początku badania i po miesiącu. W tym okresie przeprowadzono cztery 20-30-minutowe sesje terapii manualnej z częstotliwością 1 na tydzień. Techniki terapii manualnej były ukierunkowane na stawy skroniowo-żuchwowe, mięśnie skroniowe, mięśnie żwacze, mięśnie skrzydłowe i mięśnie nadgnykowe. Sesje te były prowadzone przez 2 fizjoterapeutów, którzy mieli ponad 5-letnie doświadczenie w leczeniu zaburzeń skroniowo-żuchwowych i przeszli specjalne szkolenie.

Intensywność bólu była głównym wynikiem zainteresowania i była oceniana w skali VAS dla bieżącego bólu, średniego bólu i najgorszego bólu w ciągu ostatniego tygodnia. Minimalna klinicznie istotna różnica wynosiła 30%, a poprawę poniżej tego poziomu uznano za słabe wyniki.

Wyniki

W sumie zrekrutowano 120 uczestników, a 90 z nich ukończyło całe badanie. Dwóch z rezygnujących zaczęło przyjmować NLPZ, 1 został przeniesiony do pracy, a 9 musiało odwołać swój udział z powodu ograniczeń w podróżowaniu związanych z COVID.

Następujące czynniki mogą być wykorzystane do przewidywania poprawy w zaburzeniach skroniowo-żuchwowych zgodnie z modelem predykcyjnym: ból podczas otwierania ust, centralna sensytyzacja mierzona za pomocą CSI, oczekiwania dotyczące leczenia i liczba lokalizacji bólu. Według autorów, predyktory te wykazały wysoką wyjaśnioną wariancję (R2 = 64%) i dyskryminację (AUC = 0,90).

Czynniki predykcyjne zostały wykorzystane do opracowania narzędzia przesiewowego, które zostało skonstruowane jako nomogram. Wskazując wyniki oceny wyjściowej, można obliczyć prawdopodobieństwo dobrego wyniku u pacjenta, który zastosuje się do interwencji.

Pytania i przemyślenia

Jak więc to narzędzie może pomóc w przewidywaniu poprawy w zaburzeniach skroniowo-żuchwowych? Poniższy cytat wyjaśnia:

"Jeśli pacjent zgłosi pozytywne oczekiwania dotyczące leczenia MT, otrzyma 33 punkty za ten predyktor. Wynik ten jest obliczany poprzez wybranie odpowiedniej wartości bazowej dla predyktora (w tym przypadku: "Tak") i określ odpowiadające im punkty na linii "Punkty" w górnej części wykresu. Wartość "Całkowita liczba punktów predyktora" można uzyskać, jeśli ten sam proces zostanie powtórzony dla każdego predyktora, a każdy wynik zostanie zsumowany. Następnie rysowana jest pionowa linia od linii "Całkowita liczba punktów predykcyjnych" do linii "Prawdopodobieństwo dobrego wyniku" w dolnej części wykresu, aby oszacować prawdopodobieństwo dobrego wyniku".

Sam wykres jest nieco trudny do odczytania, ponieważ linia punktów nie jest tak wyraźnie wyświetlana. Może to jednak pomóc w prognozowaniu, aby dać ci wyobrażenie o tym, czy terapia manualna może być wartościowa dla tego pacjenta. Możesz zauważyć, że wysoki wynik CSI (wskazujący na obecność centralnej sensytyzacji), wraz z negatywnymi oczekiwaniami dotyczącymi leczenia i większym bólem przy otwieraniu ust niż 2/10, doprowadzi do dobrego wyniku na poziomie poniżej 10%. Rzeczywiście, u pacjentów z komponentem centralnej sensytyzacji można oczekiwać lepszych wyników, gdy weźmie się pod uwagę ich kontekst biopsychospołeczny, zamiast skupiać się wyłącznie na kwestiach biomechanicznych. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, sugeruję, abyś rozważył udział w kursie Jo Nijsa! Szczególnie interesujące jest to, że zamiast stosować standardowe leczenie, w badaniu tym próbowano spersonalizować leczenie i chociaż w badaniu tym nie badano skuteczności leczenia, zdecydowanie zachęcam do tego sposobu opieki!

Porozmawiaj ze mną

Wybór możliwych predyktorów opierał się na wcześniejszych badaniach w obszarze skroniowo-żuchwowym, ale wybrano szersze predyktory ze zmienionej modulacji bólu w zaburzeniach mięśniowo-szkieletowych. Zestaw predyktorów, które zostały uwzględnione w badaniu, obejmował zatem szeroką gamę możliwych czynników w środowisku biopsychospołecznym. Jest to szczególnie ważne, ponieważ obecnie wiemy, że dolegliwości mięśniowo-szkieletowe mają nie tylko przyczynę biomedyczną, a fakt, że wybrano szeroki zakres możliwych czynników, jest bardzo pouczający.

Przewidywanie poprawy w zaburzeniach skroniowo-żuchwowych jest możliwe przy użyciu dostarczonego nomogramu. Należy jednak zauważyć, że badana próba składała się z osób uczęszczających do kliniki stomatologicznej i może nie być bezpośrednio uogólniana na pacjentów kierowanych na fizjoterapię. Patrząc na te wyniki, należy pamiętać, że czynniki przewidujące poprawę w zakresie zaburzeń skroniowo-żuchwowych zostały zidentyfikowane i przetestowane na tej samej próbie. Byłoby lepiej, gdyby model predykcyjny został przetestowany na nowej próbie pacjentów. Można to jednak zrobić, a optymalnie byłoby, gdyby ta nowa populacja składała się z osób z szerokim spektrum zaburzeń skroniowo-żuchwowych.

Model przeszedł kilka testów, w ramach których sprawdzono wieloliniowość, walidację krzyżową i walidację wewnętrzną. Wskaźnik Hosmera-Lemeshowa był nieistotny, co pokazuje, że model ten jest dobrze dopasowany. Model miał stosunkowo dobrą wyjaśnioną wariancję, co oznacza, że model może w dużej mierze wyjaśnić obserwowane rozproszenie danych. Jednak po przeprowadzeniu wewnętrznej walidacji wyjaśniona wariancja spadła do 40%, co nie jest tak pozytywne. Jestem ciekaw, jak ten model predykcyjny sprawdziłby się w przypadku niepowiązanej grupy osób.

Wiadomości do domu

To badanie kohortowe daje interesujący wgląd w czynniki predykcyjne bólu po terapii manualnej zaburzeń skroniowo-żuchwowych. Terapia była prowadzona poprzez rozumowanie kliniczne, co stanowi powszechną praktykę. Opracowano nomogram w celu określenia prawdopodobieństwa powodzenia terapii manualnej w leczeniu zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego. Oceniając ból podczas otwierania ust, wrażliwość centralną mierzoną za pomocą CSI, oczekiwania dotyczące leczenia i liczbę lokalizacji bólu, możesz uzyskać wyobrażenie o prawdopodobieństwie dobrego wyniku. Należy to teraz zweryfikować na niepowiązanej próbce, aby określić wartość kliniczną modelu predykcyjnego.

Odniesienie

Asquini G, Devecchi V, Borromeo G, Viscuso D, Morato F, Locatelli M, Falla D. Predyktory zmniejszenia bólu po programie terapii manualnych u pacjentów z zaburzeniami skroniowo-żuchwowymi: Prospektywne badanie obserwacyjne. Musculoskelet Sci Pract. 2022 Jul 31;62:102634. doi: 10.1016/j.msksp.2022.102634. Epub przed publikacją. PMID: 35939919.